این تجزیه و تحلیل توسط دانشمندان دانشگاه کمبریج و دانشگاه فودان در چین بر روی داده‌های ۱۵۰۵ نوزاد و مادران آنها در چین انجام شده و نتایج آن را نیز مجلهٔ «نیچر میکروبایولوژی» (Nature Microbiology) منتشر کرده است. به‌طور معمول، حدود پنج درصد از کودکان زیر یک سال که اولین دوز واکسن سرخک را دریافت می‌کنند، پاسخ آنتی‌بادی به واکسن نشان نمی‌دهند. با‌این‌حال، بین سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۸، نوزادان متولدشده از طریق سزارین در چین ۲.۵۶ برابر بیشتر از کسانی که از طریق زایمان طبیعی متولد شده‌اند، شکست واکسن سرخک را تجربه می‌کنند.

خوشبختانه، دوز یادآور سرخک این شکست را جبران می‌کند و باعث ایجاد یک «پاسخ ایمنی قوی» می‌شود. اما این تأخیر مهم است؛ زیرا می‌تواند به اطلاع‌رسانی سیاست‌های مؤثر واکسن کمک کند. در سال ۲۰۲۱، میلیون‌ها کودک در سراسر جهان تقویت‌کنندهٔ سرخک خود را از دست دادند؛ تعداد بی‌سابقه‌ای که ایمنی گروهی را در بسیاری از کشورها در نقطهٔ اوج خطرناک قرار می‌دهد. 

او می‌گوید: «نوزادان متولدشده با سزارین کسانی هستند که ما واقعاً می‌خواهیم پیگیری کنیم تا حتماً دوز یادآور سرخک را دریافت کنند، زیرا احتمال شکست واکسن در اولین دوز آنها بسیار بالاست.» 

سرخک یک بیماری تنفسی ویروسی با تهدید قریب‌الوقوع و یکی از مسری‌ترین بیماری‌هایی است که ما می‌شناسیم. واکسیناسیون تنها کاری است که ما را بر بیماری مسلط می‌کند. برای رسیدن به ایمنی جمعی در جامعه، نیاز به واکسیناسیون حداقل ۹۵ درصد جمعیت است. 

همواره درصدی از موارد این‌چنینی که عفونت از سد واکسن عبور می‌کند، و همین موضوع اهمیت واکسیناسیون حداکثری در جامعه را نشان می‌دهد؛ چراکه این موضوع یک تعادل شکننده است، اما افزایش روزافزون تعداد سزارین‌ها می‌تواند همین تعادل شکننده را از بین ببرد. 

کودکان متولدشده از طریق سزارین، برخلاف کسانی که از طریق زایمان طبیعی متولد می‌شوند، احتمال بیشتری برای برخی از اختلالات ایمنی دارند. هرچند دانشمندان هنوز نمی‌توانند علت این موضوع را درک کنند، اما کنکاش دربارهٔ علت این پدیده ادامه دارد. در سال ۲۰۲۲، یک مطالعه کاهش پاسخ آنتی‌بادی پس از دریافت واکسن «مننگوکوک» و «پنوموکوک» را با سزارین در ارتباط دانست. در این مطالعه، سطح آنتی‌بادی‌های محافظ در بدن نوزادانی که از طریق زایمان طبیعی متولد شده بودند، پس از دریافت دوز واکسن دوبرابر بود. در آن زمان، دانشمندان این نظریه را مطرح کردند که نوزادان متولدشده از طریق سزارین با میکروب‌های مهمی از واژن مادر خود در تماس قرار نمی‌گیرند؛ چراکه این میکروب‌ها می‌توانند سیستم ایمنی تازه‌تشکیل‌شده را تحریک کنند. اگرچه مطالعهٔ اخیر در چین علت تأثیر سزارین بر پاسخ بدن به واکسن را بررسی نکرده است، اما نویسندگان مقالهٔ مربوط به این مطالعه، علت احتمالی مشابهی را مطرح کرده‌اند. 

سالج می‌گوید: «با زایمان به روش سزارین، نوزاد در معرض میکروبیوم مادر همانند چیزی که در زایمان طبیعی اتفاق می‌افتد، قرار نمی‌گیرد. ما فکر می‌کنیم این بدان معناست که برای نوزادان متولدشده از طریق سزارین، زمان بیشتری طول می‌کشد تا میکروبیوم روده توسعه پیدا کند و از طرفی توانایی سیستم ایمنی بدن برای پاسخ مناسب به واکسن‌هایی علیه بیماری‌هایی چون سرخک افزایش یابد.» 

بااین‌حال، این فقط یک نظریه است. اگرچه نوزادان متولدشده از طریق سزارین در مقایسه با نوزادان متولدشده از طریق زایمان طبیعی، طیف متفاوتی از باکتری‌ها را در رودهٔ خود نشان می‌دهند، اما مطالعات دیگر نشان می‌دهد تفاوت‌ها پس از حدود ۹ ماه ناپدید می‌شوند. 

با‌این‌حال، سیستم ایمنی نوزادان تا حد زیادی مانند یک راز است. هنوز محققان نتوانسته‌اند در مورد اینکه آیا یک نوزاد به‌صورت استریل و بدون میکروب متولد می‌شود یا آنکه در زمان تولد، بدن نوزاد مجهز به میکروبیومی از رحم مادر است، به توافق برسند. همچنین، مشخص نیست چیزی که سیستم ایمنی کودک را تحریک و تقویت می‌کند، میکروبیوم واژن مادر است یا میکروبیوم روده‌ها و اینکه نقش تغذیه با شیر مادر پس از تولد در این موضوع چقدر است. 

از سال ۲۰۰۰ میزان سزارین در سراسر جهان دو برابر شده است. این جراحی در حال حاضر حدود ۲۰ درصد از تولدها در سراسر جهان و تا نیمی از کل تولدها در برخی از کشورها مانند برزیل را تشکیل می‌دهد. در حوزهٔ بهداشت عمومی بسیار مهم است که بدانیم چگونه روش زایمان بر ایمنی نسل بعدی تأثیر می‌گذارد.