پنج هزار سال تمدن، فرهنگ، هنر و طراحی در قالب 300 اثر تاریخی، اسلامی و مدرن از چندین کلکسیون و نمایشگاه آثار تاریخی در جهان به موزه ویکتوریا و آلبرت لندن آورده شده‌اند تا مردم دنیا به زوایای پنهان و کمتر شناخته شده تاریخ و تمدن ایران آشناتر شوند. ایران، مهد یکی از بزرگترین تمدن‌های تاریخی است اما بسیاری از آثار هنری تاریخی در جهان کمتر شناخته شده‌اند. این نمایشگاه که از 8 خرداد شروع شده و تا 21 شهریور ادامه دارد، مخاطبان را به گردش در تمدن ایران و گذار آن به قرن بیست و یکم دعوت می‌کند؛ این سیاحت از اولین دست‌نوشته‌ها که نقطه آغاز تاریخ ایران است شروع می‌شود و به انقلاب 1357 و آثار هنری معاصر می‌رسد.

در این نمایشگاه دو سایت تاریخی و مشهور پرسپولیس و اصفهان به عنوان پایتخت سلسله صفویان با بازطراحی درخشان به نمایش گذاشته شده‌اند. داستان «ایران حماسی» تاریخچه فرهنگی ایران است که ارتباط مردم امروزی را به فرهنگ پنج هزار سال نشان می‌دهد. جاناتان جونز در گزارشی در گاردین می‌نویسد که اگر بیایم داستان شکل‌گیری بریتانیا را از زمان استون هنج تعریف کنیم ارتباطی به مردم امروز آن پیدا نمی‌شود اما در ایران این را می‌توان به خوبی نشان داد.
بخشی از آن به دلیل غرور و افتخار در تاریخچه‌ای است که سنت‌ها را طی هزاران سال پایدار نگه داشته است. مهم‌ترین مدرک آن شاهنامه فردوسی است که در اوایل قرن یازده نوشته شده.
توجه به طبیعت در تاریخ باستانی ایران ریشه دارد. پارچ به شکل گاو قوزدار از 800 تا 1200 سال پیش، کاسه طلایی متعلق به همان دوره با غزال‌های سه بعدی که با ظرافت از آن بیرون آمده‌اند و بسیاری دیگر از آثاری که با جانوران شاخ‌دار تزئین شده‌اند. در امپراتوری پارس و قرن پنجم و ششم قبل از میلاد، این جانوران افسانه‌ای‌تر،‌ آراسته‌تر و پرنقش و نگارتر شده‌اند.
هنر غنی ایران به خاطر دسترسی جغرافیایی آن به شرق و غرب است که از چین، بین‌النهرین، یونان و مغولستان الهام گرفته است. این موضوع به هنر اسلامی قدرت نامحسوسی می‌دهد که در عوض روی تمام دنیای اسلام تاثیر گذاشته است.
در یکی از بخش‌های بزرگ این نمایشگاه زندگی مجلل و تشریفاتی امپراتوری پارس به واقعیت تبدیل می‌شود. آثار باستانی مانند ریتون‌ها به نمایش گذاشته شده و پرسپولیس با استفاده از تصاویر مجازی و ویدیو‌پروژکتورها رنگی شده تا شکل واقعی این آثار را در آن زمان به مخاطب نشان دهد. پرسپولیس برای مراسم مذهبی ساخته شده و نه زندگی در آن: همانطور که رنگ مجسمه‌های آن عوض می‌شوند تا رنگ اصلی نقاشی این اثر را نشان دهد جذبه معنوی آن در شما اثر می‌کند.
هنر ایرانی در دوره صفویه به اوج خود رسید. موزه ویکتوریا و آلبرت اصفهان،‌ پایتخت باشکوه صفویه را در اطراف شما بازسازی می‌کند. بنیان‌گذاران این موزه نسخه‌ای کپی از برخی از دیوارها و گنبدهای زیبا و پر نقش و نگار را در اندازه واقعی خود سفارش داده‌اند. این آثار در اطراف شما در جریانند و تصاویر ویدیویی رنگی از معماری اصفهان بر روی صفحه نمایشی گنبدی شکل در هم ادغام می‌شوند.
در این نمایشگاه، آثار تاریخی به شکل مجسمه‌های باستانی، فرش، ظروف سرامیکی، پارچه، عکاسی و فیلم دیده می‌شوند که در 10 بخش به نمایش گذاشته شده‌اند. «سرزمین ایران» بخش اول این موزه است که طبیعت متنوع ایران و نقش آن در شکل‌گیری تمدن اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را به نمایش می‌گذارد.
در بخش دوم این موزه اولین دست‌نوشته‌های کشف شده دیده می‌شوند که به 3200 سال قبل از میلاد مسیح و نقطه شروع تاریخ برمی‌گردند. مجسمه‌ها و اجسامی که با نقش حیوانات و طبیعت تزئین شده‌اند به همراه بسیاری از اقلام روزمره مانند گوشواره و تکه‌های کمربند در این بخش نشان می‌دهند که پیش از شکل‌گیری امپراتوری هخامنشی، تمدن غنی ایرانی از مصر و بین‌النهرین پیشرو بوده است. دوران امپراتوری پارس و پادشاهی سلسله هخامنشی به 550 سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد؛ زمانی که کوروش کبیر پادشاه مادها و پارس‌ها شد و با حفظ فرهنگ هنری غنی آنها به تشکیل اتحاد سیاسی پرداخت.

منشور کوروش (538-539 سال پیش از میلاد)
منشور کوروش، اولین و قدیمی‌ترین سند حقوق بشر است که کوروش کبیر معروف به کوروش دوم از خاندان هخامنشی، پس از فتح بابل به خط میخی روی استوانه‌ای گلی نوشته است. کوروش کبیر همانطور که در سخنان خود روی این استوانه نوشته است، بابل را صلح‌آمیز و بدون خون‌ریزی فتح کرد، برده‌ها را آزاد و به برده‌داری پایان داد، پناهجویان را به خانه‌های خود برگرداند و مردم با هر کیش و آیینی در پرستش خدای خود آزاد بودند. در این بخش از موزه، نمایش منشور کوروش (از موزه بریتانیا قرض گرفته شده) و همچنین بازوبند طلایی بز و پرنده هما از گنجینه آمودریا که برای نگهداری از تاجیکستان به کلکسیون موزه ویکتوریا و آلبرت انتقال یافته، چشم‌اندازی به قدرت شاهنشاهی و سلطنتی، تجارت و حاکمیت جامعه 550 سال قبل از میلاد مسیح است.
بازوبند طلایی بز و پرنده هما (330 تا 500 سال پیش از میلاد)
دو سر این دستبند که متعلق به دوران هخامنشی است، دو دیو شاخدار است؛ ترکیبی از شاخ و تن بز با صورت و بال پرنده هما. در این بازوبند زمانی سنگ‌های نیمه‌قیمتی کار گذاشته شده بود. این بازوبند که قدمتش به 330 تا 500 سال پیش از میلاد برمی‌گردد، بخشی از گنجینه آمودریا است که به‌وسیله مردم محلی ساکن در کرانه شمالی رود آمودریا در تاجیکستان امروزی جمع‌آوری شده بود. این بازوبند بعدها به تاجرانی از بخارا (ازبکستان امروزی) فروخته شد و سپس در افغانستان دزدیده شد. کاپیتان فرانسیس برتون، کاشف، محقق و سرباز انگلیسی پس از بازپس‌گیری این بازوبند، اجازه خرید آن را از تاجران گرفت و بعدها به موزه ویکتوریا و آلبرت فروخت.

ظرف نقره (500 تا 750 سال پس از میلاد)

این ظرف نفیس نقره‌ای به دوران پادشاهی ساسانیان برمی‌گردد؛ زمانی که زرتشت، دین متداول بود و کتیبه‌ها به زبان فارسی میانه نوشته می‌شدند. در این ظرف پرنده‌ای که احتمالا قرقاول باشد با هاله‌ای دور سرش و سربندی زینتی با سه آویز به دور گردنش دیده می‌شود.

«فروهر» (1977)

این اثر متعلق به مسعود عربشاهی،‌ نقاش و مجسمه‌ساز ایرانی است که از مجموعه اوستا انتخاب و به منظور احیای کتاب مقدس زرتشت نام آن فروهر گذاشته شده؛ سمبلی که با عبادت در مذهب باستان و ارتقای روح انسان برای رسیدن به اهداف بزرگتر همراه است. مسعود عربشاهی جزوی از جریان هنری مکتب سقاخانه بود که هنرمندان آن سمبل‌های مذهبی و معنوی، اشیای بومی و خوش‌نویسی را به آثاری مدرن و آبستره تبدیل کردند که گاهی به آن هنر پاپ ایرانی نیز می‌گویند.
علاقه عربشاهی به دوران باستان باعث شد تا پس از تجزیه ساختار این آثار باستانی و جان‌بخشی به آن در ابعاد معماری، آن را با نقره و طلا تزئین کند.

«همه اسب‌های سفید» اثر آویش خبره‌زاده (2016)

در این اثر گله‌ای از اسب‌های سفید را نشان می‌دهد که تعداد آنها رو به افزایش است و به سمتی نامشخص چهارنعل با ریتم خواب‌آور سم‌هایشان در حال حرکتند. نمایش این اثر به همراه ضرب‌آهنگ ناقوسی دایره‌ای شکل (گانگ) و زوزه باد ملایمی است. ناگهان این اسب‌ها و همه‌چیز از دید محو می‌شوند تا حس ناخودآگاه و عرفانی انسان را به همراه خاطرات و آرزوهایشان را برانگیخته کند.
اثر آویش خبره‌زاده الهام گرفته از داستان‌های شاهنامه فردوسی، آلبر کامو و داستایوفسکی است که بر پایه مفاهیمی مانند قدرت، هویت، میل به آزادی و نیاز به فردیت نوشته شده‌اند.

پیشنهاد برگزاری این نمایشگاه دو سال پیش از سوی سفارت ایران در لندن مطرح شد که از طرف مسئولان موزه ویکتوریا و آلبرت مورد استقبال قرار گرفت. این نمایشگاه بزرگترین و منحصر به فردترین نمایشگاه آثار تاریخی در 90 سال اخیر است. برخی از آثار این موزه برای اولین بار به نمایش گذاشته شده‌اند. بیشتر آثار این نمایشگاه از لندن، فرانسه، روسیه و کشورهای دیگر جمع‌آوری شده‌‌اند و به گفته کاردار سفارت ایران در لندن، موانعی از جمله تحریم‌ها به دلیل عدم همکاری کشورهای خارجی برای بیمه کردن این آثار، مانع ارسال آثار تاریخی از ایران به لندن شد.