سایت خبری پیام ما آنلاین | رونمایی از مستند «هوتک در شیدایی» به کارگردانی سید حمید میرحسینی

رونمایی از مستند «هوتک در شیدایی» به کارگردانی سید حمید میرحسینی





۶ آذر ۱۳۹۵، ۱:۰۴

رونمایی از مستند

«هوتک در شیدایی»

به کارگردانی سید حمید میرحسینی

1- خانه هنرمند در ابتدای خیابان زریسف یکی از خانه های قدیمی کرمان به شمار می رود. هنوز که هنوز است در این خانه، روضه خوانی برپا می شود و سایه خیمه امام حسین(ع) بر حیاط زیبا و دلربای آن پهن است. صاحبان این خانه با هنر بیگانه نیستند. سال ها پیش یک سریال تلویزیونی در این خانه بازی شد. پنج شنبه گذشته نیز یک اتفاق خوب افتاد.

سید حمید میرحسینی، فیلمساز کرمانی، مستند«هوتک در شیدایی» را در همین خانه رونمایی کرد. مستندی که مدت هاست میرحسینی را به خود مشغول کرده است.  هوتک در شیدایی  روایتی از هنر«شبیه خوانی» در روستای هوتک است. هنری که می گویند قدمت اجرای آن در هوتک به دویست سال پیش باز می گردد. آن روز سرد و برفی ده ها نفر از دوستداران هنر تعزیه در خانه هنرمند گرد هم آمدند تا در آخرین روزهای ماه صفر به تماشای تعزیه بنشینند. آمدند تا از هوتک بشنوند و اشعار آیینی گوش دهند. هوا سرد بود و دل ها گرم. گرم از محبت به سرور و سالار آزادگان! گرم از محبتی که در طول قرن ها مانند جویباری در تاریخ بشریت جاری شده و به راه خود ادامه داده است. و این بار و این جا و در این نقطه هنر تعزیه به روایت این عشق نشسته است.  

2- در ابتدای این مراسم، رییس شورای اسلامی روستای هوتک ضمن خیر مقدم به حضار، روستای خود را این گونه معرفی کرد:«روستای هوتک در 35 کیلومتری شمال شرقی شهرستان کرمان قرار دارد. این روستا 300 هکتار مساحت و حدود 4 هزار نفر جمعیت و هزار و 300 خانوار و بیش از 800 سال قدمت دارد.» 

 عباس شادمند ادامه داد:«بناهای تاریخی مانند حمام کلبعلی خان، پایاب 60 پله و باغ مهرابی و تکیه امام حسین و مسجد جامع با قدمتی چند صد ساله برگی از شناسنامه این روستا می باشند. ذوق و هنر از خصوصیات بارز این روستا بوده به طوری که هنر شال بافی، ترمه بافی، قالی بافی و همچنین تعزیه از هنرهای این دیار می باشد.»

وی با اشاره به دیرپایی تعزیه در منطقه هوتک افزود:«اجرای هنر تعزیه در روستای هوتک به دو قرن می رسد. دیرینگی این هنر باعث شده که مستندسازان برجسته تصمیم بگیرند تا با تهیه مستند، این هنر را نیز هم چون ابنیه در تاریخ این روستا ماندگار نمایند.»

علیزاده، مدیر کل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان نیز در این آیین رونمایی از میرحسینی به خاطر ساخت مستند هوتک در شیدایی تشکر کرد و خبر از اتفاقی سینمایی در آینده ای نزدیک داد.

وی گفت:«در پایان آذرماه همزمان با برگزاری سینما حقیقت در تهران ما نیز به عنوان تنها استان این جشنواره را برگزار خواهیم کرد.» 

3- اما گپ و گفت ها به همین جا ختم نشد. آبان ملک محمدی، مجری مراسم، با نام بردن از عبدالرضا قراری،رییس انجمن نمایش استان، از او دعوت کرد تا به تراس خانه هنرمند( که به عنوان سن مراسم از آن استفاده شد) بیاید و صحبت های خود را درباره آیین تعزیه ایراد کند. 

قراری گفت:«تعزیه از نادر نمونه های فرهنگی است که در دوره های حاکمیتی طراحی شده است. این هنر در سه مقطع تاریخی آل بویه، صفویه و قاجار طراحی شده است. تعزیه هنری است که حاکمیت آن را به عنوان سامان دهنده مفهوم ملیت در منطقه مطرح کرد. تعزیه به خاطر اعتقادات مذهبی – که مرز بین قدرت و شریعت را ترسیم می کند-  جدای از حوزه طراحی شده توسط حاکمیت راه خودش را ادامه داد و در دوره های مختلف توسط مردم، مدیریت شد.» 

رییس انجمن نمایش کرمان در ادامه با طرح این سوال که ما چگونه می توانیم تعزیه را حفظ کنیم و اصلا چه شکلی از تعزیه باید حفظ شود و ادامه پیدا کند؟ خاطرنشان کرد:«در ابتدای امر مدیران باید تکلیف خود را با تعزیه روشن کنند که آیا می خواهند تعزیه به عنوان ابزار ساماندهی بین کنش های خودشان و مردم انجام وظیفه کند؟ البته این اتفاق در دوره هشت ساله خاص این اتفاق افتاد و به تعزیه آسیب وارد کرد. خواسته ای که در این جمع می توان در میان گذاشت این است که باید از دولتی شدن تعزیه خودداری کرد.  نهاد قدرت نباید تعزیه را مدیریت کند. چون نوعی انحراف در ارزش های ارتباطی و اعتقادی مردم به وجود می آید. مردم باید این کنش ها را مدیریت کنند.» 

وی پژوهش در زمینه تعزیه را ضروری دانست و گفت:« گروه های اجرایی تعزیه نیز باید به یک جمع بندی برسند که آیا می خواهند تعزیه راه سنتی خود را ادامه دهم یا میل به مدرن شدن دارد. برخی گروه های اجرایی میل به مدرن شدن دارند؛ اما  بدون تحلیل منطقی می خواهند به حوزه مدرن وارد شوند. البته اگر به طور عمیق نگاه کنیم، خود تعزیه سنتی هم هنری است که با نظریات فقها در حوزه های علمیه افتراقاتی دارد و با متخصصان باید روی آن کار کنند.» 

قراری افزود:«گروه های اجرایی تعزیه به جای این که سرمایه های موجود را به آذین بندی اختصاص دهند، می توانند صرف موضوع های دیگر مرتبط با تعزیه کنند. به عنوان مثال وقتی که در روستای هوتک، تعزیه ای برگزار می شود، حتماً حسینیه ای برای اجرای تعزیه وجود دارد. معماری این حسینیه باید به گونه ای باشد که همه امکانات مورد نیاز بینندگان تعزیه از جمله رفت و آمد و… را فراهم نماید. مدیران محلی و گروه های اجرایی تعزیه باید با معماری محل ارتباط برقرار و محل اجرا را به روز کنند.»

وی با تأکید دوباره بر لزوم پژوهش در خصوص نحوه اجرای تعزیه گفت:«نهاد علمی – پژوهشی برای پالودن ارزش های سنتی لازم است. مشاوران علمی باید وارد کار شوند. مجریان تعزیه نیز به جای این که سرمایه های جمع آوری شده را صرف خرید یک کلاه خود 4 میلیون تومانی یا طبل یاماهای 35 میلیونی کنند، این مبالغ را به پژوهش اختصاص دهند. اگر یک پژوهشگر به مدت سه، چهار سال در کنار گروه تعزیه باشد آن گاه تفاوت های کار مشخص خواهد شد و گروه ها به سمت هر چه بهتر شدن پیش خواهند رفت. برای این که اتفاق مبارکی در حوزه تعزیه بیفتد نیاز است که گروه های تعزیه خود را خودبسنده در دانش تعزیه ندانند.» 

رییس انجمن نمایش با اشاره به انحراف هایی که در تعزیه به چشم می خورد خاطرنشان کرد:«من نود درصد تعزیه های شمال شرق کرمان را دیده ام. گروه های تعزیه در این مناطق نه شکل تعزیه آیینی دارند و نه ارتباط با مردم را در دستور کار خود قرار داده اند. شکل های موجود تعزیه کارکرد آیینی و مذهبی خود را از دست داده اند. جالب است که برخی از مکاتب مسلط امروز تعزیه انحرافاتی شدید تر نسبت به دیگر مکاتب دارند.»

4- در ادامه این آیین، حسین شهابی، شاعر کرمانی، مثنوی آیینی در مدح و منقبت خاندان رسول خدا را قرائت نمود. جمعی از هنرمندان استان در مراسم حضور داشتند. در پایان مراسم یک عدد کلاه خود قدیمی تعزیه و یک طاقه شال کرمانی به سید حمید میرحسینی اهدا شد. شال کرمانی از جمله صنایع دستی استان کرمان که در حال حاضر روستای هوتک به تنهایی بار احیای آن را بر دوش می کشد. 

به اشتراک بگذارید:

برچسب ها:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *