سایت خبری پیام ما آنلاین | زندگی موسیقایی

زندگی موسیقایی





۲۱ فروردین ۱۳۹۵، ۱۴:۴۷

زندگی موسیقایی

• شرح حال زندگی موسیقایی را از زبان خود شما بشنویم.
من حدود 10 سال نوازنده ارکستر سمفونیک تهران بودم که از عید به این طرف دیگر سراغ آن نرفتم. تقریباً هر ارکستر حرفه‌ای کلاسیک هم که تا حالا به صورت رسمی تشکیل شده است من به عنوان نوازنده ترومپت در آنجا حضور داشتم مانند: ارکستر فیلارمونیک به رهبری شریف لطفی که مدتی بود و کنسل شد و ارکستر فیلارمونیک به رهبری نادر مشایخی. 4 سال نوازنده ترومپت ارکستر زنده یاد ناصر عبدالهی و 3 سال تقریباً، رهبر و سرپرست ارکستر و نوازنده ترومپت رضا صادقی بودم. همکاری با بسیاری از خوانندگان چه در کنسرتها و چه به عنوان آهنگساز و تنظیم‌کننده یا نوازنده در آلبومهای عزیزان.
• چگونه شد که ساز را در دست گرفتید؟
از سوم ابتدایی در سن 9 سالگی نوازندگی پیانو و کیبورد را شروع کردم و از همان زمان نوازندگی تمبک را هم به صورت تجربی چون برادرم نوازنده سنتور بود در کنار او شروع کردم. از اول راهنمایی بعد از کُلی آزمون و مراحل مختلف وارد هنرستان موسیقی شدم که در آنجا نوازندگی ویلن را نزد استاد تیمور پورتراب شروع کردم، ولی به علت نداشتن علاقه به این ساز و بازیگوشیهای زیادی بعد از سه سال نوازندگی ویلن با ارفاقی که به من شد و من را اخراج نکردند قرار شد ترومپت بنوازم.بعد از اینکه سرکلاس حاضر شدم استاد آن زمان ـ‌خدابیامرز ـ امیر بهشتی بود که در آن زمان جزو نوازندگان خوب ترومپت بود با دیدن فیزیک من تشخیص داد که من این ساز را نمی‌توانم بزنم و گفت لبانِ تو برای ترومپت مناسب نیست. ولی با خواهش‌های مکرر قرار سد سرکلاس حاضر شوم. بعد از مدتی امیر بهشتی رفت و استاد منوچهر اسلامی به عنوان استاد ما حاضر شد. من واقعاً نوازندگی ترومپت را مدیون استاد اسلامی هستم چون در من انگیزه ایجاد کرد و باعث شد من به نواختن این ساز تشویق شوم و بعد از ایشان 2 استاد دیگر نیز داشتم. تا دیپلم را گرفتم… بعد فوق دیپلم موسیقی از دانشکده موسیقی و بعد لیسانس از همانجا و در آخر هم فوق لیسانس موسیقی رشته نوازندگی ساز جهانی در دانشگاه هنر گرفتم.
• چطور با ساز ترومپت در خانه تمرین می‌کردید؟
تقریبا به سختی! در حال حاضر، در طبقه‌ی پایین منزل سوئیت کوچکی دارم که آکوستیک کردم ولی قبل از آن که در خانه تمرین می‌کردم، به‌خاطر نوع صدای ساز ترومپت، صدا از منزل بیرون می‌رفت و خوشبختانه همسایه‌ها اعتراض نمی‌کردند.
• نوازندگان بنام ایرانی وخارجی ترومپت چه کسانی هستند؟
نوازندگان به نام ترومپت ایران تا اونجا که من می‌شناسم و ارادت خاصی بهشون دارم و داشته‌ام، استادان: منوچهر اسلامی ـ منوچهر بیگلری ـ زنده‌یاد کیومرث میردادیان ـ زنده یاد منوچهر صارمی، زنده‌یاد امیر بهشتی هستند و نوازندگان خارجی خیلی زیاد هستند که ما تعداد کمی از آنها را می‌شناسیم و تعدادی هم که به رحمت خدا رفته‌اند: آرتور ساندوُال ـ جان فاریس ـ فردی هوبارد ـ مارسالیس ـ دیزی گیلسپی ـ مایلز دیویس ـ لویی آرمسترانگ و…
• روی ساز خودتان به صورت علمی چقدر کار کردید؟
در سازها رنگ بندی ها متفاوت است. مثلا رنگ ترومپت و ترومبون یکی است، فقط ترومبون کمی بم تر است. از لحاظ رنجی متفاوت است ولی همخوانی زیادی با هم دارند. وسعت ساز خودم مشخص است که از چه نتی تا چه نتی است.
• مثلا همین ساز ترومبون که نام بردید و همرنگ ترومپت است و در آلبوم الگرو هم از آن استفاده کردید، شما به عنوان تنظیم کننده چطور تشخیص می دهید از ترومبون استفاده کنید با ترومپت؟
وقتی section Bras می خواهیم بنویسیم، یعنی مجموع سازهای بادی را استفاده می کنیم، ترومپت به تنهایی نمی تواند همه را پشتیبانی کند، حتی اگر چند خط پشت سر هم و روی هم اجرا شود. چون محدوده صدای خاصی دارد. از ترومپت پایین تر که بخواهند نرم تر باشد از ساکسیفون استفاده می کنند و از آن بم تر که بخواهند حجم داشته باشد، ترومبون استفاده می کنند. در واقع اگر بخواهید مجموعه بادی بشنوید باید اینها با هم باشند، مگر اینکه تعمدی بخواهند فقط صدای ترومپت در یک جا باشد، در غیر آن برای شنیدن صدای Section بادی باید همه اینها حتما با هم باشد.
• در حالت سلو چطور؟
بر حسب صدایی که نیاز دارند از ترومبون یا ترومپت استفاده می شود که تنظیم کننده تشخیص می دهد که این صدا توسط ساز تک نوازی شود ولی در غیر آن باید همه این سازها با هم باشد تا صدای خوبی ایجاد شود.
• با اجرا در استودیو چگونه کنار می‌آید، شما که نوازنده صحنه هستید.
اجرا در استودیو حال و هوای خودش را دارد و جذاب است چون کاری که ضبط می‌کنی ثبت می‌شود و هر کاری که دلت بخواهد در استودیو می‌توانی انجام بدهی. ولی لذت استیج و کنسرت خیلی بیشتر است و چون هم مستقیم با مخاطب روبه‌رو می‌شویم و هم باید قدرت ریسک داشته باشیم و شهامت و اعتماد به نفس داشته باشیم.
• برای قبول نوازندگی موارد خاصی را هم در نظر می گیرید؟
بعضی وقت ها. ولی بیشتر مواقع نه. زیرا در خصوصیات اخلاقی من نیست که بگویم ابتدا باید کار را بشنوم و بعد تصمیم گیری کنم. این کار باعث می شود انرژی منفی به دوستانم بدهم و حس خوبی القا نمی کند و سعی می کنم تا جای ممکن به افرادی که ارزش کار را می دانند کمک کنم.
• در کارهایی که نوازندگی می کنید، خودتان هم اعمال نظر می کنید؟
خیلی وقت ها. چون در هر صورت بهترین حالتی که نوازنده می تواند اجرا کند را خود او می شناسد. آهنگساز هم که ساز من را به درستی نمی شناسد در هر قسمت که اعمال نظر من به عنوان نوازنده ساز منجر به ایجاد صدا و نتیجه بهتری شود، قبول می کند.
• درباره تک نوازی ساز خودتان برنامه ای ندارید؟
من همیشه تولید یک آلبوم بی کلام ترومپت در ذهنم بوده است. ولی زمان می برد. ناخودآگاه درگیر مسائل مختلف هستم و نمی توانم همه انرژی خودم را روی آن بگذارم، اگر زمان و انرژی لازم را روی آن بگذارم، شاید 6 ماهه آلبوم آماده می شود ولی الان در حد یک فکر باقی مانده است.
• شما الان جزو بهترین نوازندگان ایران و در واقع یکی از ستاره های نوازندگی هستید. چه فعالیتی برای ماندن در این سطح یا ارتقا دارید؟
البته در ایران ستاره شدن کاری ندارد. یکی از شانس هایی که دارم ساز من است که نوازندگی آن سخت است. دیگر اینکه زحمت کشیدم به اینجا رسیدم ولی الان فضایی برای پیشرفت ندارم.
• یعنی تنها انگیزه شما برای رشد این است که در سطح اول نوازندگی نباشید؟
باید بستر رشد فراهم باشد، وگرنه رشد به بیراهه می رود. من تقریبا همه مقاطع مختلف موسیقی در ایران را تجربه کرده ام. 16 سال نوازنده ارکستر سمفونیک بودم که چه اوضاعی بود و بیرون آمدم. وقتی می بینی که دائم تجربه می کنی و به هیچ چیزی نمی رسی دیگر ناخودآگاه انگیزه ای نداری.
• در مجموع، روند حرکت شما در نوازندگی، آهنگسازی، تنظیم کنندگی و خوانندگی به چه صورت بوده است؟
در ابتدا که نوازندگی بود. من در هنرستان ویولن و قبل از آن پیانو می زدم و بعد هم ترومپت. بعد از آن کم کم حس آهنگسازی بوجود آمد که روی کار ملودی بگذارم و بعد تنظیم شروع شد و در نهایت هم خوانندگی.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *