یکی از صبح‌های تابستان امسال، تودیلون کائتانو فلیپه، مزرعه‌داری که دام خود را در زمین‌های جنگل‌های آمازون پرورش می‌دهند با تاجری آشنا شد و ۷۲ راس از دام خود را فروخت. این زمین‌ها به‌طور غیرقانونی با تخریب جنگل‌ها شکل گرفته‌اند. فلیپه در این معامله با یک امضا گناهان خود را پاک کرد‌: با فروش دام، رد‌پای نقش خود در نابودی بزرگترین جنگل‌های جهان را پنهان کرد.

تجارت چرم نشان می‌دهد که چگونه الگوهای مصرفی در جهان توسعه‌یافته به فرسایش محیط زیست در کشورهای درحال توسعه گره خورده است. با وجود تنوع زیستی با ارزش و اجماع نظر دانشمندان که حفاظت از جنگل‌های آمازون، سرعت تغییرات اقلیمی را کاهش می‌دهد، تقاضا برای چرم، کمک به بودجه نابودی جنگل‌های آمازون است. در این گزارش خبرنگاران نیویورک‌تایمز برای ردیابی تجارت جهانی چرم از مزارع دامداری غیرقانونی در جنگل‌های آمازون در برزیل تا صندلی‌های ماشین‌های آمریکایی، با دامداران، تاجران، دادستان‌ها و قانون‌گزاران در برزیل گفت‌وگو کردند و با بازدید از چرم‌سازی‌ها، دامدارای‌ها و دیگر مراکز مربوطه به حقایقی دست پیدا کردند. این ردگیری، آنها را از مزارع غیرقانونی در آمازون به کشتارگاه‌هایی رساند که تحت نظر سه شرکت بزرگ JBS، Marfrig و Minerva قرار دارند. سپس پوست این حیوانات به کارخانه‌های چرم‌سازی انتقال پیدا می‌کنند. جی‌بی‌اس خود را بزرگترین تولیدکننده چرم توصیف می‌کند.کمی بعد از فروش روز ۱۴ جولای، فلیپه خیلی بی‌رودربایستی درباره تجارتی که او را ثروتمند کرد صبحت می‌کند. او از بریدن درخت‌های تنومند آمازون تعریف می‌کند و می‌گوید که برای زمین خود پولی نداده است. او همچنین می‌گوید که طراحی شکل‌گیری این معامله به گونه‌ای بوده است که دام خود را به یک واسطه بفروشد و برای اینکه زیستگاه اصلی دام پنهان بماند، کاغذ‌هایی را ارائه می‌داد تا نشان دهد مزرعه‌اش قانونی است. او می‌گوید بقیه مزرعه‌دارها هم این کار را می‌کنند.
از مرزعه تا کشتارگاه
روزنامه‌نگاران نیویورک‌تایمز برای تحقیق درباره این موضوع به برزیل سفر کردند تا درباره صنعت در حال توسعه کشتارگاه در این کشور تحقیق کنند؛ تجارتی که نه تنها به تمام دنیا گوشت می‌فروشد بلکه سالانه چندین تن چرم را به کمپانی‌های بزرگ آمریکایی و دیگر نقاط جهان صادر می‌کند. این تحقیقات نشان می‌دهد که در سیستم نظارت حفره‌هایی وجود دارد که اجازه می‌دهد پوست دامی که در مزارع غیرقانونی دامداری در آمازون نگه داشته می‌شوند به کارخانه‌های چرم‌سازی راه پیدا کنند و در نهایت به دست مشتری برسند. شیوه‌ای که فلیپه دام خود را می‌فروشد، پایه و اساس تجارت پیچیده جهانی است که نشان می‌دهد عطش روز افزون مصرف‌کنندگان آمریکایی به صندلی‌های چرم لوکس خودروها چگونه به تخریب جنگل‌ها در آمازون ارتباط دارد. خودروهایی مانند وانت و ماشین‌های شاسی‌بلند تولیدشده در بزرگترین کارخانجات خودروسازی دنیا مانند جنرال موتورز، فورد و فولکس‌واگن.یک ماشین لوکس ممکن است به ۱۲ پوست دام یا بیشتر از آن نیاز داشته باشد. عرضه‌کنندگان چرم در آمریکا آن را از برزیل وارد می‌کنند. در حالی که منطقه آمازون یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گوشت در دنیاست، عطش جهانی برای استفاده از چرم مقرون به صرفه بدان معنی است که پوست میلیون‌ها دام، بازار چرم بین‌المللی پرسودی را تامین می‌کند که ارزش آن به صدها میلیارد دلار در سال می‌رسد.
به گفته آیدی ماریا موزر، دادستان بازنشسته در ایالت روندونیا که دو دهه از زندگی‌اش را برای مبارزه با دامداری‌های غیرقانونی در منطقه محافظت‌شده Jaci-Paraná صرف کرده، دامداران برای آنکه مکان پرورش دام خود را پنهان کنند آنها را به تاجران واسطه می‌فروشند. موزر می‌گوید: «در واقع می‌خواهند پوششی قانونی بر تن دام خود کنند، تا کشتارگاه‌ها بتوانند غیرقانونی بودن هر چیزی را انکار کنند.» مشکل تنها به روندونیا محدود نمی‌شود. ماه گذشته، بررسی‌های دادستانی در ایالت پارا-دومین منطقه پرورش دام در آمازون- نشان داد که کمپانی جی‌بی‌اس ۳۰۱هزار راس دام را خریداری کرده که ۳۲درصد از کل خریدهای این شرکت در این ایالت را تشکیل می‌دهد. این خریدها بین ژانویه ۲۰۱۸ تا ژوئن ۲۰۱۹ از مزارعی انجام شده‌اند که از تعهدات خود برای جلوگیری از قطع غیرقانونی درختان تخطی کرده‌اند. داده‌های تجارت جهانی نشان می‌دهد کمپانی‌هایی که تولیدی چرم دارند‌، محصولات خود را به چندین کارخانه در مکزیک صادر می‌کنند که به وسیله کمپانی لیر اداره می‌شوند. لیر عمده‌ترین کمپانی تولید چرم صندلی‌های خودرو در سراسر آمریکاست. این کمپانی سال ۲۰۱۸ اعلام کرد که ۷۰درصد از پوست خام خود را از برزیل تامین می‌کند. برزیل به کشورهای دیگری نیز چرم صادر می‌کند؛ کشورهایی مانند ایتالیا، ویتنام و چین که برای استفاده در صنایع خودروسازی، مد و مبلمان استفاده می‌کنند.
آمده‌ام شما را بکشم
دسامبر سال گذشته بود که دو مرد ناشناس زیر باران شدید، پشت در خانه لورنسو دورائس کنار رودخانه Jaci-Paraná در ایالت روندونیا در برزیل ایستاده بودند. شغل دورائس ۷۱ ساله تهیه لاتکس از درخت‌های کائوچویی است. دورائس آنها را برای نوشیدن قهوه به خانه دعوت کرد. بعد از کمی گپ و گفت، یکی از مهمان‌ها رفت سر اصل مطلب: «نمی‌خواهم گول‌تان بزنم. من آمده‌ام شما را بکشم». آنها می‌خواستند از شر دورائس خلاص شوند چون زمینش برای مزرعه‌داران پرورش دام بسیار ارزشمند بود. منطقه Jaci-Paraná سال ۱۹۹۶ به وجود آمد تا افرادی که از درختان کائوچو لاتکس تهیه می‌کنند بتوانند زندگی اجتماعی متناسبی داشته باشند. جنگل‌زدایی، اجتماع آنان را از این منطقه بیرون رانده است. دورائس نیز یکی از آخرین بازماندگان این محل است. او فکر می‌کند سن بالایش باعث شد آن روز جان سالم به در ببرد. آنالیز داده‌های دولتی نشان می‌دهد که بین ژانویه ۲۰۱۸ تا ژوئن ۲۰۲۱، مزارع پرورش دام در زمین‌هایی که درختان آنها به صورت غیرقانونی در این منطقه قطع شده‌اند، دست کم ۱۷هزار و هفتصد دام را به مزارع واسطه فروخته‌اند. خریداران نیز عرضه‌کنندگان به سه کمپانی بزرگ JBS، Marfrig و Minerva بوده‌اند.
از برزیل تا پارکینگ‌های آمریکا
«هتل لوکس متحرک» توصیف یکی از فروشنده‌های نمایشگاه ماشین در ایالت واشنگتن است از صندلی‌های چرمی به کار رفته در ماشین کادیلاک شاسی‌بلند اسکلید. این صندلی‌ها، قیمت بالاترین مدل ماشین جنرال موتورز را به بیش از ۱۰۰هزار دلار می‌رسانند.
کادیلاک اسکلید تنها ماشینی نیست که در آمریکا از صندلی‌های چرمی و تزئینات کمپانی لیر استفاده می‌کند؛ کمپانی که یک‌پنجم بازار تولید صندلی خودرو را در بر دارد. نه کمپانی لیر و نه جنرال‌موتورز که برای صندلی‌های خودروها از چرم استفاده می‌کنند، نمی‌گویند آن را از کجا تهیه می‌کنند. کمپانی لیر در یک دهه گذشته چرم وارداتی خود را که از کمپانی جی‌بی‌اس تهیه می‌کند به دلیل افزایش قیمت در مبدا مجبور به افزایش قیمت محصولات خود شده است. وانت‌ها و ماشین‌های شاسی‌بلند غول‌پیکر، عوامل روزافزون پشت‌پرده تقاضا برای تزئینات چرم در صنایع خودروسازی است. «درو وینتر» تحلیل‌گر ارشد یک شرکت تحقیقاتی خودروسازی در این‌باره می‌گوید که برای بسیاری از خریدارها، چرم «لوکس بودن را فریاد می‌زند و ارزش آن هنگام فروش به طور قابل توجهی بالاتر می‌رود».کمپانی لیر در بیانیه‌ای در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد که در برزیل ۱۰۰درصد عرضه‌کنندگان از «ژئوفنسینگ» استفاده می‌کنند (تکنولوژی که در آن از جی‌پی‌اس استفاده می‌شود تا حصار مجازی را ایجاد کند) تا مطمئن شوند دام را از مزارعی نخرند که در جنگل‌زدایی مشارکت داشته‌اند. اما با این حال یافته‌های روزنامه تایمز در برزیل نشان می‌دهد که عرضه‌کنندگان قدرت ردیابی تمام دام‌های خریداری شده را ندارند.
به گفته لیر تمام عرضه‌کنندگان باید قانون عدم جنگل‌زدایی را رعایت کنند. بر اساس این قانون استفاده از هر گونه اجناسی که منشا آن از مناطقی باشد که زمین‌هایش از قطع غیرقانونی درختان و نابودی جنگل‌ها به دست آمده‌اند یا از افراد بومی و دیگر زمین‌های تحت حفاظت تامین شده باشند، ممنوع است. فورد، دایملر، فولکس واگن و استلانتیس (خودرویی که از همکاری فیات کرایسلر و تولید‌کننده فرانسوی ماشین‌های پژو و سیتروئن به‌ وجود آمد)، از بزرگترین مشتریان چرم کمپانی لیر هستند. بر اساس داده‌های شرکت پنجیوا، محموله‌ای که از جی‌بی‌اس به لیر در آمریکا صادر می‌شود از سائو پائولو می‌گذرد و به هیوستون می‌رسد. از آنجا عمده محصولات با کامیون به مرز مکزیک می‌روند تا به دو کارخانه تولید چرم صندلی ماشین متعلق به کمپانی لیر در مکزیک برسند. در آنجا پوست حیوان کنده می‌شود به لایه صندلی دوخته می‌شود. این چرم دوباره به آن سوی مرز فرستاده می‌شود. بر اساس داده‌های مجله تحقیقاتی متریال، از ژانویه ۲۰۱۹ تا ژوئن ۲۰۲۱، کمپانی لیر دست‌کم هزار و ۸۰۰ تن چرم را وارد آمریکا کرده است. تمام چرم‌های تولید‌شده در کمپانی لیر به سراسر آمریکا ارسال می‌شوند. کارخانه‌های لیر معمولا در نزدیک‌ترین فاصله با خط مونتاژ نهایی خودروهای طرف قرارداد بنا شده‌اند تا انتخاب رنگ صندلی و چرم به کار رفته و دیگر تغییرات در مدل‌های جدیدی که در خط مونتاژ قرار دارند، راحت‌تر هماهنگ شوند. در سال‌های اخیر، جنگل‌زدایی در آمازون روند سریع‌تری داشته است. مزرعه‌های پرورش دام برای تامین تقاضای روزافزون برای گوشت، به‌ویژه از طرف چین رقابت می‌کنند. نمایندگان صنعت چرم ثابت می‌کنند تا زمانی که تقاضا برای گوشت وجود داشته باشد، از پوست آنها به جای اینکه دور انداخته شوند، استفاده می‌شود. رائونی راهایو، که در دانشگاه در رشته زنجیره تامین آمازون درس می‌خواند، می‌گوید از آنجایی که صنعت چرم،‌ پرورش دام را به صنعتی سودآور تبدیل می‌کند، مسئولیت هر نوع جنگل‌زدایی نیز بر عهده متولیان آن است. نابودی جنگل‌ها،‌ توانایی آمازون برای جذب دی‌اکسید کردن به وسیله درختان را نابود می‌کند. دی‌اکسیدکربن که از سوزاندن سوخت‌های فسیلی به دست می‌آید مهم‌ترین محرک تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی است. برزیل یکی از ۱۰۰ کشوری است که در نشست تغییرات اقلیمی سازمان ملل در گلاسکو وعده داد تا جنگل‌زدایی را تا سال ۲۰۳۰ خاتمه دهد.