پایان استقلال پورابراهیمی؟

یاسر سیستانی نژاد

پایان استقلال پورابراهیمی؟

محمد رضا پور ابراهیمی کاندیدایی با مشی اصولگرایی است که در سال های آغازین دولت احمدی نژاد و استانداری رئوفی نژاد به عنوان جوان ترین معاون استاندار کشور به فعالیت مشغول بود.

پور ابراهیمی در سال 1386 نامزدی خود را برای ورود به هشتمین مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه کرمان و راور اعلام کرد.

وی با احاطه ای که بر مسائل اقتصادی و تسلطی که بر سند توسعه استان کرمان داشت و به خاطر منش دانشگاهی اش توانست طیف وسیعی از جوانان گروه های مختلف را جذب خود کند. سخنرانی هایی در قالب دیسکت در اطراف و اکناف شهرستان در سطح وسیع توزیع شد. سخنرانی های مهیج انتخاباتی که خبر از حضور نامزدی با چهره جدید و تفکری صرفاً اقتصادی در کرمان می داد. تفکری که نه از جانب اصلاح طلبان بلکه از سوی اصولگرایان مورد نقد شدید قرار گرفت. ادبیات اقتصادی پور ابراهیمی و جوانی و دکترای مدیریت مالی باعث شد که از او نامزدی دوست داشتنی ساخته شود و حتی برخی تحلیلگران او را با سیدحسین مرعشی مقایسه کنند. اما در شرایطی که می رفت هواداران او با تک رأی های خود عنوان جوان ترین نماینده مجلس را نصیب او کنند و در سن 37 سالگی بر کرسی های بهارستان بنشانند، با یک رد صلاحیت کاملاً غیر متعارف از صحنه رقابت ها حذف شد. پور ابراهیمی پنج شنبه قبل از انتخابات در شرایطی که فرصت هیچ گونه اعتراضی نبود و کمتر از ده ساعت به آغاز فرایند اتخابات باقی مانده بود رد صلاحیت شد تا طومار رؤیای هواداران او را در هم بپیچد.

وی بسیار علاقه مند بود که به لیست اصولگرایان راه پیدا کند و به عنوان یک نماینده اصولگرا به مجلس برود. اما اصولگرایان که آن زمان در قالب گروه 5+6 فعالیت می کردند، روی او به اجماع نرسیدند و پور ابراهیمی از راه یابی به این لیست باز ماند.

وی چند روز  قبل از انتخابات در جمع هواداران خود در سالن تلاش  عدم اجماع گروه های اصولگرا را این گونه روایت می کند:«بررسی سوابق فردی کارها انجام شد. کاندیداهای دیگر هم بودند – سوابق آنها هم بررسی شد، خوب امتیاز لازم را همه کاندیداها آوردند – بنده هم امتیاز لازم را بر اساس آنچه دوستان عرض کردند آوردم. گام بعدی مرحله توانمندی و کارآمدی بود که دوستان بر اساس شاخصه هایی که ارزیابی کردند و این توانمندی و کارآمدی را مورد بررسی خودشان قرار دادند و بنده امتیاز لازم را کسب کردم. مرحله سوم بحث مقبولیت بود آن چیزی که متاسفانه امروز برخی از دوستان در جامعه مطرح می کنند که حرکت بنده خارج از چارچوب توافقی بود که انجام شد. نخیر؛حرکت بنده دقیقاً در همان چارچوبی بود که توافق کردم.» 

وی در ادامه در خصوص پیشنهاد خود برای سنجش میزان محبوبیت گفت:«[پیشنهاد دادم]همه دوستان فعالیت هایشان را شروع کنند. یک ماه یا 20 روز قبل از انتخابات یک نظرسنجی انجام شود هرکسی که بالاترین رای را آورد دیگران حمایت کنند. اگر بنده نبودم من از دیگران حمایت می کنم و به تمامی داوطلبین هم عرض کردم شما هم به هوادارانتان و به کسانی که دوست دارند شما در سمت نمایندگی مجلس تصدی مسئولیت کنید، به دوستانتان عرض کنید که به این شکل می خواهیم عمل کنیم تیمی هم تلاش کنیم همه کوشش کنیم پانزده – بیست روز قبل از انتخابات مشخص شود که اقبال عمومی به سمت کیست . براین اساس تصمیم می گیریم.»

اما اصولگرایان، با حضور پور ابراهیمی در لیست خود موافقت نکردند و این نامزد مجبور شد راه خود را به عنوان یک کاندیدای مستقل ادامه دهد.

وی در همان همایش هم به صراحت اعلام کرد:«حال که به این شکل عمل می کنید، بنده به عنوان یک کاندیدای مستقل با اهداف مشخص درخدمت مردم عزیزمان هستم.» وی با انتقاد از تصمیم گیرندگان اصولگرای آن روزها گفت:«اصولگرایی و خدمت به انقلاب در راستای ارزشهای نظام و انقلاب عمل کردن به صورتجلسه های افراد پنج و یازده نفره نیست! اعتقاد به ارزش ها و اصول مبانی بر دل و عمل افراد است مگر می شود در صورتجلسه ای اعلام کرد کسی به ارزش ها اعتقاد دارد یا نه؟مگر می تواند چند نفر تصمیم گیری کند که می شود، برای اصولگرایی حدود و معیار تعیین کرد؟ چه کسانی هستند و چه کسانی نیستند؟ اصولگرایی بر دل و عمل افراد است.» پور ابراهیمی در آن زمان از طرفداران سرسخت محمود احمدی نژاد بود و از کارشکنی بخشی از اصولگرایان مخالف احمدی نژاد هم به شدت انتقاد می کرد. وی با یادآوری این موضوع در همان جلسه گفت:«در زمان انتخابات ریاست جمهوری هم شما شاهد این حرکتها بودید.

یادتان هست افرادی بودند که اصلا حضور آقای احمدی نژاد را به هیچ صورت نمی پذیرفتند. هزاران حرف پشت سرایشان مطرح کردند و از کاندیدای خاص خودشان تبلیغ کردند و حتی اجازه نمی دادند جوان های این استان حمایت خود را از آقای احمدی نژاد اعلام کنند. شما دیدید چه اتفاقی افتاد. خیلی جالب بود، بعد از روی کار آمدن دولت آقای احمدی نژاد اولین کسانی که مسئولیت گرفتند، همین آقایان بودند.» پور ابراهیمی از لحظه نامزدی تا شب انتخابات بارها رد و تأیید صلاحیت شد. خود او معتقد بود که:«نامه ای از کرمان رفت و صلاحیت بنده رد شد! رفتم در تهران خدمت اعضای محترم شورای نگهبان که جا دارد از همه آنها تشکر کنم، به واسطه این احقاق حقی که کردند.»

اما در نهایت شورای نگهبان هم 10 ساعت مانده به آغاز فرایند انتخابات، این کاندیدا را رد صلاحیت کرد.

پور ابراهیمی از مانع تراشی اصولگرایان برای پیشرفت کار خود بسیار گفت. اصولگرایان با دو کاندیدای خود (کرمی و عرب پور) به انتخابات وارد شدند. اما آن ها نیز در کار خود چندان موفق نبودند و یکی از نامزدهای خود را پشت درهای بهارستان جا گذاشت. و کرمی به همراه محمدعلی کریمی(نامزد اصلاح طلب) راهی مجلس شد.

اما پور ابراهیمی بار دیگر شانس خود را برای راهیابی به مجلس آزمود. وی در انتخابات مجلس نهم نیز تنها پا به کارزار انتخابات گذاشت. اصولگرایان با ترکیب (زاهدی– جلالی) به میدان آمدند. میدانی که عاری از هر نامزد اصلاح طلبی بود. اصولگرایان این گونه می پنداشتند که در غیاب اصلاح طلبان می توانند به راحتی کرسی های مجلس را تصاحب کنند. اما پور ابراهیمی این رؤیا را نیز بی تعبیر گذاشت و با پشت سر گذاشتن جلالی خود را به بهارستان رساند.

در طول این چهار سال، پور ابراهیمی، بسیار در رسانه ها دیده شده است. سفرهای بسیاری به جای جای استان کرمان داشته است. امروز عده بیش تری از مردم شهرستان، استان و کشور او را می شناسند و تحلیل عده ای هم این است که این کاندیدا رأی بالایی دارد. این بار هم پور ابراهیمی به صورت مستقل به میدان آمد. اصلاح طلبان هم تلاش می کنند تا لیستی قوی به مردم معرفی کنند و تمام تلاش خود را برای جلب آرای مردم به کار گرفته اند. پور ابراهیمی به خاطر مستقل بودن باید با دو جبهه اصلاح طلبی و اصولگرایی نبرد می کرد که بسیار دشوار می نمود. اما انتشار لیست اصولگرایان خبر از جای گیری او در لیست اصولگرایان داد. این خبر پایانی بر استقلال پور ابراهیمی بود. گرچه پورابراهیمی اصرار دارد که مستقل است و اصولگرایان تنها از او حمایت کرده اند. اعضای دفتر وی اعلام کردند که بیانیه ای در این رابطه منتشر خواهد شد. باید منتظر بمانیم و ببینیم آیا این پایان استقلال پورابراهیم است؟ حال آن که چه شد که اصولگرایان پس از هشت سال، پذیرای پور ابراهیمی در جمع خود شدند جالب توجه است.

پور ابراهیمی مواضعش بسیار به اصولگریان نزدیک است و در سال های قبل هم دفاع تمام قد از احمدی نژاد را در دستور کار خود قرار داده بود. او همواره کوشیده بود تا عقبه شناسنامه دار سیاسی را برای خود دست و پا کند و به نظر می رسد که ورود مستقلانه او نیز از سر ناچاری بود. اما اصولگرایان از وانهادن اصولگرای با پیشینه ای مثل«جواد کمالی» و قرار دادن محمد رضا پور ابراهیمی چه هدفی را دنبال می کنند. شاید اصولگرایان خود را در برابر اصلاح طلبان ناتوان می بینند و می دانند که دیگران رأی بسیار کمی دارند و در صدد هستند تا از آرای پور ابراهیمی برای جناح اصولگرا وام بگیرند. البته اگر خود پور ابراهیمی یارای مقابله با اصلاح طلبان را داشته باشد.