سایت خبری پیام ما آنلاین | وضعیت مبهم جایگاه کارشناسان محیط زیست در کشور

وضعیت مبهم جایگاه کارشناسان محیط زیست در کشور





وضعیت مبهم جایگاه کارشناسان محیط زیست در کشور

۲۳ آبان ۱۴۰۰، ۰:۰۰

کارشناسان محیط زیست را می‌توان همسان با دانش آموختگان رشته‌های مدیریت در نظر گرفت. هرچند محیط زیست را جزو علوم طبیعی می‌دانیم و در ساختار نظام آموزشی در حوزه کشاورزی و علوم طبیعی گنجانده‌ایم، اما ماهیت محیط زیست یک موضوع میان رشته‌ای و متاثر از رشته‌های مختلف است. دانشجویان محیط زیست در طول تحصیلات آکادمیک خود باید بیاموزند که چگونه اقدامات مدیریتی را برای حفاظت از محیط زیست انجام دهند. دانشجویان محیط زیست در طول تحصیل خود باید یاد بگیرند که چگونه سیستم‌های موجود را تحلیل کنند. آن‌ها می‌آموزند که چگونه عوامل ایجاد مشکل و بحران محیط زیست را از نگاه علوم مختلف بررسی کنند. باید بدانند که چگونه سیستم را با حضور علوم مختلف مدیریت کرده و مشکل را حل کنند. آن‌ها اصول و مبانی علوم مختلف را باید فراگیرند تا بتوانند در تصمیم نهایی اشرافیت کافی به تصمیم نهایی را داشته باشند. در واقع دانشجویان محیط زیست یاد می‌گیرند که با استفاده از متخصصان، فعالان و جوامع محلی درگیر در محدوده مشکل یک نگاه جامع به معضلات محیط زیست داشته باشند. لذا لزوم حضور کارشناسان محیط زیست از این جهت مهم و ضروری است که بتوانیم استاندارد‌های زیستی لازم را در همه بخش‌های جامعه به اجرا بگذاریم. در واقع اصول محیط زیست و اجرای آن‌ها بر خلاف همه نگاه‌های اشتباهی که به وجود آمده است در مقابل آسایش و رفاه و توسعه نیست. رعایت اصول محیط زیست مخالف با ساده‌انگاری و انتخاب راحت‌ترین گزینه برای مدیریت است. در واقع مدیر باید بتواند بهترین گزینه را اجرایی کند نه راحت‌ترین گزینه. یک مثال آشکار در خصوص این موضوع، مدیریت آب در یک حوزه است شما به راحتی با تخصیص اعتبارات کلان می‌توانید پروژه انتقال آب بین حوزه‌ای را انجام دهید، اما راه چاره مدیریت آب در داخل حوضه است، که نیازمند خلاقیت و علم مدیریت است و مدیران ما معمولا کمتر به سمت این گونه رویکردها پیش می‌روند. در نتیجه حضور کارشناس محیط زیست در بدنه کارشناسی یا مدیریت می‌تواند ما را به سمت انتخاب بهترین گزینه‌های مدیریتی پیش ببرد. هر آنچه کارشناسان محیط زیست همیشه به آن تاکید می‌کنند استفاده از ابزارها و موهبت‌های طبیعی برای کاهش هزینه‌های رفاه و توسعه است. بر اساس دیدگاه کارشناسان محیط زیست ما باید یاد بگیریم که چگونه حداقل برداشت دستکارانه را از منابع زیستی و بیشترین استفاده را از منابعی که به رایگان در اختیار ما قرار می‌دهد داشته باشیم. شاید مثال انرژی‌های خورشیدی برای تامین انرژی یک مثال ملموس و قابل درک برای ما باشد. به طور مثال در سیستم معماری و شهرسازی اگر بتوانیم از انرژی خورشیدی و جریان‌های بادی در جهت گرمایش و سرمایش ساختمان بهره بگیریم به میزان زیادی فشار بر روی استفاده از سوخت‌های فسیلی کم شده و معضلات آن نیز به مراتب کاهش خواهد یافت و هم شهروندان هزینه مصرف انرژی کمتری را متحمل می‌شود.
نهایتا مشکل ما در ورود کارشناسان محیط زیست به عرصه‌های اجرایی در کشور از دو بعد قابل بررسی است. بعد اول حضور کارشناسان محیط زیست در ارگان‌های متولی مانند محیط زیست و منابع طبیعی در کشور است، متاسفانه هنوز این سازمان‌ها از نبود نیروهای تخصصی و کارشناسان محیط زیست رنج می‌برند. البته که ما از حضور متخصصان رشته‌های مختلف در محیط زیست استقبال می‌کنیم، اما به هر حال باید صاحبخانه‌ای در منزل باشد تا مهمان هم بتواند وارد منزل شود. بنابراین سازمان متولی محیط زیست موظف است در بخش‌های تخصصی خود ابتدا حضور یک کارشناس محیط زیست را تثبیت و سپس اقدام به تثبیت حضور دیگر متخصصان از حوزه‌های مرتبط کنید. در غیر این صورت پاشنه آشیل آن بخش به دلیل نبود فردی که نگاهی جامعه به سیستم محیط زیست دارد، سست و ناپایدار خواهد بود. در بعد دوم و برعکس داستان حضور کارشناس محیط زیست در بخش‌های مختلف اجرایی در کشور از جمله وزارتخانه‌های مختلف است. در این‌جا هم ما به کارشناس محیط زیست نیاز داریم تا بتواند فضای محیط زیستی پروژه‌های اجرایی ارگان‌ها را برای آن‌ها ترسیم کنند. اینجا هم ابتدا نیروهای تخصصی جذب و سپس کارشناس محیط زیست بایستی به عنوان کارشناس مشاور پروژه‌ها در آن مجموعه خدمت کنید. لذا اگر به دنبال توسعه پایدار و گذر از بحران‌های محیط زیستی در کشور هستیم حضور کارشناس محیط زیست و یا تشکیل کمیته‌های محیط زیست در سطوح کلان مدیریتی بخش‌های مختلف با حضور کارشناس محیط زیست بایستی عملیاتی و اجرایی شود.
تا وقتی که دانشجویان و کارشناسان محیط زیست در صد بیکارترین رشته دانشگاهی قرار دارند و انگیزه‌های ورود به بازار کار آن‌ها در حد بسیار پایینی قرار دارد چه کسانی قرار خواهد بود در حوزه کارشناسی ورود کرده و علم و انگیزه کافی به موضوع داشته باشند؟ در نهایت توجه به محیط زیست بدون توجه به کارشناسان این حوزه یک اقدام شعار محوری بیش نخواهد بود. مادامی که ما جایگاه کارشناسان محیط زیست را به رسمیت نشناسیم و تلاش کنیم جایگاه آن‌ها را به راه‌های مختلف تضعیف کنیم، اقدامات ما در حوزه محیط زیست محل ابهام خواهند بود. تا وقتی که جامعه مدنی و رسانه‌ای ما هیچ اقدام حمایت‌گرانه‌ای از حضور کارشناسان و متخصصان محیط زیست در بدنه اجرایی کشور نداشته باشند، آینده محیط زیست همچنان ابهام برانگیز باقی خواهد ماند. ما برای نجات محیط زیست به کارشناسان قوی، با انگیزه و دارای جایگاه مشخص در سیستم نیازمندیم.

به اشتراک بگذارید:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *