قتل عام پرندگان در مازندران

مدیرکل محیط زیست مازندران: دلیل عدم اجرای کامل طرح ممنوعیت شکار پرندگان در مازندران، کم تعداد بودن نیروهای محیط بان این منطقه است.

 شکار پرندگان مهاجر به ویژه از گونه‌های زمستان‌گذران در استان مازندران طی چند سال گذشته با وجود ورود فعالان زیست محیطی، رسانه ها، مسوولان دستگاه‌های اجرایی مانند محیط زیست و دامپزشکی، دستگاه قضایی و حتی ریش سفیدان محلی نه تنها متوقف نشده، بلکه همچنان ادامه دارد و هر از گاهی هم به سوژه بین‌المللی تبدیل می شود.این موضوع تاکنون از ابعاد مختلف مورد توجه رسانه ای قرار گرفت و مسوولان هم تدابیر گوناگونی از بستن بازار پرنده فروشی فریدونکنار گرفته تا ایجاد محدودیت برای شکار از طریق صدور مجوز و تعیین روش خاص برای شکار اندیشیده اند، ولی همه این تدابیر انتظاراتی را که افکار عمومی داشتند، برآورده نکرده است و گاهی چنین به نظر می رسد که همه این اقدامات تنها در حد نمایش بوده است.این واقعیت زمانی که وارد بازار تغییر مکان یافته فروش پرندگان در شهر فریدونکنار می شوی، عریان‌تر از هر زمانی به رخ کشیده می شود و این پرسش را مطرح می کند که ” واقعا چرا شکار و فروش لاشه و زنده پرندگان مهاجر در مازندران تمامی ندارد؟”تاکنون هیچ آمار و گزارش قابل استناد و رسمی در باره میزان شکار پرندگان مهاجر در مازندران منتشر نشده است و هر آنچه در رسانه ها وجود دارد تنها تخمین و برآورد خبرنگاران با توسل به مجموعه ای از شواهد و قراین است. همین برآوردها می گوید که سالانه حدود ۱.۵ میلیون بال پرنده زمستان گذران از ۱۵۰ گونه به مازندران می آیند. گفته می شود افزون بر ۳۰۰ هزار بال از این تعداد هر ساله زیر تیغ شکار غیر مجاز و مجاز قرار می گیرند.مسئولان دستگاه های ذیربط مانند محیط زیست می گویند که طی سال های اخیر شکار پرندگان با تشکیل کمپین های مختلف ، ورود جدی رسانه ها و برخورد با خاطیان به کمتر از یک سوم قبل کاهش یافته است، ولی انتظاری که افکار عمومی دارد ظاهرا بیشتر از اینهاست.به نظر می رسد با اقداماتی که طی سه سال گذشته در برخورد با شکار پرندگان مهاجر در مازندران انجام شده و کاهش قابل توجه آمار شکار، تداوم روند کاهشی به ” هسته سخت ” برخورد کرده است و لازم است تلاش ها بر محور دیگری متمرکز شود.

قانون عرضه و تقاضا

تجربه بشری ثابت کرده است؛ عرضه همواره تابعی از تقاضا است و تا زمانی که تقاضا برای خرید لاشه و زنده پرندگان مهاجر در کشور وجود دارد، شکار این مهمانان فصلی هم در کانون مهاجرتشان یعنی استان مازندران وجود خواهد داشت.خیلی ها تا سه سال پیش بر این اعتقاد بودند که تعطیلی بازار پرنده فروشی فریدونکنار می تواند خط پایانی بر شکار پرندگان مهاجر در مازندران باشد. حتی از این بازار به عنوان بارانداز لاشه پرندگان شکار شده در استان های شمالی یاد می شد. واقعیت این است که بازار فریدونکنار علاوه بر این که چند بار به صورت موقت تعطیل شد، مکان اولیه اش نیز تغییر یافت و محدودیت های مختلفی هم بر آن اعمال شد، ولی این کار آن گونه که تصور می شد نتوانست به شکار پرندگان مهاجر پایان دهد.همچنین در حالی که افزایش قیمت همواره به عنوان یکی از اهرم های کنترل تقاضا در هر بازاری کم و بیش عمل می کند، در بازار فروش لاشه و زنده پرندگان مهاجر اثرگذار نبوده است و سبب شده تا طرف عرضه که همان شکار بیشتر و بیشتر است، تقویت شود.اگر این روزها سری به بازار رسمی فروش لاشه پرندگان مهاجر در فریدونکنار یا بازار غیررسمی در هر نقطه دیگر مازندران بزنید، متوجه می شوید که قیمت های نجومی لاشه بعضی پرندگان و افزایش دو تا سه برابر قیمت بقیه گونه ها در کنار هشدارهای مکرر دامپزشکی در باره احتمال آلودگی این پرندگان به آنفلوانزای حاد پرندگان هم رونق این بازارها را کم نکرده است. این داده ها ثابت می کند که یک جای کار در مسیر برخورد با شکار پرندگان می لنگد.سرکشی و بررسی میدانی چند روزه خبرنگار ایرنا از بازار پرنده فروشی فریدونکنار به عنوان آشکارترین مکان حراج لاشه پرندگان زمستان گذران نشان می دهد که نه تنها از تعداد مشتریان و میزان عرضه روزانه در این بازار کم نشده، بلکه شاید رونق هم گرفته باشد.فعالان بازار خرید و فروش لاشه و زنده پرندگان مهاجر در فریدونکنار و تعدادی از شکارچیانی که با یا بدون مجوز اقدام به شکار این پرندگان می کنند، در گفت و گو با خبرنگار ایرنا علت اصلی تداوم شکار با وجود تبلیغات و برخوردهای قانونی را ” وجود تقاضا ” برای مصرف گوشت این پرندگان می دانند.برخی از این افراد حتی مدعی شدند که در فهرست مشتریانشان افرادی را دارند که ساعت ها برایشان در باره تبعات شکار پرندگان مهاجر و دیگر مسایل زیست محیطی سخنرانی می کنند و سرآخر یکی دو لاشه پرنده هم خودشان با تخفیف می خرند و می روند.

تنهایی محیط زیست در برخورد 

با شکارچیان متخلف 

مدیرکل محیط زیست مازندران معتقد است که طرح ممنوعیت شکار به خصوص در سال های اخیر  با وجود برخی ناملایمات ولی با برنامه های فرهنگ سازی، آگاه سازی مردمی و همراهی دستگاه های نظارتی به نسبت گذشته با موفقیت هایی همراه بود ولی همچنان با نقطه ایده آل که همان اجرای تمام و کمال این طرح باشد؛ فاصله دارد.حسینعلی ابراهیمی کارنامی دلیل عدم اجرای تمام و کمال طرح ممنوعیت شکار را در مازندران به خصوص در مناطق اصلی شکار شامل فریدونکنار و محمودآباد که بیشترین شکار دست جمعی و به قولی قتل عام پرندگان، کم تعداد بودن نیروهای محیط بان، عدم همراهی دستگاههای متولی به خصوص مسوولان محلی در این مناطق و چربیدن بحث اشتغال بر تخلف زیست محیطی می داند.وی افزود : در سال های اخیر محیط زیست تلاش زیادی را برای فرهنگ سازی در منطقه  به منظور کاهش شکار و سوق دادن این تخلف به سمت پرنده نگری به عنوان طرح اشتغال زا انجام داده که توانست تا حدوی از حجم شکار بی رویه در مناطق پرشکار بکاهد، ولی ما برای کامل شدن پازل طرح ممنوعیت شکار نیازمند همراهی و همکاری تمام دستگاههای فرهنگی، رسانه ای، مسوولان محلی و حتی دستگاههای امنیتی و انتظامی داریم.مدیرکل محیط زیست مازندران بر این عقیده است که قبل عامل پرندگان مهاجر در این استان به خصوص در فریدونکنار و محمودآباد و تالاب سرخرود محل اجتماع چندصد هزاری پرندگان مهاجر این تخلف را از معضل استانی و ملی خارج کرده و در سطح جهانی نیز به عنوان یک معضل اجتماعی به آن پرداخته می شود و با این رویکرد نیاز است تا برای پاک کردن ذهنیت منفی نسبت به کشورمان ، باید تمام دستگاهها برای رفع این معضل اجتماعی پای کار بیایند و این معضل را جدی بگیرند.ابراهیمی می گوید: از نظر محیط زیست شکار غیرگزینشی پرندگان مهاجر به روشی که هم اکنون در منطقه وجود دارد،به نوعی نسل کشی و از بین بردن ذخایر گونه های مورد حمایت و کمیاب است و اداره کل تحت مدیریتش بدون هرگونه تسامح وتساهل به دنبال پایان دادن به این مشکل چندده ساله در استان است، ولو اینکه هیچ دستگاهی حاضر به همراهی با محیط زیست نباشد.