پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | حمل‌ونقل برقی و آلودگی هوا

آینده‌ای که دانشمندان از آن خبر می‌دهند آینده‌ای از ربات‌ها و خودروهای برقی و در کل، استفاده از تجهیزات الکترونیکی است که به کمک بشر می‌آیند

حمل‌ونقل برقی و آلودگی هوا

خودروها و موتورسیکلت‌ها جزء محبوب‌ترین این ابزارها هستند که طی سال‌های اخیر استقبال خوبی نیز از سوی کشورهای مختلف و سرمایه‌گذاران شده است





حمل‌ونقل برقی و آلودگی هوا

۲۵ مرداد ۱۴۰۲، ۱۰:۲۳

آینده‌ای که دانشمندان از آن خبر می‌دهند آینده‌ای از ربات‌ها و خودروهای برقی و در کل، استفاده از تجهیزات الکترونیکی است که به کمک بشر می‌آیند. خودروها و موتورسیکلت‌ها جزء محبوب‌ترین این ابزارها هستند که طی سال‌های اخیر استقبال خوبی نیز از سوی کشورهای مختلف و سرمایه‌گذاران شده است. چراکه خیلی از کشورهای جهان قصد دارند با هدف مقابله با آلودگی هوا و کاهش میزان انتشار آلاینده‌ها و گازهای گلخانه‌ای و حفظ بهتر محیط زیست، خودروهای تمام الکتریکی و برقی را به تولید انبوه برسانند.

از کشورهای پیشرو در این زمینه می‌توان از چین، ایالات متحده آمریکا، نروژ، آلمان و ژاپن نام برد که کمپانی‌های خودروسازی در این کشورها نیز سعی در سرمایه‌گذاری بیشتری در این حوزه دارند.
اما نکتهٔ قابل توجه این است که تمامی کشورهای نام برده شده برای مقابله با افزایش مصرف سوخت‌های فسیلی و تأمین انرژی برق لازم برای وسایل برقی، تولید برق را از منابع تجدیدپذیر یعنی استفاده از پنل‌های خورشیدی، توربین‌های بادی، امواج آب و موارد مشابه تأمین می‌کنند که از این طریق به کاهش آلاینده‌های هوا نیز کمک می‌کنند.
استفاده از وسایل نقلیهٔ برقی در کشور خودمان، به‌خصوص کلانشهرهایی چون تهران، تبریز، مشهد و اصفهان نیز رونق گرفته و شهروندان ایرانی استفاده از این وسایل نقلیه را مساوی کاهش آلاینده‌های هوا می‌دانند. اما واقعیت این‌گونه نیست. عدم سرمایه‌گذاری‌های کلان در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران باعث شده در صورت استفاده از وسایل نقلیهٔ برقی نه‌تنها به کاهش آلاینده‌های ورودی به جو کمک نشود بلکه به افزایش آلاینده‌ها نیز منجر شده است. بدین طریق که تولید آلاینده را از داخل شهرها به نیروگاه‌های تولید برق منتقل می‌کند، چرا که انرژی الکتریکی در کشورمان بیشتر توسط نیروگاه‌هایی تولید می‌شود که از سوخت‌های فسیلی چون گاز طبیعی و در صورت نیاز، ازطریق سوخت مازوت تأمین می‌شود.
در سال‌های اخیر شاهد آن بودیم که تابستان‌ها به دلیل استفاده از سیستم‌های سرمایشی و زمستان‌ها استفاده از سیستم‌های گرمایشی در ساختمان‌ها، نیروگاه‌های تولید برق مجبور به مصرف سوخت مازوت با درصد آلایندگی بیشتر شده‌اند. این وضعیت حتی به تعطیلی کارخانه‌ها و مدارس منجر شده است.
همچنین با توجه به بحران آب و برنامه‌ریزی مدیران برای ذخیره‌سازی آب در پشت سدها با هدف رفع نیاز آبی کشاورزان و آب آشامیدنی مناطق شهری و روستایی، توان تولید انرژی برقابی نیز به پایین‌ترین سطح رسیده است.
با این روند، نیاز است تا قبل از ورود و تولید وسایل نقلیهٔ برقی یا الکتریکی زیرساخت‌های کلان تولید انرژی الکتریکی از طریق منابع تجدیدپذیر فراهم شود. چراکه در صورت عدم آماده‌سازی زیرساخت‌ها برای تولید انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور، واردات و تولید وسایل نقلیهٔ برقی نه‌تنها کمکی به کاهش آلاینده‌ها نخواهد کرد، بلکه باعث افزایش آلاینده‌های هوا و نیز تبدیل آلاینده‌های هوای تولیدی از منابع خطی (وسایل نقلیهٔ متحرک) به آلاینده‌هایی با منابع نقطه‌ای (نیروگاه‌های تولید برق) خواهد شد.

به اشتراک بگذارید:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *