پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | روایتی از پدر ویراستاری نوین ایران در «سبز بن‌دار»

روایتی از پدر ویراستاری نوین ایران در «سبز بن‌دار»





روایتی از پدر ویراستاری نوین ایران در «سبز بن‌دار»

۵ خرداد ۱۴۰۳، ۱۱:۱۹

موزه سینما مستندی درباره «احمد سمیعی گیلانی»، مترجم و نویسنده ایرانی را نمایش می‌دهد.

به گزارش پیام ما به نقل روابط عمومی موزه سینما، «سبز بُن‌دار» مستندی است که درباره‌ زندگی احمد سمیعی گیلانی مترجم، نویسنده ایرانی و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی ساخته شده است.
این مستند که ساخت آن چهار سال به طول انجامید روز سه شنبه ۸ خرداد ساعت ۱۷ در سالن فردوس موزه سینما نمایش داده می‌شود. در این برنامه منوچهر مشیری، پدرام اکبری، الوند بهادری و مهرداد فراهانی حضور دارند و درباره این مستند صحبت می‌کنند.
«سبز بن‌دار» واژه‌ای ترکیبی به گویش گیلانی و به معنای ریشه درخت است. تصویربرداری این مستند که در ابتدای شیوع بیماری کرونا متوقف شده بود پس از وقفه دو ساله در شهرهای تهران و رشت به پایان رسید.
زنده‌یاد سمیعی گیلانی یکی از مفاخر حوزه ادبیات ایران بود که دوم فروردین‌ماه ۱۴۰۲ درگذشت. یازدهم بهمن ۱۲۹۹ در خانواده‌ای اهل گیلان و مذهبی زاده شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت گذراند و سپس وارد دانشگاه تهران شد. در اواخر دههٔ ۱۳۴۰، او به‌عنوان ویراستار در مؤسسهٔ انتشارات فرانکلین مشغول به کار شد و هم‌زمان دورهٔ کارشناسی‌ ارشد زبان‌شناسی را نیز در دانشگاه تهران به‌ پایان رساند. نخستین کار سمیعی در فرانکلین ویرایش اثری از آمینه پاکروان دربارهٔ آغامحمدخان قاجار بود.
او پس از انقلاب در مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی، انتشارات سروش، مرکز نشر دانشگاهی و بنیاد دائرهالمعارف اسلامی به ویراستاری ادامه داد.
سمیعی گیلانی از سال ۱۳۷۰ به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد و پس از آن، از ابتدای انتشار دورهٔ جدید نشریهٔ نامهٔ فرهنگستان در سال ۱۳۷۴ تا خرداد ۱۳۹۸، سردبیری این مجله بود. او را «پدر ویراستاری نوین ایران» می‌دانند.
او همچنین در کارنامه حرفه‌ای خود مترجم آثار ادبی بسیاری از بزرگان داستان جهان نیز بوده است. «خیال‌پروری‌های تفرجگر انزواجو» از ژان ژاک روسو، «چیزها» از ژرژ پرک (ترجمه)، «ادبیات ساسانی، داتا گنج‌بخش» (زندگی‌نامه و تعالیم شیخ ابوالحسن علی‌ بن عثمان هجویری) از شیخ عبدالرشید (ترجمه)، «چومسکی» از جان لاینز (ترجمه) و… از جمله آثار ترجمه او است.
چند روز پیش از درگذشت او، یعنی ۲۳ اسفند ۱۴۰۱، «نیکولا رُش» سفیر فرانسه در ایران، به خانهٔ او رفت و به‌سبب نقش سمیعی «در معرّفی آثار ارزشمند فرانسه به‌زبان فارسی» بالاترین درجهٔ نشان نخل آکادمیک وزارت آموزش ملی فرانسه، تحت عنوان «کوماندور» به‌معنای «فرمانده»، را به او اهدا کرد.

سبز بن دار

به اشتراک بگذارید:





پیشنهاد سردبیر

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیشترین بازنشر