پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | سفر رایگان

سفر رایگان





۱۲ اسفند ۱۳۹۴، ۲۲:۰۴

سفر رایگان

اسم “هیچهایک به گوشتان خورده؟ هیچهایک به سفری گفته می شود که در آن یک یا چند نفر تنها با یک کوله پشتی و بدون وسیله نقلیه به سفر می روند. آنها مقصدی برای خود تعیین می کنند و برای رسیدن به آن از وسایل نقلیه ای که با آنها هم مسیر هستند به طور رایگان استفاده می کنند. این وسایل نقلیه شامل ماشین، قایق و حتی قطار هم میشود! این گونه سفرها در اروپا بیشتر از همه جا افتاده هستند و افراد برای اینکه ماشین های گذری را از مقصد خود مطلع کنند، روی یک تکه مقوا مقصد خود را می نویسند و با بالا بردن شست به راننده علامت می دهند. نگران نباشید، این اتفاق چند وقتی است که در ایران هم رایج شده و در شهرهای توریستی می توانید ببینید که امتحان کردن این کار چقدر راحت است!
کافی است شهامت این کار را داشته باشید. البته توصیه ما این است که این کار را زمانی برای اولین بار امتحان کنید که همسفر دارید، تا اینکه یک هیچهایکر حرفه ای بشوید. برای اینکه مطمئن باشید که راننده قرار است شما را رایگان برساند، حتما باید مقوله هیچهایک را برای او توضیح بدهید. جمله اولتان بعد از سلام کردن می تواند این باشد:
“ما یک گروه گردشگر هستیم که از مقصد ____ با ماشین هایی که هم مسیر ما بوده اند به طور رایگان آمده ایم. آیا حاضرید ما را تا قسمتی از راه برسانید؟”
هیچهایک کردن هیچوقت با سوار شدن به یک ماشین یا وسیله نقلیه دیگر انجام نمی شود. گاهی اوقات لازم است ۴ یا ۵ ماشین عوض کنید و مسیر را تکه تکه پیش بروید، اما همین هم هیجان کار را بیشتر می کند، نه؟
نکته مهم دیگر این است که ظاهر شما در هیچهایک کردن مهم است. باید بدانید که راننده ها در صورتی حرفتان را باور خواهند کرد که ظاهرتان واقعا شبیه یک گردشگر باشد. پس لباس اسپورت بپوشید، سبک سفر کنید و از همه مهم تر، خوش مشرب باشید! به طور منطقی تنها دلیلی که می تواند باعث شود یک نفر شما را رایگان به مقصدتان برساند این است که از هم صحبتی با شما لذت ببرد، و بخواهد داستان سفرهایتان را بشنود. پس اگر راننده تمایل به صحبت داشت، سکوت نکنید. بدیهی است که صحبت کردن بیش از حد هم می تواند راننده را آزار بدهد.
هیچهایک کردن در ایران شدنی است، چرا که مردم بیش از حد مهربانی در سرتاسر این کشور پیدا می شود که از کمک کردن به دیگران لذت میبرند. از مزیت های این نوع سفر این است که آدم های محلی هر منطقه را از نزدیک میبینید و می توانید با آنها هم صحبت شوید. هر کس داستانهای زیادی برای گفتن دارد که می تواند تجربه خوبی از سفر برایتان به جا بگذارید. ما این کار را امتحان کرده ایم و هیچهایکرهای زیادی میشناسیم که مدت زیادی است به این شیوه سفر می کنند. گزارش های سفرهای هیچهایک را به زودی در گردالی منتشر خواهیم کرد، تا با این نوع سفر بیشتر آشنا شوید.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

افزایش حملات خشونت‌بار به روزنامه‌نگاران محیط‌زیست

تحقیق مشترک یونسکو و فدراسیون جهانی روزنامه‌نگاران نشان داد

افزایش حملات خشونت‌بار به روزنامه‌نگاران محیط‌زیست

هیچ بن‌بست محیط زیستی وجود ندارد

معاون محیط زیست دریایی و تالاب‌ها سازمان حفاظت محیط زیست:

هیچ بن‌بست محیط زیستی وجود ندارد

شرکت کربن ‌تا سال 1405 باید بازسازی و جابه‌جا شود

مدیرکل حفاظت محیط زیست خوزستان عنوان کرد

شرکت کربن ‌تا سال 1405 باید بازسازی و جابه‌جا شود

مطالبهٔ اقلیمی باید وارد ادبیات عمومی شود

عضو هیئت‌علمی آب و هواشناسی دانشگاه خوارزمی مطرح کرد:

مطالبهٔ اقلیمی باید وارد ادبیات عمومی شود

چراغ سبز به معدن‌کاوان در غیاب کارشناسان

شورای‌عالی محیط‌زیست مجوز معدن‌کاوی در پارک ملی ساریگل و منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ انگوران را صادر کرد

چراغ سبز به معدن‌کاوان در غیاب کارشناسان

شورای‌عالی؛ منهای متخصصان محیط زیست

شورای‌عالی؛ منهای متخصصان محیط زیست

نمی‌توانم بدوم

افزایش دمای کره زمین و آلودگی‌ها در حال تهدید ورزش و جان ورزشکاران در نقاط مختلف دنیا است

نمی‌توانم بدوم

صیانت از تالاب صالحیه

سازمان بازرسی به مسائل محیط زیستی تالاب صالحیه ورود کرد

صیانت از تالاب صالحیه

تهدید تغییر اقلیم برای میراث فرهنگی

«بهلول علیجانی»، اقلیم‌شناس، در گفت‌وگو با «پیام ما» تشریح کرد

تهدید تغییر اقلیم برای میراث فرهنگی

یک سال مذاکرهٔ نفس‌گیر برای حفاظت

آشنایی با «منوچهر ریاحی» رئیس کانون شکار که در کتاب «سراب زندگی، گوشه‌های مکتومی از تاریخ معاصر ایران» تاریخ محیط‌زیست را روایت کرده است

یک سال مذاکرهٔ نفس‌گیر برای حفاظت

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *