سایت خبری پیام ما آنلاین | احسان قربانی؛ سرپرست گروه موسیقی مولانا در گفت و گو با پیام ما: با وضعیت موجود نقد موسیقی را کار درستی نمی دانم

احسان قربانی؛ سرپرست گروه موسیقی مولانا در گفت و گو با پیام ما: با وضعیت موجود نقد موسیقی را کار درستی نمی دانم





۲۸ مهر ۱۳۹۵، ۲۱:۳۶

احسان قربانی؛ سرپرست گروه موسیقی مولانا در گفت و گو با پیام ما:
با وضعیت موجود
نقد موسیقی را کار درستی نمی دانم

ساناز شیخ شعاعی

تنبور؛ یکی از سازهای اصیل ایرانی است. در واقع اولین سازی که دسته ی بلند و کاسه و وتر داشته، ساز تنبور بوده که قدمت این ساز به طور دقیق معلوم نیست. برخی منابع نظیر گراو(دیکشنری سازشناسی) قدمت آن را 5 الی 6 هزار سال تخمین زده اند و همچنین بر اساس آثار به جای مانده در شهرهای باستانی نظیر شوش قدمت این ساز به حدود 2هزار سال قبل از میلاد می رسد. این ساز در موسیقی اصیل ایرانی استفاده می شود و صدای زیبایی دارد. یکی از گروه های معروف و فعال استان مان که به صورت تخصصی به این ساز پرداخته گروه مولانا می باشد. این گروه از سال 1386 فعالیت خود را شروع کرد. حاصل این فعالیت برگزاری پنج کنسرت در کرمان و شرکت در جشنواره های ملی و اجرا در خارج از کشور است. آن طور که سرپرست گروه مولانا می گوید در آینده ای نزدیک تدوین آلبوم موسیقی حاوی آهنگ های اجرا شده توسط این گروه در سال های اخیر نیز به کارنامه مولانا اضافه خواهد شد.
سرپرست و آهنگساز قطعات گروه مولانا«احسان قربانی» است که در این شماره با او به گفت و گو نشسته ایم.

از خودتان و چگونگی ورودتان به عرصه موسیقی بگویید؟
من احسان قربانی هستم و در سال 1364 در کرمان متولد شدم. از 14 سالگی با فراگیری ساز سه تار نزد استاد داریوش برهانی پا به عرصه ی فراگیری موسیقی گذاشتم. سپس نزد اساتیدی همچون استاد عباس منشی زاده (سه تار)، استاد فؤاد توحیدی(تنبور) و بعد از آن برای تکمیل دوره ی متوسط و عالی آموزش تنبور نزد اساتیدی چون استاد جهانبخش رستمی در شیراز، استاد عبدالرضا رهنما در شهر «صحنه کرمانشاه» و پس از آن نزد استادی که تاثیر زیادی در پیشرفت بنده در زمینه ساز داشتند یعنی جناب آقای فرنود الهامی رفتم که بسیار مدیون ایشان هستم.
به چه هدفی گروه مولانا را راه اندازی کردید؟
در سال 1386 گروه مولانا تشکیل شد. هدف اصلی ما معرفی ساز تنبور بود. چرا که در کرمان به صورت حرفه ای به آن پرداخته نشده بود. اعضای اصلی گروه به جز خودم، امین قربانی و همچنین دوست خوبم امید سلیمانی بودند که هنوز هم در کنار هم هستیم.
از کنسرت هایی که تاکنون برگزار کرده اید بگویید؟
ما تاکنون پنج کنسرت در کرمان برگزار کرده ایم و امسال هم به مناسبت دهمین سال تاسیس گروه مولانا قصد داریم تا ششمین کنسرت مان را هم برگزار کنیم. همچنین در کشورهای هندوستان و ترکیه نیز اجرا داشتیم و در جشنواره های موسیقی کشوری از جمله جشنواره ی خلیج فارس و جشنواره ی موسیقی نواحی شرکت کردیم.
رتبه ای هم در این جشنواره ها کسب کردید؟
ما در بخش جنبی جشنواره موسیقی نواحی شرکت کردیم. به این معنی که با دیگر گروه ها مسابقه ندادیم. برای همین منتظر مقام نبودیم. اما در جشنواره ی خلیج فارس مقام سوم کشور را کسب کردیم.
با توجه به اینکه حدود یک دهه از تشکیل گروه مولانا می گذرد، بهترین اتفاقی که در این یک دهه برای خودتان و گروه افتاده چه بوده است؟
اتفاقات خوب، زیاد افتاده؛ اما بهترین آن ها آشنایی با افراد گروه و همدلی بین اعضای گروه است.
فکر می کنید چه تفاوتی بین گروه مولانا و دیگر گروه ها وجود دارد؟
به جرأت می توانم بگویم که ما منظم ترین گروه کرمان هستیم. حداقل من هیچ گروهی را ندیده ام که به مدت ده سال هر هفته تمرین داشته باشد. ولی گروه مولانا هر هفته با منظم ترین شکل ممکن به برگزاری تمرین پرداخته و در کنار آن اعضای گروه بسیار همدل هستند که نتیجه اش هم برگزاری پنج کنسرت در کرمان بوده است. منظم بودن و منظم نگه داشتن گروه کار سختی است؛ اما با تلاشی که در این زمینه کرده ایم توانستیم بازخورد خوبی از مخاطبان مان بگیریم. اهالی موسیقی هم به این مطلب اذعان دارند که گروه مولانا در سطح خوبی کار می کند و جزو گروه های خوب کرمان است.
فضای نقد را چگونه می‌بینید و آیا تا به حال به نقدی سازنده و تأثیرگذار از سوی مخاطبین تان مواجه شده‌اید؟
کلاً جامعه ی ما نقدپذیر نیست و بعضاً افرادی هم که نقد می کنند تخصصی ندارند. نقد باید زمانی انجام شود که فضا فراهم باشد. با وضعیت موجود، من خودم نقد موسیقی را کار درستی نمی دانم. زمانی می توانیم نقد کنیم که تمام بسترها برای انجام یک کار مناسب فراهم باشد. همه چیز به بهترین نحو انجام شود. آن گاه می شود نقد کرد. به نظر من فضا برای نقد هنوز آماده نیست. در مورد نقدهای مؤثر بر گروه که پرسیدید، بله، در سال های اولیه ما به دکوراسیون کنسرت هایمان توجه نمی کردیم و تمام تمرکزمان روی اجرا بود و یا مثلاً در مورد سازبندی گروه و کم بودن صدای بعضی از سازها هنگام اجرا، سعی کردیم این موارد را تصحیح کنیم.
از اهداف آینده تان برای مان بگویید؟
هدف گروه مولانا انتشار آلبوم است که داریم روی این مورد کار می کنیم. قصد داریم قطعاتی که خودم آهنگسازی کردم را به آلبوم تبدیل کنیم. بعد از آن پیگیر اجراهایمان در خارج از کشور هستیم.
خودتان چه نوع موسیقی گوش می کنید؟
بیشتر موسیقی سنتی گوش می کنم. مقامی و نواحی و تک نوازی ساز تنبور که ساز تخصصی من هست و همچنین ساز دوتار. البته این توضیح را هم بدهم که تنبور و دوتار از سازهای اصیل ایرانی هستند که خاستگاه تنبور، کرمانشاه و دوتار منطقه خراسان است.
چرا اسم مولانا روی این گروه گذاشته شده است؟
به دلیل وابستگی شخصی که به مولانا و اشعارش داشتم این اسم را انتخاب کردم. در تصنیف هایمان نیز از اشعار مولانا استفاده می کنیم.
در حال حاضر اعضای گروه مولانا چه کسانی هستند و سازهایشان چیست؟
امسال آقای امید سلیمانی خواننده گروه هستند. نوازنده های ساز تنبور علاوه بر خودم آقای محمد کاظمی، بهراد غیاثی، اتابک نظری، حسین عطارزاده و مصطفی مدائن زاده هستند. نوازنده‌ی ساز «دیوان» آقای امید مقیمی، سازهای کوبه ای برادرم امین قربانی و دوست عزیزم امیرحسین منشادی هستند.
در سال های گذشته افتخار همکاری با دوستان زیادی از جمله دانیال دریانی، پیام قاسمی و سعید کارآمد نوازنده ی ساز تنبور، آرش صفایی مقدم و مجید محیط نوازنده ساز کمانچه، سید شهروز شعاعی نوازنده ساز تنبک داشتیم.
صحبت خاصی با خوانندگان پیام ما دارید؟
از شما و اعضای گروه مولانا تشکر می کنم. از استاد علی پژوهشگر و استاد هادی آذرپیرا تشکر ویژه دارم.

به اشتراک بگذارید:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *