چراغ بیمارستان برای درمان سرپایی روشن است

سری به تاریخچۀ تأسیس این بیمارستان زدیم که در وب‌سایت آن نوشته است: «بیمارستان تهران کلینیک در سال ۱۳۴۴ فعالیت پزشکی خود را با الگوگرفتن از مؤسسات پزشکی آمریکا در ساختمان فعلی مرکز انـتقال خون آغاز کرد. بخش‌های دایر بیـمارستـان در آن زمان عبـارت بودند از: کلینیـک داخلی، مغز و اعصـاب، زنان‌وزایمان، گـوش ‌و حلق ‌ و بینی، اورولوژی، اطفال، جـراحی عمومی، آزمایشـگـاه، رادیـولـوژی و داروخـانه. به‌تدریج بخش‌های دیگر نیز از قبیل قلب‌وعروق، ارتوپدی و کلینیک چکاپ نیز دایر شد. در سال ۱۳۴۷ زمین ساختمان فعلی بیمارستان خریداری و بلافاصله ساخت‌ و ساز آن آغاز و مهرماه سال ۱۳۵۰، ساختمان فعلی بیمارستان تکمیل و آمادۀ بهره برداری شد و اولین بخش بیمارستان که بخش زنان‌وزایمان بود، شروع به فعالیت کرد. در تابستان ۱۳۵۱ کلیۀ بخش‌های فعلی بیمارستان فعالیت خود را آغاز کردند. درحال‌حاضر بخش‌های این بیـمارستان عبـارت‌انـد از: جـراحـی عمومی، مغز و اعصاب، قلب‌وعروق، گوش‌ و حـلـق‌و بینی، داخلی، ارتوپدی، زنان ‌و زایمان، جهاز هاضمه، دیالیز، آزمایشگاه، پـزشــکـی هـسـتـه‌ای، سـونـوگـرافـی، آندوسکوپی، کلینیک سلامت (چکـاپ)، اطفـال، غـدد، رادیـولوژی پـاتـولوژی، سی‌تی‌اسکن، فیزیوتراپی، کلینیک آلرژی و رادیـولوژی. درحال‌حاضر بیتمارستان دارای ۱۱۴ تـخت فعـال اسـت و دارای مالکیت خصوصی و به‌صورت انتفاعی اداره می‌شود.»

اما اکنون که یک سال از آن ماجرا گذشته، هنوز هم  سروصدای مربوط به تعدیل پرسـنل و تعطیلی بیمارستان فروکش نکرده و جمعی از کادر درمان و پرسنل آن به «پیام ما» از مشکلات خود می‌گویند.

یک سال گذشت و تعدیل‌ها بیشتر شد

بیمارستان «تهران کلینیک» در خیابان «قائم مقام فراهانی» واقع است و به‌‎گفتۀ پرسنل قدیمی آن، در زمانی حدود ۶۰۰ نیروی کار اعم از کادر پزشکی و پرستاری و اداری داشته است؛ این را یکی از پرستارهای بیمارستان به ما گفته و دربارۀ وضعیت این روزهای بیمارستان توضیح داده اسـت: ایـن بیمارستان چند سال اسـت کـه دچـار مـشکلات جـدی است. سهام‌داران قبلی چند پزشـک بـا سـن بالا بودند که دیگر وضعیت بـیمارستان برای آنان چندان مهم نبـود و در این شرایط می‌توانستند با خردکردن سهام، آن را به متقاضیان جوان‌تر بفروشند؛ اما اقدام به این کار نشد و بیـمارستان حالت تعلیق به خود گرفت. از ستوی دیگر حقوق پرسنل هم چندین‌ماه به تـعویق افتاد؛ تا زمان کرونا و به‌علت نیازی که آن ایام به محیط بیمارستانی بود، مجدد بیمارستان فعال شد و پس از پایان‌یافتن دوران کرونا، دوباره بیمارستان به حالت غیرفعال درآمد.

به‌گفتۀ این کادر پرستاری که نخواست نامش فاش شود، بخش زیادی از پرسنل به امید فعالیت دوبارۀ بیمارستان ماندند تا برای بیمارستان سرمایه‌گذاری پیدا شود. «اتفاقاً یک خریدار پیدا شد و سهام‌دار جدید انتهای سال گذشته اقدام به خرید بیمارستان کرد.» او توضیح می‌دهد: نیروهای قبلی بسیار خوشحال بودند و فعالیت بیمارستان مجدداً آغاز شد و شروع خوبی داشت. اما پس از عید به بهانۀ بازسازی بخش‌های مختلف بیمارستان و بیان اینکه درآمد نداریم، اقـدام بـه تعـدیل نـیرو کـردند. ایـن تعدیل‌های آنی حتی فرصت نداد تـا پرسنل به فکر پیداکردن کار در مراکز دیگر بیفتند و برخی از کارکنان باسابقۀ بیمارستان درحالی‌که بین چند ماه تا یک سال به بازنشستگی‌شان باقی مانده بود هم تعدیل شدند و در این سن که به‌سختی می‌توان کار جدید پیدا کرد، ناگزیرند دنبال کار بگردند تا موقع بازنشستگی‌شان فرا برسد.

  هشتاد نیرو تاکنون تعدیل شدند

یکی دیگر از پرستاران بیمارستان تهران کلینیک هم اضافه کرد: در دو هفتۀ اخیر لیست بلندبالایی از تعدیل‌ها را آوردند و به این بـهانه که بازسازی داریم و هزینه‌ها بـالاســت، عـذر مـابقـی نیـروها را هـم خواستـه‌اند. بـه‌طوری کـه از ۶۰۰ پرسنل، حالا با این تعدیل‌ها تعداد کارکنان بیمارستان به حدود ۵۰ نفر می‌رسد.

او در پاسخ به سؤالی دربارۀ انعکاس مشکل‌شان به نهادهای ذی‌ربط هم بیان می‌کند: کسی پیگیر مشکلات ما نیست. قبلاً هم همکاران دربارۀ این مشکلات به وزارت بهداشت شکایت کرده‌اند. در نهایت توانسته‌اند حقوق معوق خود را بگیرند و دیگر بازگشت به کار نداشته‌اند. نظام صنفی پرستاری هم کاری نمی‌کند. بخش زیادی از این افراد نان‌آور خانواده هستند و اگر از قبل به آنان اعلام می‌شد، می‌توانستند پی کار در مراکز درمانی دیگر باشند. مجموعاً بعد از ورود سرمایه‌گذار جدید، حدود ۸۰ نفر از پرسنل اعم از پرستار، کمک‌بهیار، نیروهای اداری و… تعدیل شدند.

این پرستار در ادامه تأکید می‌کند: با شکایتی که پرسنل سال گذشته از هیئت‌مدیرۀ بیمارستان به وزارت بهداشت و درمان کردند، تنها بازرسان آمدند و بازدید کردند و نهایتاً حقوق معوقۀ پرسنل پرداخت شد، اما برای ساماندهی و بهبود وضعیت بیمارستان کاری انجام نشد و بعید است در دورۀ مدیریت فعلی هم بتوان کاری انجام داد؛ تنها به انعکاس این مشکلات در رسانه اقدام کردیم تا شاید راهی برای رفع آن باشد.

  نظارت وزارت بهداشت، تنها برای تعرفه‌های گران

وزارت بهداشت و درمان پزشکی براساس قوانین خود، ناظر بر بیمارستان‌های خصوصی است. پیش‌تر مدیرکل دفتر بازرسی، ارزیابی عملکرد و رئیس مرکز ملی پاسخگویی و رسیدگی به شکایات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در نشست خبری گفته بود: «مجوز و نظارت بر فعالیت بیمارستان‌های خصوصی برعهدۀ وزارت بهداشت است. اکنون در حوزۀ ۱۹۰ هم از بیمارستان‌ها شکایت‌هایی داریم که بخش عظیمی از آن‌ها به تعرفه‌ها در بیمارستان‌های خصوصی مربوط است. هم‌وطنان در صورتی ‌که شکایتی در حوزۀ بهداشت، درمان، اورژانس و تعرفۀ خدمات بهداشت درمانی داشته باشند، می‌توانند با سامانۀ ۱۹۰ ارتباط برقرار کرده و از این طریق مشکلات خود را با کارشناسان ما درمیان بگذارند.» اما به نظر می‌رسد عمدۀ اقدام وزارت بهداشت دربارۀ شکایات، مربوط به تعرفه‌های بیمارستان‌های خصوصی است و در حوزۀ مدیریتی به مسائل و مشکلات جاری کاری ندارند.

بسیاری از پزشکان می‌گویند تعرفه‌های پزشکی عامل زیان‌ده‌شدن بیمارستان‌های خصوصی و حتی کار طبابت است. درحالی‌که تعرفۀ یک پزشک در ایران با کشورهای منطقه هم قابل مقایسه نیست. تعیین رقم ۳ دلاری برای ویزیت در ایران، قابل مقایسه با ویزیت‌های ۱۰ دلاری کشورهایی مثل عراق و پاکستان و… نیست. از طرفی این تعرفه‌ها با تورم ۵۰ درصدی در جامعه هم‌خوانی ندارد. بااین‌حال، اما با تعرفه‌های موجود هم اغلب شهروندان توان مراجعه به دکتر و روند درمان خود را ندارند. مشکل تأمین معیشت بر همه‌چیز سایه انداخته است. بیمه‌ها، بیمارستان‌ها و خدمات سلامت زیان‌ده شده‌اند. اغلب بیمارستان‌ها خدمات خود را کاهش داده‌اند و این کاهش هم بر ادامۀ کار کادر درمان و هم سلامت بیماران تأثیر منفی گذاشته است. 

روزنامه «پیام ما» آمادگی دارد تا نظرات مدیران بیمارستان «تهران کلینیک» را نیز منتشر کند.