پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | آوارگی میراث «بنیاد زیرک‌زاده»

فرهنگسرای بهمن، حکم تخلیه «تالار علوم و فنون خواجه نصیرالدین طوسی» را گرفت

آوارگی میراث «بنیاد زیرک‌زاده»

مدیر تالار علوم و فنون فرهنگسرای بهمن: در 15 سال گذشته حداقل پنج مدیر فرهنگسرا می‌خواستند این کاوشکده تعطیل شود فریدون زیرک‌زاده:کاش آنقدر که به فکر کسب درآمد از این محوطه بودند، کمی هم دغدغه‌های بنیاد برای ترویج علم و فناوری را مهم می‌دانستند.





آوارگی میراث «بنیاد زیرک‌زاده»

۱۷ آبان ۱۴۰۰، ۰:۰۰

هفته قبل یک افسر و چند سرباز وسایل «تالار علوم و فنون خواجه نصیرالدین طوسی» در فرهنگسرای بهمن را خالی کردند. این تالار را 27 سال قبل «بنیاد زیرک‌زاده» در بخشی از فرهنگسرا ساخت و در نهایت بعد از سال‌ها کش‌وقوس، مدیران جدید فرهنگسرا در ماه‌های اخیر از آنها شکایت کرده و بدون آنکه احضاریه‌ای به دست بنیاد برسد حکم تخلیه صادر شده است. حالا وسایل این بنیاد که سال‌ها محل ترویج علم بوده از محوطه‌ای 600 متری به گالری شماره یک فرهنگسرا برده شده که 200 متر فضا دارد؛ جایی که در آن نه آونگ فوکو جا می‌شود، نه آسمان‌نما و نه قرقره‌های بزرگ و کوچک و اتاق اپتیک. بیش از پانصد وسیله که سال‌هاست برای ترویج علم و آموزش به کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان در آنجا گذاشته شده بود، بی‌جا و مکان مانده‌اند و ممکن است در اثر این جابجایی‌ها تخریب شوند.

«بنیاد علمی زیرک‌زاده» سال 1372 تاسیس شد. آن زمان احمد زیرک‌زاده، فعال سیاسی و از بنیان‌گذاران حزب ایران، خانه سه هزار متری‌اش در شمیران را 150 میلیون تومان فروخت و بنیادی را برای ترویج علم و فناوری ثبت کرد و بعد هم اعلام کرد این بنیاد باید در منطقه‌ای در جنوب شهر و برای بچه‌هایی که فقر زندگی‌شان را سخت کرده باشد. فریدون زیرک‌زاده، خواهرزاده احمد زیرک‌زاده که از سال 74 مدیریت این بنیاد و تالار را برعهده داشته حالا به «پیام‌ما» می‌گوید فرهنگسرای بهمن تازه‌تاسیس بود و شهردار وقت، غلامحسین کرباسچی هم پذیرفت آنجا این اتفاق بیفتد. «چادری برای سیرک در محوطه بود که آن را جمع کردند و 600 متر زمین دادند و گفتند نصف هزینه ساخت با شما و نصف دیگر با شهرداری. سایر هزینه‌ها مثل خرید وسایل علمی و استخدام افراد و … هم برعهده بنیاد بود.» شهریور 72 و بعد از آنکه قرارداد بسته شد، احمد زیرک‌زاده فوت کرد و بنیاد که هیات امنایی اداره می‌شد به کار خود ادامه داد تا سال 73 تالار افتتاح شود. «نقشه این کاوشکده را بر اساس کاوشکده کشورهای پیشرفته طراحی کردیم و ساختیم و آنقدر استقبال زیاد شد که دیگر فقط افراد محله به دیدن این کاوشکده نمی‌آمدند. بلکه از سراسر تهران و بعدها از شهرهای دیگر بازدید داشتیم و البته همین راهی شد تا در شهرهای دیگر هم با کمک و حمایت بنیاد کاوشکده‌های علمی راه‌اندازی شود. بنیاد ما در سال ۱۳۷۹ برنده جایزه ترویج علم در ایران شد و از سوی یونسکو هم برای بازدید آمدند.»
مشکل بنیاد زیرک‌زاده اما از سال 1385 شروع شد. زمانی که مدیران فرهنگسرا دیگر بنیاد را نخواستند.
می‌خواهند از تالار پول دربیاورند
صحبت از روزهای شروع مشکل برای کاوشکده در فرهنگسرای بهمن برای فریدون زیرک‌زاده سخت است. او که حالا در آستانه 78 سالگی است، سال‌ها تلاش برای ترویج علم و فناوری در این فرهنگسرا را از دست رفته می‌بیند و می‌گوید در 15 سال گذشته حداقل 5 مدیر فرهنگسرا می‌خواستند این کاوشکده تعطیل شود و تلاش‌ها برای تعطیلی در همه این سال‌ها او را به ستوه آورده است. «این کاوشکده در منطقه‌ای محروم و با استفاده از ابزارهای علمی دقیق راه‌اندازی شد و در این سال‌ها هم تعداد وسایل علمی آن هر روز بیشتر از قبل شد اما نگاه سوداگرانه به این تالار کار را در این مدت برایمان سخت کرد.» او می‌گوید نگاه سوداگرانه بر نگاه فرهنگی غلبه کرده و همین هم دلیلی است که بسیاری از مکان‌ها در شهر به جای آنکه بر کاربرد فرهنگی و هنری‌شان تاکید شود، تلاش می‌شود تا از آنها کسب درآمد کنند. «نمونه‌اش یکی از سالن‌های نزدیک کاوشکده است که محل به نمایش گذاشتن آثار نقاشی و خط بود و بعدها آن را به انبار کلوچه اجاره دادند. حتی مدتی می‌گفتند قرار است به جای تالار کاوشکده هم پارکینگ ساخته شود. این وضعیت برای فرهنگسراها که قرار است محل به نمایش گذاشتن فرهنگ و هنر و علم باشند بسیار اسفناک است.» از سال 85 به بعد بارها نگرانی از تعطیلی و تمدید نشدن قرارداد با بنیاد زیرک‌زاده وجود داشت و در این میان نه سازمان فرهنگی هنری شهرداری و نه دیگر دستگاه‌ها حمایت چندانی نداشتند. زیرک‌زاده می‌گوید در این سال‌ها چند باری نامه نوشته و از مزایای وجود این کاوشکده گفته؛ از اینکه حضور این کاوشکده در این منطقه تا چه میزان برای بچه‌های آنجا خوب است. اما گوش شنوایی نبوده. پس از شیوع کرونا اما بار دیگر فرهنگسرای بهمن نسبت به بسته شدن درهای کاوشکده اقدام کرد و این بار زمانی که تعطیلی‌های کرونا باعث بسته شدن درهای فرهنگسراهای شهر شده بود، از زیرک‌زاده خواستند تقاضای ادامه کار بنویسد. «بعد از 27 سال کار، نوشتن تقاضای ادامه کار بهانه است و ما این را می‌دانیم. می‌خواستند این کاوشکده تعطیل شود و این نکته برای ما بعد از 27 سال کار قابل فهم است. ما می‌گوییم یک کارشناس بفرستید تا اصالت و اهمیت کارمان را تایید کند اما برای کسی اهمیت ندارد.» زیرک‌زاده با اینکه می‌دانست نوشتن تقاضانامه برای ادامه همکاری بهانه است اما می‌خواست این تقاضانامه را بنویسد که به کرونا مبتلا شد و بعد که از بیمارستان برگشت کار از کار گذشته بود. «آنقدر ناراحت بودم که ممکن بود سکته کنم. از دست رفتن این میراث برایم سخت است. این میراث متعلق به همگان است. بعد از آنکه این وضعیت را برایمان ایجاد کردند گفتند قراردادی می‌نویسیم که دو سال بمانید و بعد اموال کاوشکده را به سازمان فرهنگی هنری شهرداری واگذار کنید. آنها با این حرف در حقیقت استقلال بنیاد را نشانه گرفته‌اند. این در حالی است که همه اموال متعلق به بنیاد است و در ساخت هم مشارکت داشته‌ایم.»
زیرک‌زاده گله می‌کند که «کاش آنقدر که به فکر کسب درآمد از این محوطه 600 متری بودند، کمی هم دغدغه‌های بنیاد برای ترویج علم و فناوری را مهم می‌دانستند. کاش می‌دانستند چند کودک و چند نوجوان با آمدن و لمس وسایل علمی مختلف زندگی‌شان زیر و رو شده و این فضا در فرهنگسرای بهمن تا چه میزان برای ساکنان این منطقه مهم بوده است».
باشگاه علوم و فنون به نگارخانه منتقل شده است
سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران که باید ناظر بر فعالیت فرهنگسراها باشد، در بسیاری از موارد نظارت چندانی ندارد. روابط عمومی این سازمان به «پیام ما» می‌گوید مدیران فرهنگسراها در بسیاری از این موارد استقلال عمل دارند و خودشان می‌توانند تغییراتی در فضا ایجاد کنند. روابط عمومی فرهنگسرای بهمن هم با تایید جابه‌جایی باشگاه علوم و فنون این فرهنگسرا به «پیام ما» می‌گوید که این باشگاه برای استفاده بهینه دانش‌آموزان و علاقه‌مندان با مفاهیم علمی و فنی به بخشی از ساختمان نگارخانه بهمن منتقل شده است.
«با توجه به سرعت واکسیناسیون شهروندان به ویژه دانش‌آموزان و بازگشایی مدارس، فرهنگسرای بهمن فضای بزرگ‌تری برای انتقال تجهیزات این باشگاه در نظر گرفته تا بستری را برای ارتقای علمی دانش‌آموزان فراهم کند. این فرهنگسرا در دوران قبل از کرونا پذیرای جمع کثیری از شهروندان در بخش‌های مختلف بوده است که با بهره‌گیری از امکانات متنوع و گوناگون آن به این فرهنگسرا مراجعه می‌کردند و باشگاه علوم و فنون نیز یکی از بخش ها بوده است که روزانه ده‌ها دانش‌آموز برای انجام آزمایش‌های درسی و آشنایی بیشتر با مفاهیم علمی به این مرکز مراجعه می‌کردند و در حال حاضر که مدارس در حال باز شدن است تجهیزات این مجموعه جهت رضایت خاطر والدین دانش‌آموزان و رعایت پروتکل‌های بهداشتی به فضای باز و بزرگتری منتقل شده است.» در حالی روابط‌عمومی فرهنگسرا از انتقال این میراث به مکانی بزرگتر می‌گوید که به گفته زیرک‌زاده در حال حاضر فضایی 200 متری برای این کاوشکده در نظر گرفته شده است و مشخص نیست برای مکانی که زمانی توسط بنیاد و شهرداری ساخته شده و در آن تمام وسایل علمی جانمایی شده بود و معماری‌اش ویژه بود، چه اتفاقی خواهد افتاد؛ نکته‌ای که نه سازمان فرهنگی هنری شهرداری درباره آن نظری می‌دهد و نه مدیران فرهنگسرای بهمن. حالا فریدون زیرک‌زاده می‌گوید به تنهایی می‌خواهد از میراثی پاسداری کند که زمانی احمد زیرک‌زاده برای ساخت آن انرژی و عشق فراوانی گذاشت؛ میراثی که در دست نابودی است.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

سیروس دهدار

سلام . بنده هم جزو سازندگان بعضی وسایل بودم . زمان دانسجویی . خیف که قدر این گوهر دانسته نشود . تالار کمک بزرگی به درک علوم برای دانش اموزان دارد .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *