گفت و گوی پیام ما با حجت شیرین سخن
رییس هیات انجمن های ورزشی شهرستان کرمان
مدیون ناصرم

کرمان همیشه یادآور پهلوانان و ورزشکاران با اخلاق و قدرتمندی بوده است. حجت شیرین سخن معروف به دایی حجت یکی از این بزرگان است که در کنار رشد و پرورش تن و جسم، به تهذیب اخلاق و رفتار نیز پرداخته و با منش پهلوانی خود، خیلی ها راشیفته خویش کرده است. هیچ ندارد اما همیشه دستگیر نیازمندان بوده و کمک رسان دیگران. وقتی برای اولین بار با او روبرو می شوی، با توجه به جثه بزرگ و اندام ورزیده، به ذهنت آدمی بدخلق و سنگدل و خشن خطور می کند اما وقتی هم کلامش می شوی، متوجه می شوی در پس آن اندام درشت، قلبی مهربان و با صفا و اخلاقی بامرام و افتاده، نهفته است. دایی حجت متولد خرداد سال 1362 و در محله گلدشت کرمان است. وی تنها فرزند پسرخانواده می باشد حجت در کودکی پدرش را از دست داد. پدرش اهل کرمانشاه و پدر بزرگ او ازعرفای بنام کرمانشاه بود که در سال 83 به رحمت خدا رفت. اما مادرش اهل جیرفت و پدر بزرگ مادری هم از پهلوانان نامدار و مردمی آن منطقه محسوب می باشد.حجت شیرین سخن با قد 190 سانتی متر و وزن 185 کیلوگرمی، قوی ترین پرس کار ایران محسوب می شود و در کنار ورزش های بدنسازی،پاورلیفتینگ، وزنه برداری، بوکس و غیره، مدتی است درسمت ریاست هیات انجمن های ورزشی شهرستان مشغول به کار شده است. این هفته فرصتی دست داد تا میزبان وی باشیم و گفت و گوی مفصلی با او داشته باشیم که در ادامه با هم می خوانیم.

چه شد که وارد دنیای ورزش و پهلوانی شدید؟
17 سال سن داشتم، روزی با دوستانم دراطراف چهارراه احمدی می گشتیم که به طور اتفاقی با ناصرشجاعی آشنا شدم و وقتی استخوان بندی درشت و فیزیک بدنی مناسب مرا دید به سوی ورزش و وزنه زدن ترغیبم کرد و به من قول قهرمانی ایران در مدت 6 ماهه داد، ناصر خان کاری با من کرد که بارها با قهرمانان دیگرش کرده بود یعنی با یک برخورد و یه آشنایی مختصر مرا انتخاب کرد.
از فردای آن روز به باشگاه رفتم و آقای شجاعی مرا به تمرینات دعوت کرد اما من چون لباس ورزش با خود نداشتم عذرخواهی کردم اما ایشان یک گرمکن ورزشی به من دادند و گفتند تمرینات را شروع کن. باور کنید همین کار باعث شد من بیشتر از قبل شیفته اخلاق و مرام وی شده و همانجا ماندگار شدم.
ازنحوه تمرینات خودتا ن بگویید و چه شد که خیلی زود قهرمان شدی؟
یادم است ناصرشجاعی در جمع گفت: حجت تو اگر تداوم خوبی در تمریناتت داشته باشی و مدام در ذهنت سقف رکوردهایت را مرور کنی و روی هدف های آینده ات تمرکز کنی، تا 6 ماه دیگه 170 کیلوگرم رکورد می‌زنی و اولین ایرانی خواهی بود که مرز 300 را خواهی زد، در آینده تو حتی رکورد 350 کیلو و بیشتر را می بینم. (در دلم به حرف ها و پیشگویی های مربی ام خندیدم و متعجب شدم اما توانستم). از آن روز زیر نظر ناصرشجاعی تمرینات مداوم را آغاز کردم وبه لطف خدا ظرف مدت 5 ماه در مسابقات قهرمانی کشور ( شیراز) 170 کیلو پرس زدم و ضمن بهبود رکورد ایران به میزان 32 کیلو، قهرمان نوجوانان ایران شدم. قهرمانی‌ای که بارها با رکورد پرس سینه 305 کیلوگرم در مسابقات و 375 کیلوگرم در تمرینات، در رده های سنی جوانان و بزرگسالان تکرار شد.
نزدیک به یک سال است که در هیچ مسابقه رسمی شرکت نکرده اید، چرا؟
مدتی به دلیل آسیب دیدگی و بیماری، نتوانستم تمرینات خوب و منظمی داشته باشم، این موضوع در کنار بعضی نامهربانی ها و ناملایماتی که در ورزش و دوستان و حتی از شاگردانم دیدم، تصمیم گرفتم موقتا مدتی را از صحنه مسابقات دور باشم، هرچند الان در تمرینات پاورلیفتینگ به عنوان مربی حضور دارم .
چه ناملایماتی؟
ببینید عمر قهرمانی در ایران خیلی کوتاه شده و هر ورزشکار با اولین مدال و رتبه ای که به دست می آورند، سریع جو قهرمانانه می گیرد و حس می کند مربی شده و می روند برای خودشان تیم می سازند. همین باعث می شود که چند گانگی بین بازیکنان ایجاد شده و تیم ازهم می پاشد. از سوی دیگر نبود ورزش حرفه ای و مشکلات مادی و عدم درآمد زا بودن ورزش، یکی دیگر از این مسائلی است که نتوانستم مدتی را در کنار ورزش قهرمانی باشم.
خصوصیات شخصی را که قصد ورود به این ورزش دارد، چیست؟
80 درصد موفقیت در این ورزش برای کسانی که می خواهند حرفه ای و قهرمانی کار کنند، فیزیک بدنی و داشتن اندام مناسب است و 20 درصد بقیه بستگی به نوع تمرینات و تغذیه و پشتکار دارد. ناگفته نماند برای هر ورزشکاری در هر رشته ای تمرینات و تغدیه خاصی باید در نظر گرفت و مربی هم مرتبا حضور داشته باشه و نظارت کلی کند.
نقطه ضعف و مثبت خصوصیات اخلاقی خودتان در چه می بینید؟
به نظرم دلرحمی زیاد و بیش از اندازه من، بزرگترین نقطه ضعف من است و بهترین آن هم کار دسته جمعی است و دوست دارم گروهی و در کنار دوستان کارهایم را انجام دهم، بنده در نخستین روزهایی که به سمت ریاست هیات انجمن های ورزشی شهرستان کرمان منصوب شدم، هیات رییسه ای را تشکیل و گرد هم آوردم تا در این زمینه بتوانند کمک حال انجمن باشند.
از هیات انجمن های ورزشی نام بردید، این انجمن چند کمیته دارد و کدامیک در کرمان فعال هستند؟
کل انجمن های زیرمجموعه این فدراسیون عبارتند از: انجمن اسکی روی آب، بازی ها و ورزشهای الکترونیک ، بیس بال و سافت بال، جت اسکی و جت بُت، جهت یابی، دارت، دراگون بوت، راگبی، انجمن طناب کشی، فلوربال، فوتبال دستی، فوتوال، موج سواری، کریکت و انجمن ورزش های هوایی. فعالیت من در این هیات از سال 1393 آغاز شده و در حال حاضر انجمن های کریکت، فوتبال دستی، دارت، جهت یابی، طناب کشی، سپک تاکرا، راگبی و ورزش های هوایی در کرمان فعال هستند و در صدد هستیم با توکل به خدا در آینده ای نزدیک، مقدمات راه اندازی و فعالیت سایر رشته ها را نیز فراهم سازیم.
در کدام یک از این رشته ها رتبه و مقام در سطح کشوری داشته اید؟
خوشبختانه تیم های کرمانی در رشته هایی که فعال هستند، مقام های خوب و در شان نام استان را به دست آورده اند، استارت اولین تیم طناب کشی کرمان را در سال 85، خودم زدم این تیم در سال 94 قهرمان ایران شد. ضمن اینکه عنوان های خوب کشوری در رشته های، جهت یابی، راگبی و دارت نصیب کرمان شده است.
ورزش پاورلیفتینگ کرمان چند سالی است که پیشرفت محسوسی نداشته است، چرا؟
بزرگترین معضل پاورلیفتینگ کرمان، دور افتادن و در کنارهم نبودن پیشکسوتان و بزرگان این رشته است. کسانی را در این رشته داریم که می توانیم از وجود آنها به بهترین نحو استفاده کنیم اما متاسفانه عملا آنها را حذف کرده ایم. کرمان سال هاست که دیگر جایی در میان بزرگان ندارد و در رده های پایین قرار دارد. هم اکنون استان های فارس، خوزستان، مازندران و کرمانشاه حرف اول را در این ورزش می زنند.
در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
علاوه بر فعالیت در صنعت بیمه، با تعدادی از شاگردانم به تمرین با وزنه مشغولم و کارهای هیات انجمن های ورزشی را رفع و رجوع می کنم، به تازگی هم بخاطر آرامش خودم وارد حیطه هنر شدم و در چند فیلم و سریال از جمله غلام لر ایفای نقش کرده ام. ضمن این که با دنیای سنگ ها آشنا شدم و کارگاه کوچک سنگ و نگین تراشی برای اوقات فراغت خودم راه اندازی نموده ام.
پیشرفت خودتان را مدیون چه کسانی هستید؟
به سه نفر مدیونم و تا آخر عمر وام دار آنها خواهم بود. ابتدا مادرم که بعد از فوت پدر، برای من هم مادر بود و هم پدر. دوم ناصر خان شجاعی، که استاد و مرید و مرشد من هست و سوم، مهندس خوش کیش، که به من شغل و حرفه ای آموخت و حمایتم کرد.
اگر سخن یا نکته خاصی مانده بفرمایید؟
از منصور دامغانی، رییس ورزش و جوانان شهرستان کرمان که به من اعتماد کردند، همچنین از دوستان عزیزم همت سنجری، حیدر رفیع زادگان، حسن مهری دستجردی، مرتضی نخعی، علیرضامومن زاده ورسول مولااکبری به عنوان اعضاء هیات مدیره و آقایان مجید سخنور انجمن دارت ،محمد امیری پور انجمن طناب کشی، رحیمی انجمن دارت، مبین نجارزاده انجمن جهت یابی، غلامرضا زاهدی انجمن سپک تاکرا، جعفر فدایی انجمن کریکت و رضا اسدی در انجمن پاراگلایدرکه بنده را یاری کرده اند، تشکرو قدردانی کنم.