بر اساس اولین مطالعه بررسی خطر بر روی جمعیت، قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، به طور قابل توجهی خطر ناباروری را افزایش می‌دهد. به گزارش گاردین، تجزیه و تحلیل داده‌های مرتبط با 18 هزار زوج در چین که در مناطقی با سطح آلودگی متوسط ذرات ریز زندگی می‌کنند، نشان داد که خطر ناباروری در آن‌ها 20 درصد بیشتر است. این میزان از ناباروری، به معنای باردار نشدن در طی یک سال تلاش برای بارداری تعریف می‌شود.
دانشمندان گفته‌اند که مطالعه انجام شده، امکان تعیین چگونگی آسیب رساندن آلودگی هوا به باروری را ندارد اما محققان می‌گویند که ذرات آلودگی باعث ایجاد التهاب در بدن می‌شود که می‌تواند به تولید تخمک و اسپرم آسیب برساند. مطالعه دیگری که اخیرا بر روی 600 زن مراجعه‌کننده به کلینیک ناباروری آمریکا صورت گرفته، نشان می‌دهد که افزایش قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، با میزان کمتر تخمک‌های بالغ موجود در تخمدان‌ها مرتبط است. گرچه ناباروری، میلیون‌ها انسان را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد، تحقیقات نسبتا اندکی در مورد تاثیر آلودگی هوا بر روی ناباروری انجام شده است. با این حال، هوای آلوده در حال حاضر به عنوان یکی از عوامل تولد زودرس و وزن کم نوزاد در هنگام تولد شناخته می‌شود. سطح معمولی دی‌اکسید نیتروژن به همان اندازه که سیگار کشیدن باعث افزایش سقط جنین می‌شود، مضر است و ذرات آلودگی در جفت جنین‌ها مشاهده شده است. «شین لی»، در مرکز باروری در بیمارستان سوم دانشگاه پکن در چین که رهبری این تحقیق در مورد ناباروری را بر عهده داشت، گفته که والدین احتمالی، باید نگران آلودگی هوا باشند. او به گاردین گفته است: «مطالعات متعددی نشان داده که آلودگی هوا با بسیاری از حوادث نامطلوب بارداری همراه است.» لی و همکارانش نوشته‌اند که «تقریبا 30 درصد از زوجین نابارور دارای ناباروری غیرقابل توجیه هستند». به گفته آن‌ها، سن، وزن و استعمال دخانیات از عوامل شناخته‌شده هستند: «[مطالعه ما] نشان می‌دهد که آلودگی ذرات کوچک می‌تواند یکی از عوامل خطرناک ناباروری باشد.» مطالعات قبلی که نتایج متفاوتی را نشان داده بود، بر اساس داده‌های مربوط به زوج‌های نابارور یا بر اساس داده‌های کلینیک‌های ناباروری بود. لی می‌گوید: «نمونه‌های مطالعه ما از جمعیت عمومی مردم گرفته شده و بنابراین یافته‌های ما می‌تواند قابل تعمیم باشد.» «تام کلمنس»، از دانشگاه ادینبورگ انگلستان می‌گوید: «مقیاس تاثیراتی که آن‌ها مشاهده کرده‌اند، بسیار زیاد به نظر می‌رسد و اگر مطالعات آینده هم آن‌ها را تایید کند، نگران کننده خواهد بود.» به گفته او، سطح آلودگی در چین نسبتا بالا است اما تاثیرات مخرب آن بر تولید مثل، در سطح بسیار پایین گزارش شده است. او می‌گوید: «بنابراین کیفیت هوای پایین، به وضوح بر سیستم تولید مثل به طور کلی تاثیر می‌گذارد.» پروفسور «میریل تولدانو» در کالج امپریال لندن در انگلیس گفته است که از تحقیقات جدید در مورد این موضوع بسیار استقبال شده است؛ خصوصا اینکه در گذشته مطالعات زیادی وجود نداشته است. به گفته او، ممکن است سطح پایین‌تری از آلودگی هوا هم بر ناباروری تاثیر بگذارد، اما تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است. این تحقیق که در مجله «Environment International» منتشر شده، بر اساس داده‌های مصاحبه و پرسشنامه از 18 هزار و 571 زوج در چین بوده است.
در چین، زنان باید پیش از بارداری، به صورت رسمی ثبت‌نام کنند و از این طریق، محققان قادر هستند تا اطلاعات را از همه زنانی که قصد بارداری دارند، درخواست کنند. مطالعه اخیر بر اساس این اطلاعات رسمی انجام شده است. محققان دریافته‌اند، زنانی که یک سال در معرض آلودگی ذرات کوچک با غلظت بیش از 10 میکروگرم بر متر مکعب بوده‌اند، دارای 20 درصد خطر ناباروری بیشتری هستند. متوسط سطح آلودگی برای زوج‌های چینی 57 میکروگرم در مترمکعب است. در لندن پایتخت انگلیس، این میانگین حدود 13 میکروگرم در متر مکعب است. مطالعات پیشین در مورد آلودگی هوا و باروری، با استفاده از داده‌های مربوط به کیفیت اسپرم بوده؛ شاید به این دلیل که جمع‌آوری داده‌های آن آسان‌تر بوده است و در نهایت در سال 2017 نتیجه‌گیری کلی به این صورت بیان شده که آلودگی هوا «تاثیر منفی» دارد. «تام کلمنس»، از دانشگاه ادینبورگ انگلستان می‌گوید، در حالی که سلامتی افراد از آلودگی هوا به خطر می‌افتد، این، دولت‌ها هستند که باید برای آن دست به اقدام بزنند: «تاکید ما باید بر روی سیاست‌گذاران باشد، نه افراد.»
او می‌گوید: «گرچه افراد می‌توانند اقداماتی بکنند تا در معرض آلودگی بودن را کاهش دهند، مثل استفاده از سیستم‌های فیلتر هوا در مناطق آلوده و اجتناب از رفتن در ترافیک سنگین، اما همه این‌ها بعید است که در اثرات طولانی‌مدت آلودگی هوا، تفاوت چشمگیری ایجاد کند. گرچه این کارها و اقدامات به دلیل محدودیت‌های اقتصادی و اجتماعی و اشتغال و حمل‌ونقل، برای بسیاری از مردم واقع‌بینانه و قابل اجرا نیست.»