سایت خبری پیام ما آنلاین | هر هفته 4 مدافع محیط زیست به قتل می‌رسند

گزارش جدید سازمان «دیده‌بان جهان» از خشونت علیه فعالان محیط زیست در جهان

هر هفته 4 مدافع محیط زیست به قتل می‌رسند

کشتار مدافعان محیط زیست در سال ۲۰۲۰به بالاترین حد رسید





۲۲ شهریور ۱۴۰۰، ۲۲:۱۴

قتل بیش از 227 نفر از مدافعان محیط زیست در سال 2020 از جمله زیست‌شناسانی که با قاچاق حیات وحش مبارزه می‌کردند و جنگلبانان فاجعه‌بار است. فاجعه‌بارتر از آن تعداد بالای کشته‌شدگان مردم جوامع بومی است که برای حفاظت از سرزمین‌شان جان خود را از دست داده‌اند. آنها برای دفاع از زمین مشترک ما جان خود را از دست دادند و حالا موسسه دیده‌بان جهان زنگ هشدار تعداد کشته شدگان برای محیط زیست را به صدا درآورده است.

به گزارش پیام ما به نقل از گاردین، قتل مدافعان محیط زیست و منابع طبیعی در سال گذشته میلادی به بالاترین حد خود رسیده است. آمارهای جدید منتشر شده توسط موسسه دیده‌بان جهان نشان می‌دهد که 227 نفر در سال 2020 در هنگام تلاش برای حفاظت از جنگل‌ها، رودخانه‌ها و سایر اکوسیستم‌هایی که معیشتشان به آنها وابسته است، کشته شدند. همه این حملات مرگبار به جز یکی در خارج از آمریکای شمالی، اروپا و اقیانوسیه رخ داده است. نویسندگان این گزارش می‌گویند درگیری‌های مربوط به محیط زیست، مانند بحران‌ آب و هوایی، بیشتر بر کشورهای کم درآمد تأثیر گذاشته‌اند. بیش از یک‌سوم این قتل‌ها در جهان، در جوامع بومی رخ داده‌اند. در حالی که جوامع بومی تنها 5 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند. این گزارش می‌گوید: «به طور متوسط داده‌های ما نشان می‌دهد که از زمان امضای توافق نامه آب و هوایی پاریس یعنی در سال 2016 هر هفته چهار مدافع محیط زیست کشته می‌شوند. با تشدید بحران آب و هوایی، آتش سوزی جنگل‌ها در سطوح گسترده و خشکسالی زمین‌های کشاورزی و افزایش خسارات و کشته‌شدگان ناشی از سیل، وضعیت جوامعی که در خط مقدم بحران‌های آب و‌هوایی هستند و همچنین مدافعان زمین بدتر می‌شود.»
تعداد سالانه کشته‌شدگان در دو سال گذشته افزایش یافته و در حال حاضر دو برابر سال 2013 است. با این حال به نظر می‌رسد این تخمین کمتر از اندازه واقعی باشد چرا که محاسبه و اعلام این آمار وابسته به به شفافیت اطلاعات، آزادی مطبوعات و حقوق شهروندی در هر کشور است. کریس مدن یکی از نویسندگان این گزارش می‌گوید: «حملات در حال افزایش است ما این مساله را در مجموعه داده‌های متعدد در سراسر جهان می‌توانیم مشاهده کنیم.» همانند سال‌های گذشته، آمریکای جنوبی و مرکزی که دارای غنی‌ترین تنوع زیستی و جنگل‌های دست نخورده هستند، مرگبارترین منطقه برای کسانی بودند که سعی در مقاومت در برابر استخراج معادن، قطع درختان برای فعالیت اقتصادی و صنعت کشاورزی داشتند. کلمبیا با 65 کشته در صدر این فهرست قرار دارد. این روند کشتار از زمان توافق صلح 2016 شدت یافته است، این توافق درگیری میان دولت و شورشیان فارک را کاهش داد اما بخش وسیعی از کشور را به سمت صنایع استخراجی و تنش بیشتر بر سر منابع برد.
یکی از قربانیان این کشور زیست‌شناس گونزالو کاردونا است که برای نجات طوطی گوش زرد از خطر انقراض تلاش می‌کرد او توسط یک گروه جنایتکار کشته شد. همچنین جنگلبان یامید آلونسو سیلوا یکی دیگر از قربانیان کلمبیاست که در نزدیکی پارک ملی ال کوکوئی کشته شد. میزان خشونت و ارعاب علیه مدافعان محیط زیست در کلمبیا به حدی بالاست که یک پسر 12 ساله به نام فرانسیسکو ورا به دلیل فعالیت محیط زیستی خود در توییتر از سوی یک ناشناس تهدید به مرگ شده است. دومین کشور مرگبار برای فعالان محیط زیست مکزیک است که در آن 30 مدافع جان خود را از دست دادند. در میان آنها اسکاراریود آدامز، یک مرد بومی اهل منطقه کومیا پس از خشک شدن محصولاتش به خاطر هدایت سرچشمه آب منطقه به یک منطقه ثروتمندتر که یک کارخانه در آن است، اعتراض کرد. پس از این اعتراض او توسط سرنشینان دو خودرو شیشه دودی که به خانه‌اش حمله کردند تیرباران شد. کشور سوم این لیست با 29 کشته، فیلیپین است که بیشترین آمار قتل مدافعان محیط زیست در آسیا را دارد. تکان دهنده‌ترین کشتار در 30 دسامبر 2020 در این کشور رخ داد. هنگامی که ارتش و پلیس، 9 بومی اهل توماندوک که در برابر پروژه احداث سد بر روی رودخانه جالائور مقاومت می‌کردند را، کشتند. برزیل با 20 کشته در رتبه بعدی قرار دارد. تعداد کشته شدگان برزیل در سال‌های اخیر اندکی کاهش یافته است، اگرچه درگیری‌ها در زمان ریاست جمهوری ژائیر بولسونارو به سطحی بالاتر منتقل شده است. به جای حملات کوچک و غیرقانونی در سطح محلی، حمله به مدافعان اکنون به صورت لوایح و قوانینی در کنگره شکل می‌گیرد که حفاظت از محیط زیست و سرزمین را تضعیف می‌کند. راشل کاکس یکی از نویسندگان این گزارش می‌گوید: «در سال‌های اخیر در برزیل، ما سیاست‌هایی برای گسترش حمله به فعالان را مشاهده کردیم. برای این کار از مکانیسم‌های قانونی استفاده می‌شود. برای برخورد با مدافعان از جرم‌انگاری برای آنها و تضعیف حقوق آنها استفاده می‌شود.» نیکاراگوئه با 12 مورد کشتار مرگبارترین کشور از نظر سرانه کشتار است و بالاترین سرعت افزایش تعداد کشته‌ها نسبت به سال قبل، یعنی بیش از دو برابر را دارد. این گزارش همچنین موارد محدودی را در عربستان هم ذکر کرده است. عبدالرحیم الهوویتی از قبیله هوویتی برای مقاومت در برابر تخلیه شهر برای برنامه ساخت شهر جدید نئوم کشته شد.
واقعیت این است که قرنطینه‌های کووید-19 برای مدافعان محیط زیست فرصت اندکی برای فعالیت ایجاد کرد در حالی که در این زمان قلمرو جدیدی برای زمین‌خواران و شکارچیان غیرمجاز باز شد.
مدن می‌گوید: «در برخی از کشورها اعتراضات تعطیل شدند در حالی که به صنایع اجازه داده شد کار خود را ادامه دهند. ما این مساله را در مورد معدن‌های فیلیپین و تجاوز به جنگل‌های آمازون مشاهده کردیم.»
دیده‌بان جهان اشاره می‌کند که 158 کشور به دلیل همه‌گیری، محدودیت‌های جدیدی را برای تظاهرات وضع کرده‌اند. در برخی موارد، قرنطینه حتی ممکن است شرایط را برای قاتلان در یافتن اهداف خود و حمله اینترنتی به ایجاد کننده‌های کارزارهای محیط زیستی آسان‌تر کرده است. این همه‌گیری همچنین بررسی شرایط هر قتل را برای دید‌بان جهان و همکاران آن دشوارتر کرده است. آنها دریافتند که حداقل 30 درصد از حملات ثبت شده مربوط به بهره‌برداری از منابع ، قطع درختان، استخراج معادن و سدهای برق‌آبی بوده است اما در بیش از 100 مورد، علت حمله‌های ثبت شده نامشخص است. بیل مک کیبن، فعال باسابقه محیط زیست مسئولیت این وضعیت را بهره‌برداری از منابع توسط شرکت‌های کشورهای ثروتمند می‌داند. او در پیشگفتار این گزارش نوشته است: «شرکت‌ها باید بیشتر پاسخگو باشند و باید کاری انجام دهند. به ویژه از آنجا که افرادی که در این مناطق زندگی می کنند هرگز در ثروت تولیدی این مناطق سهیم نیستند: استعمار هنوز قوی است، حتی اگر با لوگو شرکت‌ها پوشانده شود یا با حساب‌های بانکی خارج از کشور پنهان شده باشند. در همین حال، همه ما باید بدانیم که افرادی که هر سال در دفاع از سرزمین بومی خود کشته می‌شوند، از سیاره مشترک ما، به ویژه آب و هوا، دفاع می‌کنند. » دیده‌بان جهان همچنین چندین پیروزی قابل توجه برای مدافعان در سال 2020 را هم گزارش داد. انجمن حقوق محیط زیست زیمبابوه و گروه‌های حافظان محیط زیست، طرح دو شرکت چینی برای ساخت معدن زغال‌سنگ در پارک ملی هوانگ را متوقف کردند. فعالان آمریکایی و کانادایی استخراج ماسه را کند کردند و بانک‌ها را تحت فشار قرار دادند تا تامین مالی اکتشافات در قطب شمال را متوقف کنند. در آفریقای جنوبی دادگاه عالی مجوز نیروگاه زغال سنگ در استان لیمپوپو را لغو کرد. در برزیل جامعه بومی آشانینکا به دلیل جنگل‌زدایی غیرقانونی در منطقه بومیشان توسط یک شرکت بهره‌بردار، غرامت دریافت کردند. همچنین گروه نظارتی پیشنهاداتی را برای دولت‌ها و شرکت‌ها برای کاهش خطرات خشونت در هنگام استخراج منابع ارائه کرده است. لایحه جدیدی توسط کمیسیون اتحادیه اروپا در حال تدوین است که فعالان به آن امیدوارند تا شرکت‌ها را ملزم به رعایت حقوق بشر و محیط زیست کند. سازمان ملل متحد همچنین در حال کار بر روی یک معاهده الزام آور در زمینه تجارت و حقوق بشر است، اما هنوز راه طولانی در پیش است تا چنین اقداماتی معافیت‌هایی را که اجازه می‌دهد اینگونه کشتارها در برخی کشورها اتفاق بیفتد، کاهش دهد.

به اشتراک بگذارید:





پیشنهاد سردبیر

مسافران قطار مرگ

مسافران قطار مرگ

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *