آژانس جهانی انرژی می‌گوید انرژی‌های تجدیدپذیر و انرژی هسته‌ای در سه سال آینده تقریباً تمام رشد تقاضای جهانی برق را تأمین خواهند کرد. آنطور که این آژانس می‌گوید، این شکل از تأمین برق باعث می‌شود تا احتمالاً میزان انتشار دی‌اکسیدکربن به‌عنوان مهمترین گاز گلخانه‌ای نیز در بخش تولید برق افزایش قابل‌توجهی نداشته باشد. این آژانس همچنین می‌گوید با توجه به اینکه بسیاری از نیازهای امروز بشر با انرژی برق تأمین می‌شود، رویدادهای اقلیمی بر میزان تقاضای برق تأثیرگذار خواهد بود و به همین دلیل گذار از انرژی فسیلی و کربن‌زدایی از تولید برق، هم روند گرم‌شدن زمین را کاهش می‌دهد و هم به پایداری تولید برق می‌انجامد.

گزارش بازار برق سال ۲۰۲۳ آژانس جهانی انرژی (IEA) نشان می‌دهد که پس از آشفتگی‌ای که بحران جهانی انرژی و شرایط آب‌وهوایی استثنایی برخی مناطق در سال گذشته به‌وجود آورد و منجر به کاهش دو درصدی تولید شد، تقاضای جهانی برق در سال‌های آینده به‌صورت میانگین رشدی سه درصدی خواهد یافت. جوامع و اقتصادهای در حال توسعه و نوظهور در منطقۀ آسیا از پیشگامان اصلی این رشد سریع هستند که این میزان رشد از میانگین ۲.۴ درصد در سال‌های پیش از شیوع کرونا بالاتر خواهد بود.
بیش از ۷۰ درصد افزایش تقاضای جهانی برق در سه سال آینده از کشورهای چین، هند و جنوب شرق آسیا پیش‌بینی می‌شود. با این‌حال به‌دلیل تداوم محدودیت‌های کووید، هنوز تغییرات قابل‌توجهی در روند رشد تقاضای چین به چشم نمی‌خورد. در حال حاضر پیش‌بینی می‌شود سهم چین از مصرف برق جهانی تا سال ۲۰۲۵ به یک‌سوم میزان جهانی افزایش یابد، درحالی‌که چینی‌ها در سال ۲۰۱۵ یک‌چهارم برق جهان را مصرف می‌کردند. درعین‌حال، جوامع و اقتصادهای پیشرفته سعی دارند استفاده از برق را در بخش‌هایی نظیر حمل‌ونقل، گرمایش و صنعت، جایگزین سوخت‌های فسیلی کنند.

دبیرکل آژانس انرژی: انرژی‌های تجدیدپذیر و هسته‌ای به اندازهٔ کافی سریع در حال رشد هستند تا تقاضای اضافی برق جهان را برآورده کنند. یعنی می‌توانیم میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در بخش تولید برق را ثابت نگهداریم

تأمین همزمان امنیت الکتریکی و اهداف اقلیمی
«فاتح بی‌رول»، مدیر اجرایی IEA می‌گوید: «تقاضای جهانی برق در حال رشد است و در سه سال آینده به اندازهٔ بیش از دو برابر، مصرف برق ژاپن افزایش خواهد یافت. خبر خوب این است که انرژی‌های تجدیدپذیر و انرژی هسته‌ای به اندازهٔ کافی در حال رشد هستند تا تقریباً تمام این تقاضای اضافی را برآورده کنند. این نشان می‌دهد ما در نقطه‌ای ایستاده‌ایم که می‌توانیم میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای در بخش تولید برق را ثابت نگهداریم. حکومت‌ها باید امکان رشد سریع‌تر منابع با انتشار کمتر گازهای گلخانه‌ای را فراهم کنند و انتشار این گازها را کاهش دهند، تا دنیا بتواند امنیت الکتریکی را فراهم کند و همزمان به هدف‌های اقلیمی دست یابد.»
با اینکه تولید برق از گاز طبیعی در اتحادیۀ اروپا در سال‌های آینده کاهش می‌یابد، اما به‌طور کلی، استفاده از این منبع فسیلی برای تولید برق افزایش قابل توجهی در خاورمیانه خواهد داشت. افزایش شدید قیمت‌ گاز طبیعی به‌دلیل بحران انرژی نیز منجر به افزایش قیمت برق در برخی بازارها، به ویژه در اروپا شده است. این موضوع باعث شده است بحث‌های زیادی دربارهٔ سیاست‌های اصلاح بازار برق درگیرد. از سوی دیگر همزمان با کاهش تولید برق از زغال‌سنگ در اروپا و آمریکا، به احتمال زیاد با رفتاری عکس در منطقۀ آسیا-اقیانوسیه روبه‌رو باشیم. با وجود افزایش استفاده از انرژی هسته‌ای و راه‌اندازی مجدد نیروگاه‌ها در برخی کشورها مانند ژاپن به نظر می‌رسد در این منطقه مصرف زغال‌سنگ برای تولید برق افزایش داشته باشد. این به‌معنای آن است که پس از رسیدن به اوج تاریخی در سال ۲۰۲۲، انتشار دی‌اکسیدکربن ناشی از تولید جهانی برق قرار است تا سال ۲۰۲۵، حول مقدار کنونی باقی بماند.

رشد سریع انرژی‌های تجدیدپذیر به این معنی است که سهم آنها از تولید جهانی برق از ۲۹ درصد در سال ۲۰۲۲ به ۳۵ درصد در سال ۲۰۲۵ افزایش خواهد یافت و سهم تولید برق از زغال‌سنگ و گاز طبیعی کاهش می‌یابد

رشد سریع انرژی‌های تجدیدپذیر به این معنی است که سهم آنها از تولید جهانی برق از ۲۹ درصد در سال ۲۰۲۲ به ۳۵ درصد در سال ۲۰۲۵ افزایش خواهد یافت و سهم تولید برق از زغال‌سنگ و گاز طبیعی کاهش می‌یابد. به عبارت دیگر، شدت دی‌اکسیدکربن در تولید برق در سال‌های آینده ادامه کاهش خواهد یافت. بااین‌حال، اروپا در سال گذشته از این روند جهانی پیروی نکرد. شدت دی‌اکسیدکربن در تولید برق اروپا به‌دلیل استفادۀ بیشتر از زغال‌سنگ و گاز طبیعی زمانی افزایش یافت که به‌دلیل خشکسالی، تولید انرژی برقابی کاهش قابل توجه داشت و از سوی دیگر تعطیلی نیروگاه‌های هسته‌ای نیز افزایش یافت. بااین‌حال، این بازگشت موقتی خواهد بود، زیرا گزارش IEA نشان می‌دهد که انتشار گازهای گلخانه‌ای در تولید برق اروپا به‌طور متوسط سالانه حدود ۱۰ درصد تا سال ۲۰۲۵ کاهش خواهد یافت.
وابستگی تقاضای برق به شرایط اقلیمی
آنطور که آژانس جهانی انرژی می‌گوید، تقاضای برق در سال ۲۰۲۲ به‌طور وسیعی در مناطق مختلف متفاوت بود. مصرف برق هند به شدت افزایش یافت، درحالی‌که رشد مصرف در چین به‌دلیل سیاست کووید-صفر و تأثیر آن بر فعالیت‌های اقتصادی تغییر خاصی نداشت. ایالات متحده نیز رشد قابل‌توجهی را در تقاضا ثبت کرد که دلیل آن، فعالیت اقتصادی و استفادۀ بیشتر برق در بخش مسکونی به‌دلیل افزایش دمای هوا در تابستان و از طرفی، زمستان سردتر نیز بود.
اما کاهش تقاضا در اتحادیۀ اروپا ناشی از آب‌وهوای بسیار ملایم زمستانی بود. از طرفی کاهش مصرف برق در بخش صنعتی اروپا نیز دلیل دیگر کاهش تقاضای برق از سوی کشورهای اروپایی بود؛ چرا که به‌دلیل حملۀ روسیه به اوکراین، تولید برق کاهش یافته بود و این موضوع منجر به افزایش قیمت انرژی و مشکلات تأمین و عرضۀ آن شده بود. کاهش ۳.۵ درصدی در تقاضای اتحادیۀ اروپا، درحالی بود که پس از بحران مالی جهانی در سال ۲۰۰۹، تنها یک‌بار کاهش تقاضای برق در این اتحادیه بیشتر از ۳.۵ درصد بود که این کاهش به‌دلیل شوک همه‌گیری کرونا رخ داد. پس از شوک کرونا، این دومین کاهش در تقاضای برق اتحادیۀ اروپا است.
گزارش جدید IEA نشان می‌دهد که تقاضا و عرضهٔ برق در سراسر جهان به‌طور فزاینده‌ای وابسته به شرایط آب‌وهوایی است و شرایط بسیاری از این نوع رویدادهای اقلیمی در سال ۲۰۲۲ رخ داد. علاوه بر خشکسالی در اروپا، هند نیز با گرمترین دمای ثبت‌شده در بیش از یک قرن گذشته در ماه مارس روبه‌رو بود، موضوعی که منجر به اوج گرفتن درخواست برق در این کشور شد. به همین ترتیب، مناطق مرکزی و شرقی چین به‌دلیل موج گرما و خشکسالی تحت‌تأثیر قرار گرفتند که منجر به افزایش درخواست برق برای وسایل سرمایشی شد؛ درحالی‌که تولید انرژی برقابی در استان سیچوان کاهش یافته بود. ایالات متحده نیز در ماه دسامبر توفان‌های زمستانی سختی را تجربه کرد که باعث قطع برق گسترده شد.
این گزارش می‌گوید که این شواهد نشان می‌دهند به کربن‌زدایی از تولید برق و استفادۀ گسترده‌تر از فناوری‌های انرژی پاک نیاز سریع داریم. در همین حال، با گذار به سوی انرژی پاک، به‌دلیل الکتریکی‌سازی بیشتر امکانات و خدمات، تأثیر رویدادهای اقلیمی بر تقاضای برق افزایش یافته است. این در‌حالیست که سهم تولید انرژی‌های تجدیدپذیر وابسته به آب‌وهوا در ترکیب تولید برق رو به رشد است. در چنین دنیایی، افزایش انعطاف‌پذیری سیستم‌های برق در کنار اطمینان از تأمین و انعطاف‌پذیری شبکه‌ها امری بسیار حیاتی است.