گفت و گوی «پیام ما» با کسی که ایران را پیاده می گردد
به احترام محیط زیست
از وسیله نقلیه استفاده نمی کنم

اشکان طاهرخانی جوان 32 ساله تاکستانی که از اردی بهشت سال 95 سفر پیاده خود را به دور ایران چند روز پیش وارد استان کرمان شد ومیهمان ما در دفتر روزنامه پیام ما بود. او که این سفر را از سال گذشته از استان گیلان آغاز و با عبور از استان های قزوین، البرز، تهران، سمنان، مازندران، گلستان، خراسان های شمالی، مرکزی و جنوبی، جنوب یزد، فارس، کهکیلوئیه و بویر احمد، خوزستان و در نهایت با 450 کیلومتر در خاک عراق به پایان رسانده،با اشاره به اهداف و پیام پیاده روی چند هزار کیلومتری خود گفت: پیام و شعاری که به دنبال آن هستم، حفاظت از محیط زیست (با عنوان آسمان آبی وزمین پاک)، حمایت از زنان سرپرست خانوار، حمایت از بیماران خاص وصعب العلاج و زندانیان نیازمند است و پیام مهم تری که با خواست مردم آن را دنبال می کنیم حمایت از تولید داخلی است.
وی که پرچم سفید رنگی با طرح های متنوعی را با خود حمل می کند، در معرفی این پرچم و نمادهای آن اظهار کرد: خط آبی آسمانی بالای پرچم نماد آسمان پاک، خط سبز پائین نشان زمین پاک، چند ضلعی آن، نماد قالی ایرانی و شمع گوشه پرچم نشانی از طبیعت است که کم کم در حال از بین رفتن است.
وی که دور دوم ایرانگردی اش را از حدود 4 ماه قبل زیر نظر سازمان ورزش و جوانان و با هدف حفاظت از محیط زیست شروع کرده، می افزاید: مسیری که تاکنون در این مدت طی کردیم عبور از استان های زنجان، اردبیل، آذربایجان شرقی و غربی، کردستان، همدان، کرمانشاه، ایلام، مرکزی، قم، اصفهان و یزد بوده و چند روزی است که وارد استان کرمان شده و هم اکنون میهمان مردم خونگرم این استان هستم و قصد دارم در ادامه نیز از شهرها و استان های خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان،هرمزگان، بوشهر، چهارمحال بختیاری، کهکیلوئیه و بویراحمد و خوزستان عبور و بازدید کنم.
او اضافه کرد: نزدیک به 4000کیومتر از مسیر طی شده است و چندین هزار کیومتر دیگر نیز از مسیر باقی مانده است و امیدوارم در این راه NGO ها که رابط بین مردم ومسولین هستند و بهترین کمک را می توانند داشته باشند و همچنین ادارات و سازمان های محیط زیست و هلال احمر و ورزش و جوانان و خلاصه سایر ارگان ها از این کار حمایت کنند.
وی درباره این سفرش چنین می گوید: بیشتر روزها تا دم دم های غروب پیاده روی می کنم و شب ها استراحت می کنم، درجاده ها و مسیر هموار و دشت ها، معمولا 40 تا 45 کیلومتر در روز راهپیمایی می کنم اما در مناطق کوهستانی این مسافت به 30 کیلومتر کاهش می یابد.برای خواب و استراحت شب ها را اگردرجاده باشم، در مراکز امداد جاده ای، هلال احمر و یا مساجد بین راهی به سرمی برم، هرچند سعی می کنم در آبادی و یا شهری باشم، خدا رو شکر تا این لحظه خیلی از ادارات و مراکز دولتی و خصوصی و حتی مردم عادی در اسکان دادن به من کمک های خوبی کرده اند.
طاهرخانی که به گفته خودش در طول این دو سال، به پزشک مراجعه نکرده و دارو هم استفاده ننموده، درباره روز سلامتی اش می گوید: همواره سعی کرده ام گیاهخواری کنم و کمتر از گوشت قرمز و حتی برنج استفاده می کنم. به هیچ عنوان کالباس و سوسیس و فست فود و نوشابه ها را در تغذیه ام قرار نمی دهم. آب زیاد می نوشم و پیاده روی و ورزش و سحرخیزی از رموز دیگر سلامتی من است.
وی ازکم اطلاعی بسیاری از مسئولین و مردم از اهداف این کارش گلایه مند دارد و معتقد است: وقتی به خیلی از ادارات مراجعه می کنم و از آنها اطلاعات ساده ای مانند مسافت و اطلاعات جاده ای و وضعیت اقلیمی را جویا می شوم، متاسفانه کمتر به پاسخ صحیح می رسم و اطلاعات نادرستی به من می دهند، عده ای از مردم هم گمان می کنند من برای انجام این کار از جای خاصی پول گرفته و حمایت مالی می شوم. این آزاردهنده ترین چیزی است که مردم از عمل من تصور می کنند، من تا این لحظه نه از کسی پولی گرفته ام و نه حمایتی شده، من فقط به عشق و به احترام و حفاظت از محیط زیست این کار را می کنم و ارزش کارم برای خودم آنقدر زیاد است که در هیچ مسیری از وسیله نقلیه استفاده نکرده ام. برای کارم حرمت قائلم و به صورت کاملا مستقل کار می کنم، جایی از من خواستند تا اسپانسر من شوند و من پرچم آن موسسه را حمل کنم، این دیگر تجارت و بازرگانی است نه تلاش برای رسیدن به هدفی که همان پاسداشت طبیعت و محیط زیست است.
این ایرانگرد تاکستانی برای حفظ و نگهداری از محیط زیست سه ایده دارد، که درباره آن ها می گوید: هر زمان سه نکته پاکسازی، بهسازی و فرهنگ سازی درجامعه ما فراگیر شد و رنگ قانونی و حتی داوطلبانه به خود گرفت، می توان به خود بالید که کارها و اقدامات مثبت و خوبی در این زمینه انجام شده و می توان به آینده حفظ منابع طبیعی و محیط زیست امیدوار بود.