برگرفته از سایت دکتر نوشیروان کیهانی زاده

امروز 8 آذر برابر با 29 نوامبر
قرارداد گلستان
اوراق امضاء شده قرارداد گلستان که مورّخانِ تحت نفوذ استعمارگرانِ اروپایی عنوان آن را عهدنامه و پیمان (تریتی) گذارده اند و 24 اکتبر 1813 با میانجی گری دولت لندن میان ایران و روسیه امضاء شد درست یک ماه بعد در 24 نوامبر به دربار تهران رسید! و فتحعلی شاه (شاه مغول تبار) وقت از متن آن اطلاع یافت. این قرارداد سرآغاز مرحله سوم کوچک شدن ایران زمین بود ـ مرحله اول با شکست نظامی ایران از اسکندر مقدونی و مرحله دوم با شکست نظامی ایران در نبرد قادسیه. گور اوزلی (دارای لقب سِر) Sir Gore Ouseley دیپلمات انگلیسی پیشنویس قرارداد را تهیه کرده بود!!. طبق این قرارداد، دولت ناآگاه تهران از اوضاع جهان و تاریخ ایران و تکالیف خود در قبال تمامیت کشور و حق شهروندان نسبت به آن، از داغستان (جنوب روسیه امروز) و شهر معروف دربند (دربنت)، تمامی گرجستان و مناطق چهارگانه ساحلی غرب آن ازجمله آبخیزستان (آبخازیا)، مناطق باکو، قره باغ، شَکی و بخشی از طوالش که بیش از 2 هزار سال گوشهِ شمال غربی ایران بودند و دولت های ایران بویژه اشکانیان و ساسانیان برای محافظت از آنها جنگ ها کرده و خون ها داده بودند گذشت. گلستان یک روستا در قفقاز جنوبی است که این قرارداد در آنجا به امضای نیکلای رتیسچف N. Rtischev نماینده امپراتور روسیه و میرزا ابوالحسن خان (معروف به ایلچی = سفیر) نماینده شاه ایران رسیده بود. جنگ یکم روسیه با ایران که به امضای قرار داد گلستان انجامید در پی لشکرکشی روسیه به تفلیس (حاکم نشین گرجستان شرقی وقت) و استقرار در آن منطقه که گوشه ای از قلمرو ایران در قفقاز بود روی داده بود. دولت تهران با اتکاء بر اتحاد خود با ناپلئون بناپارت [که ناپلئون در سال 1807 در تیلسیت Tilsit با تزارروسیه آشتی کرد و از آن پس تعهد خود در قبال ایران را نادیده گرفت!] و اینکه ارتش ایران از لحاظ نفر پنج برابر نیروهای اعزامی روسیه به قفقاز بود وارد جنگ شده بود.

اولتیماتوم روسیه به ایران که شوستر آمریکایی را اخراج کند
29 نوامبر سال 1911 (8 آذر 1290 خورشیدی) دولت روسیه به ایران اولتیماتوم داد که ظرف 48 ساعت مورگان شوستر آمریکایی را که برای اصلاح خزانه داری و مالیه ایران استخدام شده بود برکنار کند و از این پس نیز بدون جلب موافقت قبل دولتین روسیه و انگلستان به استخدام از خارج دست نزند. روز بعد مجلس به این اولتیماتوم روسیه رسیدگی کرد و برغم توجیه وثوق الدوله آن را رد کرد. مجلس در آذر ماه سال پیش از آن (1289 خورشیدی) ضمن تصویب قانون تاسیس خزانه داری کل کشور، رای به استخدام شوستر به عنوان مشاور مالیه ایران داده بود زیراکه شنیده بود در آمریکا همگان باید به شهر، ایالت و دولت مالیات بدهند و گریزی از آن نیست و بنابراین، این کشور دارای کارشناس ماهر و سختگیر در امور مالیه است. انگلستان و روسیه ـ هر دو به یک نسبت با رو به راه شدن وضعیت مالیه ایران که باعث اقتدار دولت می شد مخالف بودند. نظر شوستر براین بود که تا مالیات بر ثروت و درآمد در ایران (مطابق آمریکا و کشورهای اروپایی) برقرار نشود این کشور نخواهد توانست روی پایش بایستد. مردم تهران به جانبداری از مجلس که اولتیماتوم روسیه را رد کرده بود به خیابانها ریختند و تزار روسیه پس از آگاه شدن از تصمیم مجلس ایران دستور داد که چهار هزار سربار روانه ایران شود. روسیه و انگلستان طبق سازشنامه آگوست 1907 و تقسیم ایران به دو منطقه نفوذ چنین حقی را به خود می دادند. دولت وقت بار دیگر از مجلس خواست اولتیماتوم روسیه را بپذیرد و با اخراج شوستر موافقت کند که مجلس زیر بار نرفت. 28 آذر ماه یپرم خان رییس وقت شهربانی (نظمیه) به مجلس اخطار کرد که اگر اولتیماتوم را نپذیرد نیروهای روسیه وارد خواهند شد که مجلس اجبارا پذیرفت و مراتب همان روز به دولت و نیز مورگان شوستر اعلام شد که خاک ایران را ترک گوید.
سیمون بولیوار در تهران
بیست و هشتم نوامبر 2004 هوگو چاوس رئیس جمهوری چپگرای ونزوئلا در تهران از مجسمه «سیمون بولیوار» قهرمان ملی لاتین های قاره آمریکا و شخصیتی که در نیمه اول قرن 19 بر ضد استعمار اسپانیا بپاخاست و استقلال چند کشور آمریکای لاتین نتیجه تلاشهای اوست پرده برداری کرد. تا آن روز، این چهارمین سفر چاوس (صاحب فرضیه سوسیالیسم قرن بیست و یکم) به ایران بود. در آن زمان محمود احمدی نژاد شهردار تهران بود. تصمیم به نصب مجسمه بولیوار در یک میدان شمال غربی تهران چند سال پیش از آن در شورای این شهر گرفته شده بود که با مخالفتهایی هم از ناحیه برخی رو به رو شده بود. نام سیمون بولیوار که در ونزوئلا به دنیا آمده بود بر کشور بولیوی گذارده شده است. میدانی هم که در تهران مجسمه بولیوار به عنوان یک مظهر استقلال و حاکمیت ملی در آن قرار داده شده است به نام وی اسم گذاری شده است.

3 دستگی و کودتا در سوریه
نوامبر 1951
29 نوامبر سال 1951 سرهنگ ادیب شیشکلی Adib Shishakli در سوریه کودتا کرد و امور حکومت را به دست گرفت. سوریه از سال 1949 به مدت دو دهه گرفتار کودتاهای نظامی بود که نتیجه تشدید اختلافهای سه گروه چپ، راست و ناسیونالیست این کشور بودند و در بیشتر این کودتاها، شیشکلی متولد 1909 (و گفته شده است دارای والدین و نیاکان تُرک، کُرد و عرب) دست داشت. وی سالها از اعضای حزب ناسیونال سوسیالست سوریه و مدعی احیاء سوریه بزرگتر بود که بعدا خودش یک حزب لیبرال تاسیس کرد. سوریه ـ قبلا از مستملکات عثمانی (ترکیه) پس از شکست عثمانی در جنگ جهانی اول تحت قیمومت فرانسه قرار گرفته بود که چندی پس از پایان جنگ جهانی دوم استقلال یافت و بلافاصله در اختلافات داخلی فرو رفت. شیشکلی به رغم کودتا و شرکت در کودتاهای متعدد، تا جولای 1953 خودرا رئیس جمهور نخوانده بود که در این ماه رئیس جمهور شد و این مقام را تا فوریه 1954 حفظ کرد و پس از برکنارشدن از این مقام به لبنان و از آنجا به برزیل گریخت و بیست و هفتم سپتامبر 1964 در برزیل به دست یک دروز Druze که پدرش در دوران اقتدار شیشکلی کشته شده بود ترور شد.