سایت خبری پیام ما آنلاین | دشمنی طرح‌های توسعه شهری با درختان

«پیام ما» سریال جابه‌جایی درختان تهران را بررسی کرده است

دشمنی طرح‌های توسعه شهری با درختان

آرش حسینی میلانی، رئیس کمیته محیط زیست شورای پنجم شهر تهران: اگر جابه‌جایی در زمان مناسب صورت نگیرد اصلا درختان مستقر نمی‌شوند و این موضوع تفاوتی با قطع درختان پیدا نمی‌کند





دشمنی طرح‌های توسعه شهری با درختان

۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۱، ۰:۰۰

درختان تهران مدتی است که سر جای خود بند نیستند. یک روز خبر جابه‌جایی آن‌ها از چیذر به پارک قیطریه منتشر می‌شود و یکبار خبر می‌رسد که حضورشان، گسترش یک پروژه عمرانی در شهر را محدوده کرده و از منطقه ۱۷ جابه‌جایشان کرده‌اند. شهروندان یک روز از جابه‌جایی و قطع شدنشان در روز روشن در فرحزاد خبر می‌دهند و یک روز دیگر اهالی منطقه ۶ تهران از قطع تعدادی از آن‌ها در شب تاریک تصاویری به کانال‌های شهری می‌فرستند. درختان که ۱۵ اسفند هرسال مایه نشاط و حیات شهری می‌شوند، حالا به گفته رئیس کمیسیون محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران نمی‌توان یک پروژه عمرانی بزرگ را به دلیل حضورشان متوقف کرد. درختانی که حتی قوانین هم پشت‌شان نیست.

جابه‌جایی درختان موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران شروع ماجرای درختان در قرن جدید بود. ماجرای دادخواهی از درختانی که به نظر می‌رسد هر پروژه‌ی عمرانی با حضور آن‌ها دشمنی دارد. درختانی که گفته می‌شد برای تجهیز و توسعه ایستگاه‌های لرزه‌نگاری قطع شدند. اعضای شورای شهر تهران که انگشت اتهامشان را به سمت دانشگاه تهران گرفته بودند، ادعا می‌کردند که دانشگاه تهرانی‌ها، با ماموران شهرداری زد و خورد کردند. جابه‌جایی ۲۰۰ نهال و قطع ۵۰ درخت در نهایت رد شد و دیروز معاون برنامه‌ریزی و توسعه دانشگاه تهران در گفت‌وگو با ایسنا تاکید کرد که شهرداری عدم قطع درختان را پذیرفته است. قطع درختان در منطقه یک، هم قسمت دیگری از سریال دنباله‌دار جابه‌جایی درختان بود. تصاویر قطع شبانه درختان در چیذر برای ساخت پارکینگ، واکنش اهالی منطقه را در پی داشت. سوژه‌ای که باز هم پایش به پارلمان شهری باز شد و رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی مدعی شد که این جابه‌جایی مجوز کمیسیون ماده ۷ که باید براساس ارزش اکولوژیک و محیط بن درختان مجوز جابه‌جایی درختان را صادر کند، نداشته و شهرداری منطقه یک درخواستی در اینباره به کمیسیون مطرح نکرده است. ناصر امانی، دیگر عضو شورای شهر تهران که موضوع درختان موسسه ژئوفیزیک را اولین بار مطرح کرده بود، همچنین گفت که اکنون فصل جابه‌جایی درختان نبوده و شهرداری کج‌سلیقگی کرده است.
درختان منطقه ۱۷، تذکر بعدی اعضای شورای شهر تهران بود. مدتی پیش سوده نجفی، عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران در تذکری به شهرداری منطقه ۱۷ گفت که براساس شواهد میدانی از ۲۰ فروردین سال ۱۴۰۱ درختان سبز دو لاین شمالی و جنوبی راه‌آهن تهران- اهواز به بهانه احداث زیرگذر از سوی شهرداری به صورت غیر اصولی و با کمک جرثقیل از ریشه قطع شدند. او تاکید کرد: در پاسخ به اعتراض مردم به این اقدام ضد محیط زیستی شهرداری اعلام کرده که به خاطر این پروژه درختان را جابجا می‌کنیم. ۹۰ درخت در اینجا ریشه کن شده در حالی که منطقه ۱۷ سرانه فضای سبز کمی دارد و از شهردار منطقه می‌خواهم این موضوع را رسیدگی و پاسخگو باشند که چرا جابجایی درختان در این فصل اتفاق افتاده است.
هفته گذشته نیز یکی از کانال‌های شهری ویدیوهایی از قطع درختان در منطقه فرحزاد منتشر کرد. ویدیوها از قطع درختان سبز میوه در این منطقه خبر می‌دادند، درخت‌کشی‌ که هنوز موضع رسمی از سوی مدیریت شهری به همراه نداشته است.
جابه‌جایی و قطع درختان سریالی در ماه‌های اخیر اما چند پرسش اساسی در ذهن مخاطبان ایجاد کرده است. آیا یک رویه تازه در شهرداری در جریان است، مسئولان شهری درختان را برای اجرای یک پروژه عمرانی جابه‌جا یا قطع می‌کنند و اعضای شورا از آن بی‌اطلاعند؟ رئیس کمیسیون محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران دیروز در گفت‌وگو با ایلنا اعترافی صریح در اینباره داشت. مهدی پیرهادی گفت: مرجع تخصصی برای اظهار نظر در این حوزه سازمان بوستان‌ها و فضای سبز است که به عنوان متولی پیگیر این موضوع است و انصافا نیز در این زمینه دغدغه دارند و اگر احساس کنند جایی به درختان آسیبی می‌رسد حتما جلوی این ماجرا را می‌گیرند. مگر اینکه ببینیم یک پروژه عمرانی در شهر تهران وجود داشته باشد که تعدادی درخت مانع از اجرای آن باشد و ما نمی‌توانیم یک پروژه عمرانی بزرگ را متوقف کنیم. یا ممکن است معضلی در یک منطقه شهری وجود داشته باشد و برای حل آن ممکن است نیاز به جابجایی چند درخت باشد و پروژه متوقف شود به‌واسطه اینکه چند درخت را نخواهیم جابجا کنیم.
به گفته او اگر معضلی در شهر تهران وجود داشته باشد که چند درخت جلوی یک فعالیت عام المنفعه‌ای برای مردم است و مردم می‌خواهند از این خدمات استفاده کنند حتما با آن موافقت می‌کنیم: حتی اگر در فصل مناسب نباشد و چند درخت باشد که با چارچوب خود و توسط دستگاه‌هایی درختان را جابجا کند.
دشمنی توسعه شهری با درختان
آرش حسینی میلانی، رئیس کمیته محیط زیست شورای پنجم شهر تهران هم درباره عناد پروژه‌های شهری با درختان و محیط زیست به روزنامه پیام ما توضیحاتی می‌دهد. به گفته او فضای سبز تهران به لحاظ گستردگی و وسعت در ۲۰ سال اخیر قابل توجه شده است: عموما پروژه‌های عمرانی شهر تهران از نظر اثر محیط زیستی در اداره کل محیط زیست بررسی می‌شوند و عموما تا پیوست اجتماعی و محیط زیستی آن‌ها لحاظ نشود به آن‌ها بودجه‌ای تعلق نمی‌گیرد. او می‌گوید پیوست‌های محیط زیستی پروژه‌های عمرانی عموما ضمانت اجرایی نه تنها در تهران بلکه در اجرای پروژه‌ها در سایر نقاط کشور هم ندارند. میلانی از برخوردهای گازانبری با درختان در سال‌های گذشته مثال می‌زند و می‌گوید: «در دوره شهرداری آقای قالیباف یک شبه اتوبان احداث می‌شد و پارک جنگلی به دلیل احداث پروژه عمرانی فدا می‌شد، در این خصوص هم قانونی وجود ندارد و مسئولان شهری تاکنون به دلیل این موضوع در دستگاه‌های نظارتی مواخذه نشدند. به همین دلیل هم عموما ریسک تخریب محیط زیست را می‌پذیرند.» میلانی درباره درختان منطقه فرحزاد اما نظر دیگری دارد و معتقد است که درختان و باغات در آن ناحیه دارای حقوق عرفی هستند و مالکان می‌توانند نسبت به قطع آن‌ها به مراجع قانونی شکایت کنند.

اردیبهشت فصل مناسب جابه‌جایی درختان نیست
پرسش دیگری که این روزها مطرح شده، به زمان جابه‌جایی درختان مربوط است. آیا اردیبهشت ماه که فصل فتوسنتز درختان است وقت مناسبی برای جابه‌جایی درختان است؟ میلانی می‌گوید، اردیبهشت فصل رویش است و وقت مناسبی برای جابه‌جایی نیست و عموما جابه‌جایی با توجه به بن و ارزش اکولوژیک درخت در اسفند توصیه شده است: اگر جابه‌جایی در زمان مناسب صورت نگیرد اصلا درختان مستقر نمی‌شوند و این موضوع تفاوتی با قطع درختان پیدا نمی‌کند. آناهیتا گودرزی کارشناس شهرسازی نیز در گفت‌وگو با «پیام ما» معتقد است که مدیریت شهری دوره ششم از ابتدای حضورشان از عزم جدی برای ساخت و سازی گفتند که منجر به بی‌توجهی به محیط زیست می‌شد: سال‌هاست که محیط زیست و درختان ما قربانی یک زخم کهنه است، همه کارشناسان می‌گویند که اگر جابه‌جایی درختان در موعد اسفند صورت نگیرد، درختان می‌میرند اما کسی توجهی نمی‌کند. سال‌ها پیش در منطقه ۵ وعده ساخت پارکی داده شد، حتی افرادی که خواهان خرید خانه در آن منطقه بودند نیز با این فکر که قرار است در آن منطقه بوستانی احداث شود اقدام به خرید خانه کردند اما بعدها به جای پارک، برج بلندی در اطراف شهرداری ساخته شد. این حکایت برای سایر پروژه‌های شهری نیز آشناست. او می‌گوید دریاچه چیتگر و پل صدر نیز از لحاظ محیط زیستی مردود شناخته شده بودند: کارشناسان با توجه به سطح تبخیر آب در شهر تهران گفته بودند که ایجاد دریاچه در منطقه ۲۲ با توجه به پیوست‌های محیط زیستی منطقی نیست. اما آن زمان عزم مسئولان برای ساخت و تجهیز این پروژه‌ها جزم بود.
سوال دیگری که به ذهن مخاطبان متبادر می‌شود این است که آیا باید در انتظار تکرار اتفاقات گذشته مدیریت شهری و تبعات آن برای محیط زیست بود؟ برای پاسخ به این پرسش باید اندکی صبر کرد.

 

 

 

 

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *