این روزها همه جا سخن از پروژه کاشت میلیاردی نهال است
از طرح یک میلیارد نهال تقدسزدایی کنیم
درباره مباحث فنی کاشت یک میلیارد نهال در چهار سال، که بارها از سوی کارشناسان بیان شده است یا استدلالهای غیرمنسجم مدیران سازمان در توجیه نهالکاری، اظهار نظر نمیکنم
۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ۱:۰۰
این روزها همه جا سخن از پروژه کاشت میلیاردی نهال است. درباره مباحث فنی کاشت یک میلیارد نهال در چهار سال، که بارها از سوی کارشناسان بیان شده است یا استدلالهای غیرمنسجم مدیران سازمان در توجیه نهالکاری، اظهار نظر نمیکنم. باید یادآوری کنم که این موضوع به تهدیدی برای حفاظت از منابع طبیعی کشور تبدیل شده است که در صورت تداوم وضع موجود، میتواند پیامدهای غیرقابلجبرانی را برای منابع طبیعی کشور در پی داشته باشد. سازمان منابع طبیعی بدون توجه به اولویتهای مربوط به عرصههای طبیعی، تمام انرژی، وقت و نیروی انسانی خود را صرف پروژهای کرده است که پیشنیازهای لازم پیش از ورود به فاز اجرایی، و همچنین اقدامات لازم برای گام پس از اجرا آن مبهم است. منتشر نشدن مطالعات مقدماتی، نامشخص بودن چگونگی مکانیابی محل کاشت و شنیدهها در مورد سند پشتیبان، باعث نقد جدی به شتابزدگی سازمان در اجرای این پروژه است. از دیدگاه وظایف سازمانی، رسالت اصلی سازمان، حفاظت و احیا در اولویت اول و سپس گسترش و بهرهبرداری در گامهای بعدی است.
حفاظت از جنگلها در وهله نخست نیازمند رفع عوامل متعدد تخریب همچون چرای بیرویه دام، تغییر کاربری، آتشسوزی و قاچاق است. کاشت نهال با تداوم این عوامل نتیجهای در بر نخواهد داشت و فقط میتواند منبع تولید خوراک برای تخریبهای آتی باشد. این اقدام حتی نمیتواند یک اقدام احیایی باشد، زیرا بخشی از این پروژه معطوف به توسعه فضای سبز و کاشت درختان مثمر است که نه اقدامی احیایی برای جنگل و نه در حیطه وظایف یا حداقل اولویتهای سازمان منابع طبیعی است. کاشت درختان مثمر بیش از آنکه رسالت سازمان منابع طبیعی باشد، وظیفه بخش باغبانی وزارتخانه است. توسعه فضای سبز شهری نیز متولی جدیتر از سازمان جنگلها دارد. از سوی دیگر، مشکلاتی همچون تداوم رهاشدگی هیرکانی، خطر آتشسوزی شدید در جنگل های زاگرس پس از بارندگیهای گسترده و وضعیت مراتع و پروژههای آبخیزداری، همگی در سایه این پروژه به فراموشی سپرده شدهاند.
برنامههای لازم برای آمادگی شروع فصل آتشسوزی در زاگرس، به دلیل بسیج تمام امکانات برای کاشت نهال، به فراموشی سپرده شده است. در کنار گم کردن اولویتهای اجرایی، ایجاد فضای بسته در بخش اجرا و بازوی علمی پروژه، روزنه امکان اصلاح در روند اجرایی نیز هر روز بستهتر میشود. تهدید نیروهای میدانی سازمان جنگلها توسط مدیران ارشد برای حمایت صرف و هشدار سلب مسئولیت، حتی با ابلاغ دستی، تذکر به روسای مراکز تحقیقات برای حمایت بدون پرسشگری و گاهی تهدید تلویحی و عمومی منتقدان، شانس اصلاح و در نتیجه موفقیت نسبی این پروژه را به حداقل میرساند. لازم است سازمان منابع طبیعی با بازگشت به اولویتهای خود، حفاظت و احیا را مبتنی بر برنامههای مدون پیگیری کند. نجات هیرکانی از رهاشدگی ناشی از نبود طرح و همچنین تدوین برنامههای حفاظتی برای تابستان داغ زاگرس، بیش از کاشت نهال اولویت دارند. همچنین لازم است از تقدسبخشی به یک پروژه اجتناب شود تا فضای لازم برای نقد از طرف بخشهای اجرا، پژوهش و دانشگاه مهیا شود. این امر میتواند اندک شانس موفقیت نسبی این پروژه را افزایش دهد.
مطالب مرتبط
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- روغن صنعتی مایعی جادویی برای افزایش عمر مفید ماشین آلات
- ۱۰ ماده غذایی که به شما در سفر به سوی کاهش وزن کمک میکنند
- چاپ ترافارد؛ هر آنچه که باید درباره این نوع چاپ دستی بدانید
- اقدامات لازم برای اسباب کشی و جابجایی منزل
- بسته بندی مواد پودری با دستگاه ساشه: شغل پردرآمد این روزها
- طبع روغن زیتون در طب سنتی چیست؟ معرفی 4 خواص روغن زیتون
- خرید ساک دستی تبلیغاتی چه مزایایی برای هر برند دارد؟
- تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
- 10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان
- مقایسه تعرفه پنلهای پیامکی و تبلیغاتی بیشتر
بیشترین نظر کاربران
معمای ریاست محیط زیست در کابینه رئیسی
بیشترین بازنشر
ستاندن حیات از غزه
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید