سایت خبری پیام ما آنلاین | مرگ تدریجی قلعه باستانی میش پدام رودبار

مرگ تدریجی قلعه باستانی میش پدام رودبار





۲۵ دی ۱۳۹۵، ۱:۳۲

مرگ تدریجی قلعه باستانی میش پدام رودبار
قلعه میش پدام رودبار جنوب، یکی از آثار تاریخی دوران پس ازاسلام است که این روزها حال خوشی ندارد و در سایه ی بی توجهی زخم بی تدبیری تن این اثر ملی را پاره پاره کرده است.
به گزارش «رودبار ما»، وجود بناهای تاریخی در یک شهر یا روستا حکم یک شناسنامه را برای آن منطقه دارد و سابقه تمدنی آن به حساب می آید. یکی از میراث کهن درشهرستان رودبارجنوب، قلعه تاریخی میش پدام رودبارجنوب است که در ۷ کیلومتری جنوب غربی این شهرستان درروستای میش پدام واقع شده است. شهرستان رودبار جنوب به دلیل قرار گرفتن در مسیر هلیل رود آثار باستانی و تاریخی زیادی دارد که عبارتند از: قلعه میش پدام، یاراحمدی که قدمت چندین هزار ساله دارندو قدمت این آثار تاریخی برابر با تمدن هلیل است. درد امروز ما این است که گوش‌ها کر و زبان‌ها به ثناگویی باز شده است،حال هر چه گزارشات توصیفی غراتر باشد، بیشتر تو را می‌نوازند اما آنقدر می‌نویسم تا گوشی شنوا بیابم که درد را بشناسد و بداند دردهایی که امروز با آنها در رودبار جنوب دست‌به گریبان هستیم، به‌دلیل سهل‌انگاری و سوءمدیریت‌هاست. این قلعه تاریخی بیش از همه ی آثار دیگر زخمی و رنجور از حضور گورکن ها است که بر اثر حفاری های غیرمجاز و شبانه در سالیان گذشته پاره پاره شده است و بخش باقی مانده آن بر اثر بارندگی های سال گذشته در حال نابودی است. اگر تدبیری برای جلوگیری از تخریب این‌گونه مکان‌ها نشود، آیندگان و نسل‌های بعدی چگونه از هویت و اصالت گذشتگان خود، آگاه شوند؟. لازم به ذکر است، این اثر در تاریخ ۲۷ مرداد ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۹۵۷۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

ترشاب، دریاچه ای
بکر و زیبا در دل کویر
نام کرمان ما را به یاد مناطق گرم و خشک می‌اندازد اما این بار می تواند برای شما یادآور دریاچه‌ای زیبا با حیات وحش دیدنی باشد.
جالب است که بیشتر گردشگران کرمان را به دلیل داشتن آثاری تاریخی انتخاب می‌کنند، اما دریاچه «ترشاب» را می توان یکی از زیبا‌ترین جاذبه‌های توریستی این استان دانست که بی شک سفر به آن بسیار خاطره انگیز خواهد بود. برای سفر به ترشاب باید راهی شهرستان «بردسیر» شوید، البته دریاچه ترشاب ۱۳ کیلومتر با بردسیر فاصله دارد. بردسیر جزو شهرستان‌هایی از استان کرمان است که در سال ۱۳۵۸ از شهرستان بافت جدا و به شهرستانی مستقل تبدیل گشت. شاید ماه‌های ابتدایی پاییز بتواند زمان مناسبی برای سفر به این منطقه باشد. زیرا زمستان‌های سرد می‌تواند سفر را برای شما سخت و دشوار کند؛ هر چند زیبایی های دیگری در آن فصل انتظار شما را می کشد. از طرفی هم با توجه به آنکه این دریاچه فصلی بوده و از ذوب برف‌های موجود در ارتفاعات شکل می‌گیرد، تابستان ممکن است نتوانید آن را مشاهده کنید. البته دمای بالای هوا در تابستان هم مشکل دیگری است که از لذت سفر شما خواهد کاست. جالب است بدانید عمق این دریاچه به طور متوسط کمتر از ۵۰سانتیمتر است، به همین دلیل مسافرانی که به همراه کودکان خود به این منطقه می‌آیند می توانند دقایق خوشی را به دور از دغدغه و نگرانی بگذرانند. البته آب دریاچه شور بوده و نمی توان از آن استفاده کرد. نی‌های اطراف دریاچه، جلوه‌ای خاص به منطقه داده‌اند. تعداد این نی‌ها به اندازه‌ای بالا است که بیش از ۸۰درصد سطح اطراف دریاچه را پوشانده‌اند. اما زیبایی‌های ترشاب تنها به موارد یاد شده ختم نمی شود، حیات وحش ساکن در این دریاچه زیبایی وصف نشدنی را به همراه دارد که بی شک باید تمامی آنها را با دوربین عکاسی به ثبت رساند. پرندگانی چون اردک سر سبز، اگرت سفید و حواصیل خاکستری در زمستان‌ها در این منطقه ساکن هستند، در نتیجه اگر به دنبال یک سفر خاطره انگیز با دیدن پرندگانی زیبا هستید بهتر است زمستان راهی ترشاب شوید، اما در اطراف این دریاچه گرگ و روباه نیز وجود دارد به همین دلیل سفر انفرادی آن هم در فصل سرما شاید کمی خطرناک باشد.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *