سایت خبری پیام ما آنلاین | آلودگی محتمل هسته‌ای در جنگ اوکراین

آلودگی محتمل هسته‌ای در جنگ اوکراین





آلودگی محتمل هسته‌ای در جنگ اوکراین

۱۴ اسفند ۱۴۰۰، ۰:۰۰

پنجشنبه شب گذشته در نیروگاه زاپروژیا در نتیجه گلوله‌باران سخت‌افزارهای نظامی ارتش روسیه آتش‌سوزی وسیعی رخ داد. شرکت «انرگ اتم» اوکراین با انتشار درخواستی به جامعه جهانی هشدار داد که این بمباران «نقض ایمنی هسته‌ای و تشعشعی بزرگترین تاسیسات هسته‌ای اروپا است که می‌تواند عواقب جدی و غم انگیزی برای جهان داشته باشد». همچنین گزارش شد که جنگجویان چچنی به قلمرو این نیروگاه نفوذ کرده و می‌خواهند در این نیروگاه مین‌گذاری کنند. آتش‌سوزی در نیروگاه هسته‌ای ژاپوریژیا ممکن است باعث انتقال کنترل‌نشده آلودگی تشعشعی به محدوده‌ای بزرگ شود. جدا از این که در این مجموعه رآکتورهایی در حال فعالیت هستند، یک مرکز ذخیره‌سازی زباله‌های هسته‌ای مصرف‌شده نیز وجود دارد که به طور موقت در آنجا ذخیره می‌شود. بسته به شرایط آب و هوایی، انتقال چنین آلودگی‌ای ممکن است غیرقابل پیش‌بینی و کنترل‌نشده باشد.
آلودگی هسته‌ای یا آلودگی رادیواکتیو، رسوب یا وجود مواد رادیواکتیو روی سطوح یا درون جامدات، مایعات یا گازها (از جمله بدن انسان) است. آلودگی اتمسفر توسط تشعشعات و ذرات رادیواکتیو را آلودگی هسته‌ای می‌گویند. این آلودگی به دلیل واپاشی رادیواکتیو آلاینده‌ها، که اثرات مضری مانند تشعشعات یونیزه‌کننده (پرتوهای آلفا، بتا و گاما) و نوترون‌های آزاد را ایجاد می‌کند، یک خطر بزرگ است.
درجه خطر با توجه به غلظت آلاینده‌ها، انرژی تابش ساطع‌شده، نوع تشعشع و نزدیکی آلودگی به اندام‌های بدن تعیین می‌شود. واضح است که آلودگی باعث ایجاد خطر تشعشع می‌شود. منابع آلودگی رادیواکتیو را می‌توان به دو گروه طبیعی و مصنوعی طبقه‌بندی کرد. به دنبال استفاده از تسلیحات هسته‌ای یا نقض مهار راکتور هسته‌ای، هوا، خاک، افراد، گیاهان و حیوانات مجاور توسط سوخت هسته‌ای و محصولات شکافت آلوده می‌شوند.
به عکس نیروگاه‌های سوخت فسیلی، رآکتورهای هسته‌ای در حین کار آلودگی هوا یا دی‌اکسید کربن تولید نمی‌کنند. با این حال، فرآیندهای استخراج و پالایش سنگ معدن اورانیوم و ساخت سوخت رآکتور همگی به مقادیر زیادی سوخت نیاز دارند. نیروگاه‌های هسته‌ای همچنین مقادیر زیادی فلز و بتن دارند که برای تولید آنها به انرژی زیادی نیاز است و از سوخت‌های فسیلی برای استخراج و پالایش سنگ معدن اورانیوم استفاده می‌شود. انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز از سوزاندن این سوخت‌ها ناشی می‌شود.
معروف ترین فاجعه هسته‌ای تا قبل از تخریب نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما در زلزله و سونامی 2011 ژاپن، انفجار نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل در شوروی (شمال اوکراین کنونی) در سال 1986 بود. این حادثه در سه کشور روسیه، اوکراین و بلاروس احساس شد. منطقه اطراف این رآکتور که در روزهای گذشته به تصرف نیروهای نظامی روس درآمده هنوز آلوده است و برای زیستگاه یا کشاورزی مناسب نیست.
در 11 مارس 2011، حادثه هسته‌ای فوکوشیما دایچی اولین فاجعه هسته‌ای ناشی از زلزله بود. رآکتورهای اصلی و ژنراتورهای تکمیلی در اثر زلزله سونامی به شدت آسیب دیدند. آمادگی ناکافی برای مقابله با حادثه‌ای در این مقیاس نیز عاملی بود که منجر به انفجار هیدروژن و نشت مواد رادیواکتیو به آب‌های زیرزمینی شد. اثر آلودگی هسته‌ای بر هر موجودی در محیط، از باکتری‌ها گرفته تا گیاهان و انسان‌ها دیده می‌شود. «رم» (rem) واحد دوز تابش به انسان است که از عبارت «انسان معادل رونتگن» گرفته شده و به عنوان دوزی در راد تعریف می‌شود. «راد» نیز واحد دوز جذب شده پرتوهای یونیزان است که در سال 1962 توسط کمیسیون بین‌المللی واحدها و اندازه‌گیری‌های رادیولوژیکی برابر با مقدار تابشی که انرژی 100 ارگ در هر گرم ماده آزاد می‌کند، تعریف شد. رم همان میزان آسیب بیولوژیکی را به عنوان یک راد پرتو ایکس یا اشعه گاما ایجاد می‌کند. یک رم در سیستم بین‌المللی واحدها (SI) برابر با 0.01 سیورت است. در دوزهای کوچک 75-200 رم، فرد در معرض تشعشع دچار استفراغ، خستگی و از دست دادن اشتها می‌شود. در بالای 300 رم، خطر تغییرات بیشتر در سلول‌های خونی و خونریزی وجود دارد. ریزش مو در تشعشع بیش از 600 رم و از دست دادن سیستم ایمنی بدن معمولاً از چند روز تا چند هفته بعد از تشعشع متغیر است. تابش باعث تغییراتی در ساختار سلولی و ژنی بدن مانند مغز استخوان، پوست، روده، بافت لنفاوی و جنین می‌شود.
کسانی که از راه دور در معرض قرار می‌گیرند ممکن است علائم فوری را مشاهده نکنند. اما انواع مختلف سرطان و طول عمر کوتاه‌تر محتمل است. تابش همچنین باعث جهش سلولی می‌شود که می‌تواند به نسل بعدی منتقل شود و تولد جنین دارای نقص مادرزادی، سرطان و طول عمر کوتاه‌تر محتمل است. گیاهان هم می‌میرند و تغییرات ژنتیکی و رشد نشان می‌دهند. حیوانات نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند و مدت زیادی زنده نمی‌مانند. یک فرد معمولی سالانه در معرض حدود 180 رم تابش از طریق قرار گرفتن در معرض تابش طبیعی، اشعه ایکس پزشکی و دندانپزشکی، تلویزیون رنگی، اشعه ایکس در کنترل فرودگاه و غیره قرار می‌گیرد.

 

به اشتراک بگذارید:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *