چند سال پیش مطلبی را در یکی از سایت های خبری بین المللی می خواندم. نتایج یک تحقیق علمی نشان می داد که ماهی های قرمز بیش از آنچه ما تصور می کنیم از فهم و ادراک برخوردارند.

هر سال پیشاپیش سال نو بازار ماهی گلی در ایران، داغ و پررونق می شود، اما فارغ از ایرادات اخلاقی که به خرید و فروش حیوانات زنده وارد است، صحنه ازدحام و خفگی و مرگ و میر ماهی ها در یک محفظه شیشه ای در بساط های ماهی فروشی تا اسارت آن ها در تنگنای تُنگ بلور در کنج خانه ها و تماشای رنج پیوسته ای که این حیوانات برای شادی کاذب ما از تجربه زیستن به ارث برده اند،آدم را به تأمل و تلنگور وامی دارد. حیوانات به عنوان موجودات زنده از حقوقی مسلم برخوردارند که از جمله آنها حق بر آزادی، حق بر آسیب ندیدن، حق بر زجر نکشیدن، حق بر حفظ قلمرو و حق بر حفظ نسل است.

نادیده گرفتن این حق ها چه از روی ناآگاهی یا بی رحمی و بی تفاوتی باشد و چه به واسطه علاقمندی یا شیفتگی و خودخواهی آدم ها، علاوه بر تحمیل وضعیتی ناخوشایند به حیوانات، تعادل طبیعی حیات آن ها را به مخاطره می اندازد و در عین حال الگوی روابط انسان، حیوان و محیط زیست را در پهنه کره خاکی، متزلزل می کند.
حتی اگر بر این باور باشیم که ماهی ها به واسطه ساختار فیزیولوژیک متفاوت خود درد آگاهانه به معنای آنچه در انسان ها وجود دارد را تجربه نمی کنند باز هم نمی توان درد و رنج و تنش را در این حیوانات در مقیاس وجودی خودشان نادیده انگاشت.
ای کاش ذره ای مسئولانه رفتار کنیم و به خرید این موجودات بی دفاع نه بگوییم یا اینکه حداقل فضایی از آزادی و توان حرکت و آب تمیز و تغذیه کم اما مناسب برایشان تدارک ببینیم. می توانیم با اختصاص چند دقیقه زمان و مطالعه مطالب سایت های آموزشی معتبر در این خصوص با روش صحیح نگهداری ماهی قرمز و دما، فضا و غذای مناسب آنها آشنا شویم.