دود سیاه، ناشی از سوزاندن ضایعات فضای سبز بود| محل دفن پسماند در شهر ایجاد می‌شود؟

بیدخون محاصره شده در ابر تیره

شهردار بیدخون: اگر ماشین آتش نشانی 8 تن داشتیم، اطفا حریق 24 ساعت طول نمی‌کشید.

یک فعال محیط زیست: پیمانکار فضای سبز هر سال ضایعاتش را می‌سوزاند.

دادستان عمومی انقلاب شهرستان عسلویه:  با متخلفان برخورد می‌شود.

روزنامه نگار: سوگل دانایی | نفس که کشیدند، تا مغز استخوان‌شان بوی سوختگی گرفته بود. انگار که خاک را آتش زده باشند و پاشیده باشند در هوا. خاک سوخته رفت و نشست در گلوی علی 7 ساله، محمد 60 ساله و سعیده 22 ساله. مردم شهر یک لحظه چشمان‌شان را باز کردند و دیدند که ابر سیاه چنبره زده روی آسمان بیدخون، ابری که بارانش نگرفته بود. از آسمان آمده بود و نشسته بود روی ماشین و خانه و کف خیابان. همه جا به خاک سیاه نشسته بود. بو نگذاشته بود که مردم پلک روی هم بگذارند، دو شب به بیداری گذشته بود و تماشای سیاهی. شهروندان رد ابر را گرفتند. ابر به مخفی‌گاه بوی سوختگی می‌رسید: ضایعات فضای سبز شهر گرُ گرفته بودند.

مردم شهر بیدخون عسلویه سه روز بود که ابری سیاه را در شهر دیده بودند. ابر سراسری شده بود و خودش را دور گلوی مردم پیچانده بود. دلیل حضور ابر با کمی جست‌و‌خیز در فاصله 2 کیلومتری فنس‌های شهر مشخص شده بود: «ضایعات فضای سبز را کنار شهر سوزانده بودند.» این را ناصر بوهندی، فعال محیط زیست در عسلویه به روزنامه «پیام ما» می‌گوید:«هر چند وقت یکبار ضایعات فضای سبز که شامل چوب، پلاستیک و تنه درخت هرس شده‌ای را که در اطراف شهر دپو شده است، می‌سوزانند.» زبانه‌های آتش تا چند روز در بیدخون زبانه کشیده بود اما سرانجام در روز جمعه خاموش شده بود. بوهندی می‌گوید پیمانکار منطقه ویژه ضایعات را سوزانده است و این اتفاقی تکرار شونده است. گزاره‌ای که مهر هم در گزارشی آن را تایید کرده است. این خبرگزاری نوشته است که «پیمانکار فضای سبز منطقه ویژه پارس برای چندمین بار ضایعات و نخاله‌های درختی و غیره را که در پایین شهر جمع آوری می‌کنند آتش زده است.» شهردار شهر اما احتمال دیگری را هم برای این آتش سوزی عنوان می‌کند، مجید بیدخونی به روزنامه «پیام‌ما» می‌گوید که ممکن است این آتش سوزی عمدی هم باشد: «سال گذشته زمانی که من پست مدیریت نداشتم هم این اتفاق افتاده بود اما ما در حال پیگیری هستیم و ممکن است که این آتش‌سوزی در این برهه زمانی عمدی بوده باشد.» او معتقد است که ضایعات فضای سبز در شهر دفن می‌شدند و شاید عمدی بوده که این‌بار سوزانده شده‌اند.

بیدخون محل دفن پسماند نداشته است

بیدخون 10 هزار نفری، نزدیکترین شهر به فلرهای گازی است. بوهندی می‌گوید تلفیق دود ناشی از ضایعات ابر سیاه و دود فلرهای گازی هربار نفس شهر را تنگ می‌کند: «فلر رقیق‌تر و قابل تحمل‌تر است و ارتفاع بلندتری می‌سوزد اما وقتی ضایعات روی سطح زمین آتش زده شود و با فلرها تلفیق شوند، نفس را تنگتر می‌کند و مثل لایه ابری شهر را می‌پوشاند.» او می‌گوید که این شهر در بحث مسائل بهداشتی و محیط زیستی ضعیف است و محل دقیقی برای دفن پسماند وجود ندارد: «در کل شهرستان‌های عسلویه که صنایع دارند زمین دفن زباله و مدیریت پسماند نداریم و در همه این‌ها پالایشگاه می‌زنند و می‌گویند محیط زیست موافقت نمی‌کند. به همین دلیل برای دفن پسماند به روش سریعتری روی آوردند و چاله‌هایی ایجاد کردند و زباله را در آن می‌ریزند و آتش می‌زدند.» بوهندی می‌گوید که سازمان منطقه ویژه طبق تعهدی که دارد محل دفن پسماند ایجاد کند، منطقه‌ای که می‌تواند برایش سودآوری در حد پالایشگاه داشته باشد: «اما متاسفانه آخرین نگاهی که در منطقه وجود دارد، بحث محیط زیست است.»

اعتراضات به نتیجه رسید

اعتراضات مردم و رسانه‌ای شدن خبر نوار سیاه رنگ در بیدخون باعث ورود محیط زیست و دادستانی به منطقه ویژه شده است. شهردار بیدخون می‌گوید که با دستور مدیرعامل منطقه ویژه قرار شد تا محل دپوی پسماند تغییر کند: «قرار شده تا زین پس ضایعات در اطراف شهرستان کنگان که حدود 10 تا 15 کیلومتر با منطقه مسکونی فاصله دارد، دپو شود. محلی که البته قبلا تعبیه شده است.» عاملان آتش‌سوزی هم قرار است تحت تعقیب قضایی قرار گیرند. محمد خدری، دادستان عمومی انقلاب شهرستان عسلویه به مهر گفته بود: « افرادی که در این کار دخیل بودند احضار خواهند شد و برخورد قانونی با متخلفان صورت خواهد گرفت.»

ماشین 8 تن نداریم

اما این پایان ماجرای ابر سیاه نیست. شهردار بیدخون می‌گوید، یکی از دلایلی که اطفای حریق ناشی از ابر سیاه تا 24 ساعت طول کشیده بود، کمبود ماشین آلات آتش نشانی در شهر است: «ما در شهر تنها یک ماشین شش تن برای اطفای حریق داریم، شاید اگر یک ماشین 8 تن داشتیم آتش سوزی تا 24 ساعت طول نمی‌کشید و فرآیند به سرعت متوقف می‌شود.» بیدخونی می‌گوید تاکنون بارها درخواست خرید ماشین را داده اما تنها حرف خوش شنیده است: «همواره گفته‌اند انشاالله خریداری می‌شود. انشالله به نتیجه می‌رسد اما تاکنون ماشینی خریداری نشده است.»

محیط زیست آخرین مساله پراهمیت در بیدخون

محیط‌زیست آخرین مساله پراهمیت برای مسئولان بیدخونی است. این نکته‌ای است که بوهندی آن را به زبان می‌آورد. فعال اجتماعی دیگری که نمی‌خواهد نامش فاش شود هم به روزنامه «پیام‌ما» می‌گوید مساله دفن پسماند و سوزاندن ضایعات تنها یکی از مسائل غیر محیط‌زیستی شهر بیدخون است: «سال 75 که حدود 14 هزار هکتار به پارس جنوبی داده شد، هیچ پژوهشی در راستای حریم شهرها و محل سکونت انجام نشد. همین الان یک طرف خیابان نیروگاه مپناست و دقیقا آنطرف خیابان یک مدرسه قرار دارد.» او به طعنه می‌گوید که «تنها لطف محیط زیست به بیدخون توقف ده ساله اعتبار آب‌شیرین‌کن منطقه است.»

زبانه‌های آتش خاموش شده و  نفس بیدخون دیگر بوی دود نمی‌دهد و ردای ابر سیاه از تن بیدخون درآمده اما شهروندان همچنان نگرانند که این مساله تکرار شود. بوهندی می‌گوید، مسئولان فقط قول دادند. قول تغییر محل دپوی پسماند و قول برخورد با متخلف. قول‌ها اما سرانجامی دارند؟ ابر سیاه ارتفاع گرفته. شهر را فعلا فقط فلرها در آغوش گرفتند.