«عسلویه» غرق در انواع آلودگی

عسلویه با حجمی از آلایندگی‌‌های هوا، خاک و دریا روبه‌رو است 

 

زیر ساختهای لازم برای پایش آلودگی در عسلویه وجود ندارد. همین موضوع سبب شده در پایتخت انرژی کشور با حجمی از آلایندگی‌های هوا، خاک و دریا روبه‌رو شویم.

با وجود پیشرفت صنایع و پتروشیمی در عسلویه ، به جنبه محیط زیستی آن توجه چندانی نشده است. همین موضوع سبب شد این منطقه از لحاظ آلایندگی   وضعیت خطرناکی را داشته باشد.

سارا اردو فعال محیط زیست در گفت‌وگو با خبرنگار پیام ما می‌گوید: « متاسفانه در عسلویه بیشتر به صنعت توجه شده و محیط زیست به نحوی نادیده گرفته شده است. توجه بیش از حد به برداشت اقتصادی باعث شده که انواع آلودگی‌ها اعم از آب، خاک و غیره را در منطقه شاهد باشیم.

هر زمان که وارد عسلویه به ویژه منطقه اقتصادی آن شویم قدم به قدم ورود گاز فلر به هوا را احساس می‌کنیم. همین دکل‌ها باعث ایجاد آلودگی شده‌اند.  متاسفانه در زمان نصب دکل‌ها به این موضوع توجه نشده است که این نزدیک خلیج است نه نزدیک دریا و آب‌های آزاد. خلیج هم یک جای محدود است و باعث تصفیه صد در صد نمی‌شود چراکه بار آلودگی که به محیط وارد می‌شود فراتر از اندازه‌ای است که خلیج بتواند آن را پالایش کند.

قرار بود مشعل‌هایی که گاز فلر ایجاد می‌کنند خاموش شوند اما به علت ایحاد تحریم‌ها و مسایل سیساسی این اتفاق هنوز رخ نداده است.

علاوه بر این یکی از مواردی که کمتر به آن دقت می‌شود، در کنار پتروشیمی‌ها خندق‌هایی هستند که زمان بارندگی و ایاد حالت سیل خیزی، این خندق‌ها مانع از این می‌شوند که مواد نفتی استخراجی با آب مخلوط شده و وارد زمین شود. به علت فضای کم و ضعف در مدیریت، این خندق‌های پوشیده از مواد نفتی، در زمان بارندگی با آب باران ترکیب شده و مواد سولفورو ایجاد می‌کنند، بعد از آن این موارد وارد خاک، محیط و خلیج فارس می‌شود.

علاوه بر این در مناطق بومی و شهرنشین، مردم قدرت و توان مبارزه با آلودگی را به تنهایی نخواهند داشت چراکه میزان ورود آلودگی به شدت زیاد  است و همین حجم بالای آلودگی تلاش مردم برای کاهش آن را بدون نتیجه می‌گذارد.

به طور کلی نحوه مدیریت پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها و پارس باید به گونه‌ای باشد که محیط زیست را در اولویت قرار دهد و زیر ساخت‌های لازم را برای کاهش آلودگی ایجاد کند. درست که بسیاری از تحریم‌ها سبب شده نتوانیم این زیر ساخت‌ها را به درستی ایجاد کنیم ولی با الگو برداری از کشورهای موفق در این زمینه می‌توانیم این امکانات را تا حدی ایجاد کنیم.

مدیریت محیط زیست در بخشی از عسلویه جوان و تازه است و در بخش‌های قدیمی آن بیشتر حالت سمبلیک داشته استو کار زیادی صورت نگرفته است.

تدوین طرح جامع 

آلودگی هوای عسلویه

ماه گذشته بود که فرهاد قلی نژاد مدیرکل محیط زیست استان بوشهر از تدوین طرح جامع آلودگی هوای عسلویه با همکاری دستگاههای اجرایی استان بوشهر خبر داد و گفت: با اجرایی شدن این طرح مشکل آلودگی محیط زیست در عسلویه و مناطق جنوب استان به طور محسوسی کاهش خواهد یافت.

به گفته قلی نژاد، در زمان حاضر پنج دستگاه سنجش آلایندگی هوا در استان بوشهر راه اندازی شده است و به زودی چند ایستگاه دیگر از جمله ایستگاه خورموج راه اندازی خواهد شد. همچنین به زودی مرکز پایش و آزمایشگاهی مجهز به دستگاه‌های سنجش آلودگی هوا در جنوب استان راه اندازی خواهد شد.

او  در خصوص تجهیزات ایستگاه سنجش آلایندگی گفته بود: برغم خرید این تجهیزات اما با گذشت هشت ماه هنوز این ایستگاه در این شهرستان نصب و راه اندازی نشده است.

آلودگی سهم مردم استان

چندی پیش یکی از نمایندگان شورای شهر بوشهر در توصیف بهره نبردن مردم این استان از صنایع مستقر در عسلویه گفته بود: بر گنج نشسته ایم اما در حقیقت در رنج هستیم؛ مردم استان بوشهر آن چنان بهره ای از ثروت استان نبرده اند و به جای شیرینی عواید این ثروت، بیشتر زهر و نیش به آنها رسیده است.

سید علی اکبر فاطمی اذعان کرده بود: بوشهر دارای ۱۰ شهرستان و یکی از جنوبی ترین استانهای کشور است که با ۶۲۵ کیلومتر مرز آبی طولانی ترین همسایگی را با آبهای نیلگون خلیج فارس دارد و به دلیل ذخایر عظیم نفت و گاز پایتخت انرژی ایران و خاورمیانه است. 

وی درباره آلودگی های زیست محیطی منطقه عسلویه گفته بود: برخی کارشناسان و سازمان ها در ارزیابی های خود آلایندگی هوای عسلویه را با توجه به شرایط خود ۱۰۰ برابر تهران اعلام کرده اند که دلیل عمده آن، وجود مشعل هایی است که در فازهای مختلف پارس جنوبی و تولید مواد و پسماندهای شیمیایی قرار دارد. آلاینده های شیمیایی و صنعتی موجب تخریب سواحل، زمین های کشاورزی، فرسایش خاک، انقراض گونه های جانوری و گیاهی به ویژه جنگل حرا شده است.

تجمع آلاینده‌ها در یک نقطه

عسلویه با حجمی از آلایندگی‌ها اعم از آلایندگی هوا، خاک و دریا روبه‌رو است که فارغ از آلایندگی واحدها به صورت مجزا، کنار هم قرار گرفتن این مجموعه‌ها، منجر به تجمع آلایندگی شده و این ناشی از استقرار بیش از حد صنایع در یک محدوده جغرافیایی است.

آنطور که ایرنا می‌نویسد تحقیقات انجام شده در مورد تاثیرات این آلودگی و آلاینده های شیمیایی و صنعتی بر تخریب سواحل، زمین‌های کشاورزی و فرسایش خاک، انقراض گونه های جانوری و گیاهی در جنگل حرا، آلودگی خلیج فارس و کاهش آبزیان بدلیل دفع پسامدهای شیمیایی، نشانگر تاثیرات زیست محیطی در منطقه وتاثیر این آلاینده های شیمیایی، آلودگی هوا و آلودگی صوتی بر بهداشت جسمی و روانشناختی مردم بومی منطقه که در فاصله کمتر از یک کیلومتری این پالایشگاه ها زندگی می کنند.