پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | آموزش مهارت های فنی و حرفه ای در پرورشگاه صنعتی

آموزش مهارت های فنی و حرفه ای در پرورشگاه صنعتی





۲۸ دی ۱۳۹۴، ۱۵:۴۵

خاطرات و فعالیت های محمد صنعتی با نظری به تحولات و رخدادهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ورزشی کرمان در هفت دهه اخیر
آموزش مهارت های فنی و حرفه ای در پرورشگاه صنعتی
بخش هفتاد و یک

آموزش مهارت فنی به نوجوانان پرورشگاه‌های صنعتی و دیلمقانی یکی از شیوه‌های بدیع و مثمر ثمر کمک‌های آقای محمد صنعتی به انجمن‌های نیکوکاری استان بود تا نوجوانان این دو پرورشگاه پس از رسیدن به سنین جوانی از تخصص و حرفه‌ای برخوردار باشند.

ج ـ آموزش مهارت‌های فنی به نوجوانان پرورشگاه‌های صنعتی و دیلمقانی
آقای صنعتی در این خصوص می‌گوید: «از دوره نوجوانی و همچنین هنگام فعالیت در کارخانه خورشید، بعضاً با بچه‌های بی‌سرپرست ساکن در پرورشگاه صنعتی همکار و دوست بودم، تلاش آنان برای ساختن زندگی بهتر، مرا به سر شوق می‌آورد و همیشه با دیده احترام به آنان می‌نگریستم. از این رو کمک و یاری به این جوانان، به ویژه از زمان آشنایی و مراوده با مرحوم «عبدالحسین صنعتی‌زاده» (1) بیشتر و عمیق‌تر گردید. لذا پس از آن که اقدام به تأسیس کارگاه فنی نمودم، برای آن که بتوانم در حد وسع و توان خود، منشأ خدماتی برای این افراد باشم، به این فکر افتادم تا زمینه‌ی کسب مهارت فنی و حرفه‌ای را برای آنان مهیا کنم.
لذا پس از صحبت با مسئولین پرورشگاه‌های صنعتی و دیلمقانی (2) و استقبال شدید آنان از این طرح، از سال 1342 ش. با برنامه‌ریزی و تقسیم 30 ـ 40 نوجوانان علاقه‌مند، به چند گروه، هر روز تعدادی از جوانان پرورشگاه صنعتی ـ نظر به هم‌جوار بودن کارگاه و محل پرورشگاه ـ در کارگاه حضور می‌یافتند و مهارت‌های جوش‌کاری و فلزکاری را فرا می‌گرفتند.
اما در خصوص حضور نوجوانان و جوانان پرورشگاه دیلمقانی در کارگاه بنده نیز باید عرض نمایم، به دلیل بعد مسافت پرورشگاه با کارگاه، با کسب موافقت مسئولین پرورشگاه، مکانی را در محل پرورشگاه به صورت کارگاه درآورده و با تجهیز وسایل مورد نیاز، آموزش نوجوانان این پرورشگاه را در همان محل برگزار می‌نمودیم.
حدود پانزده سال (1358 ـ 1343) این کار به صورت مستمر انجام می‌گرفت و در این سال‌ها بسیاری از بچه‌های این دو پرورشگاه با کسب مهارت فنی توانستند پس از بیرون آمدن از محیط پرورشگاه، به عنوان استادکار ماهر در کارگاه بنده و یا به طور مستقل، به نحو آبرومندی تأمین معاش نمایند» (3).
ـ بنیاد خیریه فرهنگی- تربیتی حاج علی اکبر صنعتی و مؤسسات وابسته
حال که صحبت از پرورشگاه صنعتی کرمان گردید، بد نیست در اینجا اشاره‌ای به پیشینه این بنیاد خیریه فرهنگی ـ تربیتی قدیمی شهر کرمان و مؤسساتی شود که عایدات آن عمدتاً صرف امورات این بنیاد می‌گردد.
این بنیاد که در ابتدا «دارالایتام» و سپس «پرورشگاه صنعتی» و در سال‌های اخیر «بنیاد فرهنگی ـ ترتبیتی صنعتی» نامیده شده، یکی از نهادهای غیر دولتی کرمان است که در سال 1295 ش. به همت بلند «حاج علی اکبر صنعتی» در زمان جنگ جهانی اول که فقر، قحطی و گرسنگی در کرمان بیداد می‌کرد، تأسیس شد.
وی در اولین اقدام، کمیسیونی متشکل از افراد متمکن خیرخواه شهر کرمان زیر نظر نصرت‌السلطنه (حاکم کرمان 1288 ق/ 1909 م.) تشکیل داد و تعدادی از اطفال یتیم را که در ابتدا سی نفر بودند، جمع آوری نمود تا بتواند در آن شرایط سخت، آنان را از مرگ نجات دهد و هم حرفه و صنعتی بیاموزند. بدین ترتیب اولین پرورشگاه ایران شکل گرفت که فعالیت آن به طور مستمر تا به امروز ادامه داشته است.
پرورشگاه صنعتی؛ در سال 1318 ش. چند ماهی پیش از درگذشت مرحوم حاج علی اکبر صنعتی به محل فعلی ـ قسمتی که امروزه در اختیار موزه هنرهای معاصر صنعتی است ـ منتقل و در سال 1341 ش. نیز سی هزار متر مربع زمین خریداری و به آن افزوده شد و ساختمان‌های کنونی آن تا شروع انقلاب اسلامی ساخته و آماده گردید.
این جانب (محمد صنعتی) تقریباً از همین سال‌ها به بعد به واسطه فعالیت‌های اجتماعی و عضویت در انجمن نیکوکاری استان، افتخار همکاری با این مرکز خیریه را داشته و دارم. چه در سال‌های اولیه مشارکت، در کنار مرحوم «عبدالحسین صنعتی» و مرحوم مهندس «علی‌جان صنعتی» که از مهندسان زبده، با سواد و سخت کوش زمان خود بود و با آن که مسئولیت سنگین صادرات خاک سرخ جزیره هرمز را بر عهده داشت و سخت گرفتار بود، مسافت طولانی بندر عباس تا کرمان را طی کرده و مرتباً در جلسات تصمیم‌گیری پرورشگاه صنعتی شرکت می‌کرد. مرحوم «سرهنگ خشایار»- فرمانده لشکر کرمان- که سرپرستی امور خیریه را بر عهده داشت و هم چنین مرحوم «احمد اوحدی» از فرهنگیان وارسته که سال‌های متمادی اداره پرورشگاه را بر عهده داشت و چه در سال‌های بعدی، تا به امروز که قریب 40 سال است به طور مستمر با آن خیریه همکاری نزدیک داشته‌ام. همواره کوشیده‌ام با همکاری افراد دلسوزی که وقت خود را وقف سرپرستی ایتام کرده‌اند همکاری کنم. از جمله این افراد مرحوم «حاج حمید هندوزاده» بود که تقریباً از ابتدای انقلاب تا سال 1386 ش. مدیر عامل پرورشگاه بود و همه عمر کاری‌ وی در خدمت این مؤسسه بود و مهندس «محمدرضا بنی‌اسدی راد» مدیرعامل پرورشگاه (1386 ـ 1393) که از افراد مورد وثوق «همایون صنعتی‌زاده» بود و هم اکنون نیز ریاست هیئت مدیره پرورشگاه را بر عهده دارد و «مسعود نیک‌پور» نیز در زمان مسئولیت وی به عنوان قائم مقام بنیاد در اداره پرورشگاه نقش داشت و اکنون نیز مهندس «محمود صنعتی» (فرزند مرحوم مهندس علی‌جان صنعتی) مدیریت عامل این بنیاد را عهده دار است. همچنین «مهدی آگاه» رییس هیئت مدیره (1388 – 1393) از خانواده‌های خلاق و کارآفرین کرمان که در اتاق بازرگانی نیز مشغول خدمت است و پروفسور «رجبعلی‌پور» چهره برتر ریاضی کشور که در کنار مشغله فراوان علمی، عضویت هیئت امنای بنیاد صنعتی را نیز پذیرفته است.
ادامه دارد …

پی نوشت:
(1) ـ «متولد 1272 ش. کرمان، فرزند حاج علی اکبر (بنیان‌گذار پرورشگاه صنعتی)، از سن 14 سالگی به کسب و تجارت پرداخت ولی از آن جا که از ابتدای جوانی به کار نویسندگی، به ویژه داستان‌نویسی علاقه داشت، نوشتن آثاری (دام‌گستران، مجمع دیوانگان، روزگاری که گذشت و …) را آغاز کرد. وی پدر مرحوم همایون صنعتی‌زاده است». دانشور، محمد: چهره‌های ماندگار کرمان، 305 تا 307.
(2) ـ این پرورشگاه پس از قتل دیلمقانی (احمد یزدان‌پناه در جاده زرند ـ کرمان) توسط ورثه‌ی او در منزل شخصی او واقع در خیابان زریسف تأسیس گردید (محمد صنعتی).
(3) ـ برگرفته از متن مصاحبه با آقای محمد صنعتی، آذر 1392

به اشتراک بگذارید:

برچسب ها:





پیشنهاد سردبیر

مسافران قطار مرگ

مسافران قطار مرگ

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *