مصاحبه اختصاصی با رومینا موفق موسس انجمن حامیان حیوانات آزاد کرمان:
یک دست صدا ندارد

رومینا موفق دانش‌آموخته‌ی معماری است وی چندی است که دفتر کار خود را واگذار کرده و عایدات این واگذاری را در راه حمایت از حیوانات آزاد کرمان هزینه‌می‌کند اولین بار که او را دیدم در پناهگاه حیوانات بلا صاحب بود که مشغول سامان دادن اوضاع بود و چیزی نگذشت که شیفته‌ی از خود گذشتگی و ایثار بی حساب این انسان نسبت به حیوانات شدم اخلاقی که متاسفانه‌ برخی از ماها حتی درباره‌ی انسان‌های دیگر هم نداریم چه برسد از خودگذشتگی برای حیوانات و از وقت و پول خود گذشتن و آن‌را هزینه‌ی بهداشت و درمان و نگهداری حیوانات بلا صاحب کردن. به بهانه‌ی برگزاری جشن احسان به پرندگان و نصب لانه پرندگان در پارک جنگلی، چند کلامی با این فعال حقوق حیوانات هم کلام شدیم که بخش‌هایی از این مصاحبه را پیش کش نظرتان می‌شود.

در آغاز امکان دارد از اینکه چه شد به فکر تشکیل سمن (سازمان مردم نهاد) افتادید و از آغاز فعالیت‌تا‌‌ن بگویید؟
متاسفانه در کرمان زمینه‌ای برای فعالیت و حمایت از حیوانات نبود و من هم که بسیار به این حوزه علاقمند بودم نمی‌توانستم کاری که می‌خواستم را انجام بدهم و هرچند که مردم هر از چندی به طور پراکنده کارهایی برای حیوانات بلا صاحب می‌کردند اما بواسطه‌ی نداشتن سازمان‌دهی مناسب و اینکه مسیر حرکت درستی برای فعالین مشخص نشده بود و حتی یکدیگر را هم نمی‌شناختند، هیچ‌وقت تلاش‌های این افراد به جائی نمی‌رسید. من هم جسته و گریخته کارهایی در حد توانم انجام می‌دادم اما همین عدم وجود سازمان‌دهی و مدیریت بزرگ‌ترین نقطه‌ضعف عملکرد ما کرمانی‌های حیوان دوست بود و من را واداشت که به فکر تشکیل یک ان‌جی‌او بیوفتم و در ابتدای کار هم به تنهایی چند تراکت را با آنچه که بفکرم می‌رسید پر کردم و در دامپزشکی‌ها و کلینیک‌های حیوانات گذاشتم و آرام آرام کسانی که تمایل داشتند و خودشان به طور خصوصی و انفرادی فعالیت‌هایی می‌کردند با من تماس گرفتند و عده‌ای هم از دانشجویان دامپزشکی اعلام آمادگی کردند که به طور رایگان در پروسه‌ی درمان و یا عقیم‌سازی حیوانات همکاری خواهند کرد و عده‌ای هم که تمایل به همکاری نداشتند صرفا تماس می‌گرفتند و گزارش می‌دادند که مثلا در فلان خیابان و در فلان آدرس یک حیوان بی سرپرست هست که ما پس از دریافت گزارش نسبت به گرفتن و آوردن حیوان به خانه و نگهداری و درمان آن موجود اقدامات لازم را انجام می‌دادیم. کم کم شدیم چند نفر پای ثابت که همیشه درگیر این ماجراها هستیم ۱۰۰ نفر هم عضو داریم و در حال حاضر نتیجه‌ی آن تراکت پخش کردن و فعالیت‌ها شده این جمعیت و این کارهایی که امروز می‌بینید. اما کارهای اداری هنوز در حال اجام شدن هستند و منتظریم تا مجوز ان‌جی او را اخذ کنیم.
اهداف این ان جی‌او چه چیز‌هایی هست؟ و مخارج آن از چه راه‌هایی تامین می‌شود؟
1- فرهنگ سازی، هرگونه اجرای برنامه های آموزشی برای تمام سنین و تمام اقشار مانند نمایشگاه ، برنامه آموزشی در مدارس ، تئاتر ، پوستر، غرفه اطلاع رسانی ، مسابقه ، تیزر و ….2- جذب و آموزش افراد داوطلب برای هرگونه کمک رسانی ( امداد ، درمان ، نگهداری در دوران نقاهت، زنده گیری)3- جمع آوری حیوانات ولگرد جهت عقیم سازی و واکسیناسیون ( برای جلوگیری از ازدیاد هرمی شکل و جلوگیری از آلودگی) 4- نجات و درمان حیوانات آسیب دیده در تمام ساعات ( هر موجود زنده حق زندگی دارد و در شرایط آسیب دیده زجر میکشد.) به حکم انسانیت از زجر این بی پناهان جلوگیری کنیم. 5- ساخت پناهگاه: احداث محلی برای نگهداری حیوانات بصورت موقت ( طول درمان و دوره نقاهت ) و بصورت دائمی ( حیواناتی که توان زنده ماندن در طبیعت را بدلیل شرایط نامناسب جسمانی ندارند.)6- تجهیز آمبولانس حیوانات : بدلیل نداشتن بیمارستان شبانه روزی در صورت گزارش موارد حاد حیوانات با آسیب جدی متاسفانه تلف میشوند. در نتیجه در جهت امداد و نجات حیوان نیاز به تجهیزات اورژانسی داریم که با وجود آمبولانس به هدفمان نزدیک تر میشویم. 7- ایجاد فرهنگ قبول سرپرستی بجای خرید حیوان. ( حیوانات درمان شده را جهت نگهداری به افراد حیوان دوست با شرایط و تعهدات خاص واگذار کنیم.)
درآمد تا امروز را باید به این شکل گزارش کنم که: ۸۰ درصد هزینه‌ها شخصی بوده(از جیب خودم) و ۱۰ درصد را در چند روز گذشته از طریق افرادی که به ما پیوسته‌اند تامین شده و ۱۰ درصد را هم افرادی که اصرار داشته‌اند که همکاری کنند به لطف ایشان دارو تهیه شده و در واقع وجه نقد از ایشان نپذرفتیم و بجای آن لیست دادیم و گفتیم این داروها را تهیه کنید.
دقیقا از کی همکاری شهرداری با شما شروع شد؟
متوجه شدم که شهرداری پناهگاهی ساخته اما آن را افتتاح نکرده و حتی هیچ حیوانی هم در آن پناهگاه نگهداری نمی‌شود. وقتی که مراجعه کردم دریافتم که خرده کاری‌ها و امکانات را کم دارند و بدون بودجه شهرداری به تنهایی نمی‌تواند این پناهگاه را به افتتاح برساند خصوصا برای درمان و غذا رسانی و عقیم‌سازی که پس از عقیم‌سازی حیوان در دوران نقاهت نیاز جدی به تغذیه‌ی مناسب و مصرف آنتی بیوتیک دارد و شهرداری به تنهایی قادر به انجام هیچ‌کدام از این کارها نبود، و ما خودمان قول دادیم که به صورت جدی همکاری کنیم و به پناهگاه رسیدگی کنیم و درمان و غذا رسانی به حیوانات را برعهده بگیریم و شهرداری هم ماشینی برای خفت‌گیری و آوردن حیوانات در اختیار ما بگذارد که نیروی شهرداری با آن اقدام به زنده‌گیری حیوانات بکند و آن‌ها را به ما در پناهگاه تحویل دهند و بقیه‌ی کار به عهده‌ی ماست هرچند اکثرا حیواناتی که به پناهگاه می‌آورند یا مردم پشت در پناهگاه رها می‌کنند و می‌روند بیمار هستند و نیاز به رسیدگی پزشکی دارند و بواسطه‌ی امکان انتقال بیماری به سایر حیوانات ما نمی‌توانیم آنها را در همان پناهگاه نگهداری کنیم و باید حتما حیوان را به کلینیک ببریم و پس از درمان و طی شدن دوران نقاهت به پناهگاه بیاوریم تا درکنار دیگر حیوانات سالم باشد. در اصل پناهگاه متعلق به حیوانات سالم است که شهرداری به جای کشتن، عقیم‌سازی می‌کند تا کاری انسانی و خداپسنادنه‌تر کرده باشند.
در نتیجه طرح کار شهرداری این است که حیوانات ولگرد و بلاصاحب جمع‌آوری، عقیم‌سازی،واکسینه، درمان، پلاک‌ و قلاده‌گزاری بشوند و بعد واگذار می‌شوند و یا دوباره رها سازی می‌شوند و ما هم باید فرهنگ‌سازی کنیم و به مردم اطلاع بدهیم که حیوانی را که با پلاک مشاهده می‌کنند هیچ‌گونه خطر بیماری و یا گیرندگی ندارد و واکسینه شده است و خواهش می‌کنیم که آسیب به این زبان بسته‌ها نرسانید و به آنها غذا بدهید چرا که این حیوانات عقیم شده‌اند و بدون ادامه‌ی نسل پس از دوره‌ای کوتاه به مرگ طبیعی می‌میرند و حتی اگر نگاهی آفت گونه به آنها داشته باشند دیگر توجیحی ندارد آزار رساندن به این حیوانات چرا که خود به خود ضرری نمی‌رساند و پس از چند سال می‌میرند و نسلی هم بجا نمی‌گذارند.
هدف اصلی شما چیست؟
متاسفانه حیوانات زیادی در اقصی نقاط شهر هستند که کتک‌ و یا تیر خورده‌اند، مسموم‌شده‌اند و یا تصادف کردند و تعداد زیادی از آنها با دست‌و پای شکسته و آسیب‌های جدی ناچارند که درد بکشند تا بمیرند هدف ما برپایی کلینیکی برای این حیوانات است تا بتوانیم درد و رنج این موجودات بی‌گناه را کم کنیم چرا که فعلا بواسطه‌ی هزینه‌های گزاف دارو و دامپزشکی نمی‌توانیم تعداد زیادی را درمان کنیم. امیدواریم که با کمک‌های دولتی و مردمی بتوانیم به این هدف دست بیابیم.
در پایان امکان دارد که تعداد حیوانات و تاریخ افتتاحیه پناهگاه را بگویید؟
حدود ۱۰ سگ بالغ و پنج یا ۶ توله‌ی کوچک داریم و ۴ توله‌ی خیلی کوچک داشتیم که آنها را بواسطه‌ی نیاز به نگهداری و شیر‌خوار بودن فعلا در خانه نگهداری می‌کنیم تا به اندازه‌ی کافی بزرگ‌بشوند و بتوانیم به جمع سگ‌های پناهگاه بفرستیم‌شان پناهگاه ساعت یک بعد از ظهر یکشنبه ۱۶ اسفندماه پناهگاه افتتاح می‌شود و امیدواریم که این افتتاحیه هم مثل جشن احسان به پرندگان که با استقبال خوب مردم و شهردار محترم و پرسنل شهرداری کرمان و سازمان‌های ذیربط برگزار شد امروز هم مردم و دوست‌داران حیوانات به این افتتاحیه بیایند و با عضو شدن در جمع حامیان حیوانات آزاد کرمان هر نوع کمکی که می‌توانند به این موجودات دوست‌داشتنی و مخلوقات بی‌گناه بکنند. لازم‌می‌دانم اضافه کنم که حتی خانم خانه‌داری که مایل به کمک مالی هم نیست می‌تواند با پذیرفتن چند روز نگهداری و غذا دادن به حیوانی بیمار، بار بزرگی را از دوش ما بر دارد و عمل خداپسندانه‌ای انجام بدهد بدون اینکه هزینه‌ی زیادی کرده باشد و یا وقت زیادی صرف کرده باشد درنتیجه خیلی به موقعیت خود فکر نکنید و مطمئن باشیدمی‌توانید کمک‌های بزرگی به حامیان و این حیوانات بکنید.
پی‌نوشت:برای همکاری با شماره‌ی حامیان تماس بگیرید:۰۹۱۳۹۴۶۰۲۱۹