حدود ۴۰ مرد نقابدار در حاشیه میانکاله تجمع کردند
صف آرایی شکارچیان معترض
۲۱ بهمن ۱۴۰۰، ۰:۰۰
در تصویر میتوان 44 نفر را شمرد، 44 مرد با لباسهای تیره، تفنگی در دست و کلاهی که روی سر کشیدهاند، عکس از زاویهای گرفته شده که صورتها دیده نمیشود. تصویر بعدی زاویهای مشابه دارد اما مردها درون آب رفته و تفنگ را بر شانه گذاشتهاند. اینها کیستند و در این جمعیت چه میکنند؟ آیا قصد این مردان شکار در محدوده آشوراده است؟ اصولا شکار با چنین جمعیتی ممکن است؟
پاسخ این پرسشها روشن نیست اما احتمال میرود این افراد چنین حرکتی را برای دریافت اجازه شکار انجام داده باشند.
حر منصوری عبدالملکی فعال محیط زیست درباره این اقدام شکارچیان نقابدار به «پیام ما» میگوید این شکل از شکار در «کانال چپاقلی» منطقی نیست. شکارچیان معمولا با قایق غیرموتوری و زمانی که نور کم است برای شکار میروند اما این شیوه پیاده وارد آب شدن به نظر نمیرسد برای شکار باشد. او چنین تصویری را بیشتر شبیه به صفآرایی اعتراضی از سوی شکارچیان میداند و میافزاید: «شاید گفتن این حرفها از نظر یک فعال محیط زیست به نظر عجیب بیاید. اما من نمیتوانم حقیقت را کتمان کنم و نگویم تا زمانی که برخوردها به شکل قهری باشد چنین تصاویری را شاهد خواهیم بود. متاسفانه ما رویه قهری میان سازمان حفاظت محیط زیست و شکارچیان حاکم است و همین موضوع باب ارتباط دو سویه جامعه صنفی شکارچیان و سازمان حفاظت محیط زیست را بسته است که نتیجه آن را در درگیری و کشته شدن محیطبانان و شکارچیان در این درگیریها میبینیم.»
به گفته منصوری تا زمانی که پروانه شکار صادر شده اما اجازه شکار داده نشود، هزینه پروانه را بگیرند با این حال اجازه شکار ندهند و پول را برنگردانند یا با توجیه آنفولانزای فوق حاد پرندگان جلوی شکارچیان را بگیرند اوضاع به همین شکل خواهد بود. او اضافه میکند: زمانی که شکار به رسمیت شناخته نشود شکارچی چون چیزی برای از دست دادن ندارد، هر جایی میرود و شکار میکند اما زمانی که سهمیه فشنگ بگیرد و این امکان را داشته باشد که به شکل قانونی این کار را انجام دهد برای اینکه دفترچهاش را باطل نکنند قوانین را رعایت میکند و کمتر دیدهایم از قانون تخطی کرده باشد. در واقع مخفیکاری و انجام فعالیتهای غیرقانونی از آن روست که تقاضایی وجود دارد که برای آن برنامهای نداریم.
او جمع شدن این شکارچیان را با استفاده از ارتباط نزدیک شکارچیان ارزیابی کرده و میگوید: این صفآرایی به نظر میرسد نوعی نافرمانی است و آنها قصد دارند از این طریق اعتراض خود را بیان کنند.
منصوری عبدالملکی خود از موسسان کمپین ممنوعیت پنج ساله شکار است. این فعال محیط زیست در این باره بیان میکند: به عنوان کسی که این کمپین را همراه با دو فعال محیط زیست دیگر راه انداخته بودم باید بگویم به این قطعیت رسیدهام که عدم صدور پروانه و به رسمیت نشناختن جامعه شکارچی به لحاظ جانی، مدیریتی و اجتماعی تبعاتی را به همراه دارد. از این روست ما نیازمند بررسی و تحلیل جامعه شناسی و روانشناسی هستیم که بدانیم چه عواملی باعث چنین صفآراییهایی میشود.
او بار دیگر با تاکید بر اینکه چنین اجتماعی به شکار منجر نمیشود، میگوید: گمان میکنم این گروه در روز روشن و آنهم در شاخصترین نقطه آشوراده آمدهاند تا پیامی را به متولیان برسانند. متاسفانه یکی از استراتژیاهایی که از سوی برخی از ما به عنوان فعال محیط زیست و … برای متوقف و کنسل شدن زمان قرقشکنی و شکار به کار میرود شیوع شایعه آنفولانزای فوق حاد پرندگان بوده و هست. من کسانی را در بین انجمنهای محیط زیستی و حتی در سازمان حفاظت محیط زیست میشناسم که از این ابزار برای جلوگیری از شکار قانونی استفاده میکردند و همین موضوع هم سبب میشد پروانهای صادر نشود.
این فعال محیط زیست اضافه میکند: شکارچیها یک جامعه مشخص هستند که با هم در ارتباطند. در این تصاویر هم میتوان این انساجام را دید، آنها بنا به دلایل مختلف فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و… سراغ این مقوله میروند. به عنوان مثال در ایل عبدالملکی که من یکی از اعضای آن هستم دست به تفنگ بودن، تیراندازی و سوارکاری یک ارزش اجتماعی به حساب میآید. طبیعی است کسی که دست به تفنگ است شکار هم میکند حالا اگر ما راه شکار قانونمند را بگیریم این افراد به واسطه دلایل گفته شده سراغ شکار غیرقانونی میروند.
تصویر شکارچیان در کرانه آشوراده در گروههای مختلف دست به دست میشود، ستاد یگان حفاظت محیط زیست با فرماندهان یگان مازندران و گلستان، مسئول منطقه میانکاله، مدیر محیط زیست بندرترکمن جلسهای برگزار کرده و در حال شناسایی کسانی هستند که در این اجتماع شرکت کردهاند با این حال هم کسانی که در این جلسه شرکت کردهاند و هم فعالان محیط زیست میدانند که این اجتماع نه برای شکار بلکه همانطور که منصوری عبدالملکی میگوید برای نشان دادن قدرت اجتماع شکارچیان است. شکارچیانی که به نظرشان صدور پروانه برایشان چندین سال است به تاخیر افتاده و همین موضوع سبب شده در یک اقدام جمعی بخواهند بگویند به این روند معترضند. اینکه آیا این شکارچیان همه راهها را امتحان کرده و به این نقطه رسیدهاند موضوعی دیگر است، با این حال نیاز است که متولیان در برابر چنین اجتماعاتی تنها به موضوع شناسایی و برخورد با خاطیان نگاه نکنند. بیش از آن در امر حفاظت در ایران ما نیازمند بررسی علل و انگیزههای چنین مواردی هستیم تا بتوانیم آن را مدیریت کنیم.
برچسب ها:
مطالب مرتبط
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- بسته بندی مواد پودری با دستگاه ساشه: شغل پردرآمد این روزها
- طبع روغن زیتون در طب سنتی چیست؟ معرفی 4 خواص روغن زیتون
- خرید ساک دستی تبلیغاتی چه مزایایی برای هر برند دارد؟
- تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
- 10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان
- مقایسه تعرفه پنلهای پیامکی و تبلیغاتی
- مقاصد جذاب و معروف برای کمپ زدن در طبیعت
- 8 نمایندگی تعمیر پکیج ایران رادیاتور در تهران + اطلاعات تماس
- اسپیکر بلوتوثی ارزان و باکیفیت: کدام مدلها را بخریم
- کیفیت و زیبایی را با خدمات دندانپزشکی دکترتو کلینیک تجربه کنید بیشتر
بیشترین نظر کاربران
معمای ریاست محیط زیست در کابینه رئیسی
بیشترین بازنشر
ستاندن حیات از غزه
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید