پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | قاچاق پسته وحشی به جای صادرات

گزارش «پیام ما» از مراوه تپه، خاستگاه و ذخیره گاه اصلی پسته وحشی

قاچاق پسته وحشی به جای صادرات

یک کارشناس توسعه: تا زمانی که برای این محصول صنایع تبدیلی و زنجیره ارزش تعریف نشود در بر پاشنه فروش فله یا قاچاق می‌چرخد





قاچاق پسته وحشی به جای صادرات

۱۲ مهر ۱۴۰۱، ۹:۱۵

قازانقایه دهستانی محروم است که در شرقی‌ترین نقطه از استان گلستان و در منطقه پالیزان شهرستان مراوه تپه قرار دارد. شاید هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد که این منطقه مرزی، روزی با برداشت محصولی که در میان تپه ماهورهای آخرین یال‌های البرز می‌روید، بتواند زمینه توسعه این روستا را فراهم کند. پسته وحشی محصولی بود که اگر چه کمتر حتی از سوی محلی‌ها مورد توجه قرار می‌گرفت جرقه توسعه اقتصادی و ایجاد یک تعاونی روستایی برای جمع‌آوری و فروش این محصول شد. گرچه این محصول به دلیل قاچاق و فروش فله ارزآوری مستقیم و به میزان حقیقی ندارد و از سویی برداشت میوه نارس تکثر آن را با مشکل مواجه کرده است.

فروش رسمی‌پسته وحشی در قازانقایه در سال 93 آغاز شد. بر اساس اعلام سازمان جهاد کشاورزی در گلستان در اوایل دهه 90، 143هزار درخت بارده در این منطقه وجود داشت . برداشت‌کنندگان و پسته‌چینان این منطقه در آن زمان پسته‌های برداشت شده را به واسطه دلالان به بازرگان کشور افغانستان می‌فروختند. این پسته به صورت فله و به قیمتی نازل فروخته می‌شد. عادت به خام و نارس‌چینی این محصول برای رساندن به زمان موردنظر بازرگانان، در کنار فروش فله و بدون بسته‌بندی از دلایل اصلی قیمت نازل آن بود.

یک کارشناس توسعه: قاچاق پسته توسط افراد سودجو و خارج کردن آن از مبادی غیر قانونی، همچنین قیمت‌گذاری‌های نامتعارف توسط آنها یکی دیگر از دلایلی است که باعث شده مردم منطقه از منافع حاصل از این محصول بی‌بهره باشند

از سال 94 با تاسیس یک شرکت تعاونی روستایی در این دهستان و تلاش دولت برای ساماندهی این محصول و جلوگیری از برداشت بی رویه برای جبران قیمت، تجارت این محصول برای روستاییان وارد فاز جدیدی شد. همان سال اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری این استان اعلام کرد: ذخیره‌گاه پسته قازانقایه ، منطقه‌ای پنج هزار و 200 هکتاری در حوزه شهرستان مراوه تپه در دورترین نقطه استان است که 600 هکتار آن تحت عنوان مدیریت ذخیره‌گاه‌های جنگلی کشور قرار گرفته است. به منظور توسعه وگسترش این گونه و با هدف احیاء و غنی‌سازی رویشگاه پسته، بذر آنها از منطقه تهیه، پس از انجام کشت و تولید در نهالستان و انجام امور مراقبتی، پس از یک سال به عرصه‌های متناسب با شرایط اکولوژیکی این گونه، به صورت نهال و بذر کشت منتقل می‌شود. این پسته پس از گذشت 10 سال از تجارت رسمی، ‌اکنون یکی از محصولات صادر شده به اروپا به ویژه کشور آلمان است. اما با وجود صادرات هم ارزش افزوده آن، چندان به دهستان نمی‌رسد چرا که گرچه تعاونی روستایی پسته، این محصول را با استانداردهای ویژه کیفیت از روستاییان خریداری می‌کند اما به نسبت آنچه ارزش نهایی آن در بازار است ارزآوری ندارد.
بنا به اعلام اداره کل کار تعاون و رفاه اجتماعی استان گلستان سال گذشته تعاونی بهره‌برداران قازانقایه ۵۰ تن پسته وحشی به ارزش یک میلیون دلاری صادر کرد. اما عدد دقیقی از سهم تعاونی و سهامداران آن اعلام نشد.
مشکل بسته بندی
محمد دوجی یکی از اعضای هیات مدیره شرکت تعاونی پالیزان به «پیام ما» می‌گوید: اصلی‌ترین مشکل ما در حال حاضر نبود بسته‌بندی با استانداردهای قابل صادرات است. یعنی ما ناگزیریم از برندهای دیگر و بسته‌بندی‌های با کیفیت مطلوب آنها برای صادرات استفاده کنیم.
او ادامه می‌دهد: گرچه توسعه تجارت پسته وحشی در دهستان «قازان‌قایه» منطقه پالیزان بسیار رونق پیدا کرده است اما نیازمند برنامه‌ریزی برای بازاریابی و بسته‌بندی هستیم. یعنی اینکه یک تاجر از ما خریداری کند و محصول ما را صادر کند خوب است اما عملا تعاونی را به یک واسطه تبدیل می‌کند. متاسفانه دسترسی ما برای آموزش دیدن در این حوزه کم است و در برنامه‌های توسعه روستایی استان هم فقط محورهای کلی را معین می‌کنند و کسی کاری به این که بعد از تولید یک محصول باید با آن چه کنیم ندارد. همه تسهیل‌گری‌ها و آموزش‌ها تا همین جا تمام می‌شود. آنچه دولت علاقه دارد انجام دهد فقط پرداخت وام است.
برند شهرستانی می‌خواهیم
آنچه مسئله اعضای تعاونی روستایی پالیزان است گویی در میان دولت به عنوان متولی نیز وجود دارد. فرماندار مراوه تپه نیز در این باره به «پیام ما» می‌گوید: پسته وحشی و ارگانیک این منطقه ظرفیت خوبی برای شهرستان و استان گلستان بوده و در صورت معرفی باعث جذب گردشگر و سرمایه‌گذار می‌‌شود.
او ادامه می‌دهد: در سنوات گذشته به خاطر سوء‌مدیریت شهرستانی، افراد سودجو زودتر از موعد، پسته‌های نارس را به صورت غیر قانونی چیده و با قیمت ارزان و به صورت قاچاق به فروش می‌رساندند. به همین دلیل به همکاری رئیس دادگستری، فرماندهی انتظامی‌شهرستان و اهالی روستاهای قازانقایه، گوگدره، پست دره و شیخوله و همچنین اعضای شرکت تعاونی بصیرت تصمیم بر این شد از ورود افراد سودجو جلوگیری شده و اهالی روستا بعد از جمع‌اوری پسته‌، آن را با قیمت مناسب به شرکت تعاونی تحویل دهند تا این محصول خدادادی به عنوان یک برند شهرستانی وارد عرصه جهانی شود.
قربانی اضافه می‌کند: شرکت تعاونی بصیرت با وجود ورود افراد سودجو توانسته بود ۳۵ تن پسته وحشی را به بازرگانان افغانستانی بفروشد و امسال نیز پیش‌بینی می‌شود با مدیریت صحیح شرکت فوق و همکاری شورای تامین ۷۰ تن پسته ارگانیک برداشت شود.

اصلی‌ترین مشکل ما در حال حاضر نبود بسته‌بندی با استانداردهای قابل صادرات است. یعنی ما ناگزیریم از برندهای دیگر و بسته‌بندی‌های با کیفیت مطلوب آنها برای صادرات استفاده کنیم

کسانی که قربانی به عنوان افراد سودجو می‌شناسد علاوه بر تعدادی از دلالان و یا برداشت‌کنندگان غیر محلی، گروهی از جامعه محلی هستند که به دلیل مشکلات اقتصادی اقدام به برداشت پسته پیش از موعد مقرر می‌کنند و این محصول نارس را به صورت کیسه‌ای به فروش می‌رسانند. گرچه از سال 97 براساس مصوبه اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری این استان، برداشت نارس این محصول قدغن است.
یک کارشناس توسعه روستایی در این مورد به «پیام ما» می‌گوید: ارتفاعات شهرستان مراوه تپه در استان گلستان به علت شرایط آب و هوایی خاص، زمستان‌های بسیار سرد و تابستان‌های گرم دارد و زیستگاه طبیعی مناسبی برای رشد درختان پسته به وجود آورده است. هر سال با آغاز فصل برداشت پسته، کوه‌های منطقه از قرق خارج شده و مردم می‌توانند پسته را برداشت کنند. برداشت پسته در قالب تعاونی به مردم محروم روستاهای مجاور واگذار می‌شود. اما این کار مشکلاتی هم به وجود می‌آورد. یکی از مشکلات موجود، برداشت زودهنگام پسته در این منطقه است که باعث کند شدن تکثیر درختان می‌شود.
صابر معصومی ‌ادامه می‌دهد: قاچاق پسته توسط افراد سودجو و خارج کردن آن از مبادی غیرقانونی، همچنین قیمت‌گذاری‌های نامتعارف توسط آنها یکی دیگر از دلایلی است که باعث شده مردم منطقه از منافع حاصل از این محصول بی‌بهره باشند. یکی از عمده‌ترین مشکلات این است که این درختان فقط در فصل برداشت مورد توجه قرار می‌گیرد. یعنی در زمان برداشت تعاونی و دولت در همراهی آن، به تهیه و توزیع ابزارهای مورد نیاز و خودرو و ادوات جابه‌جایی توجه می‌کند نه اینکه پرورش، مراقبت از درختان، برداشت و فروش تا مرحله آخرین یعنی بسته‌بندی را به دقت بررسی کند. تا زمانی که برای این محصول صنایع تبدیلی و زنجیره ارزش تعریف نشود در بر پاشنه فروش فله یا قاچاق می‌چرخد.

به اشتراک بگذارید:





پیشنهاد سردبیر

مسافران قطار مرگ

مسافران قطار مرگ

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *