سایت خبری پیام ما آنلاین | بیم و امید در مدیریت جنگل‌های شمال

بیم و امید در مدیریت جنگل‌های شمال





بیم و امید در مدیریت جنگل‌های شمال

۷ اردیبهشت ۱۴۰۱، ۰:۰۰

در خبرها آمده که تهیه برنامه ۵ ساله مدیریت جنگل‌های هیرکانی به مرحله پایانی رسیده است. «در کتابچه‌های تدوین شده، عملیات اجتناب ناپذیر شامل برنامه پرورشی، احیاء و نهال کاری، مرمت جاده، حصارکشی و مرمت حصار و … پیش بینی شده که در صورت تخصیص اعتبار در سال جاری اجرایی خواهد شد». (پایان خبر)
واقعیت این است که قوانین و مقررات جنگل در کشور ما از یکصد سال قبل تاکنون با بهره‌برداری عجین بوده است.
در تصویب‌نامه 8 بندی هیات وزیران در سال 1303 دو بند به مالکیت و نظارت اختصاص داشته و شش بند بعدی مربوط به قطع اشجار، صدور چوب، عوارض دولتی، تعرفه گمرکی و مانند آن است.

این رویه همان‌طور در تصویب نامه سال 1311 هیات وزیران، قانون سال 1321 مصوب مجلس شورای ملی، قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل‌ها و مراتع مصوب سال 1346 و قوانین و مقررات دیگر از جمله قوانین برنامه‌های پنج‌ساله توسعه جاری و ساری بوده است.حتی در جزء سه بندی فا از ماده 38 قانون برنامه ششم توسعه که ظاهرا بنایش بر توقف بهره‌برداری است؛ چهار بار واژه بهره‌برداری به کار رفته است. از این گذشته برخی بر این باور هستند که بر اساس این قانون بهره‌برداری بر اساس طرح‌های جنگلداری موجود ممنوع اما بر اساس طرح‌های جایگزین امکان‌پذیر است! و دلیل‌شان این فراز از قانون فوق است: بهره‌برداری از درختان (آسیب‌دیده) تا پیش از تصویب طرح جایگزین و حداکثر تا پایان سال سوم برنامه صرفاً با مجوز سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور مجاز می‌باشد و پس از تصویب طرح جایگزین صرفاً براساس این طرح و با مجوز (آن سازمان) خواهد بود.اما از آن طرف دوست‌داران و علاقه‌مندان به محیط زیست که زحمت زیادی برای تصویب این قانون کشیده‌اند معتقدند منظور از طرح جایگزین استفاده از سایر خدمات جنگل به جز بهره‌برداری چوبی است! و شگفت آنکه تهیه و اجرای این طرح‌ها را از همان کسانی طلب می‌کنند که تاکنون طرح‌های بهره‌برداری به قصد تولید چوب تهیه و اجرا می‌کرده‌اند.در این یادداشت قصد زیر سئوال بردن طرح‌های غیرچوبی را ندارم؛ اما آیا به آسانی می‌توان ساختار شصت ساله طرح‌های جنگلداری را که یک عملیاتش بهره‌برداری براساس چوب است به‌هم ریخت و به جایش ساختار دیگری جایگزین کرد که فاقد سابقه تهیه و اجرا حتی به صورت آزمایشی و پایلوت است. چنین پارادوکسی سبب قفل شدن سیاستگذاری در دستگاه دولتی شده و به ناچار طرح جایگزین دیگری به جای طرح جایگزین مورد نظر عمده کنش‌گران در دستور کار دستگاه اجرایی قرار گرفته است.این طرح جایگزین مدیریت فنی- حفاظتی جنگل‌های هیرکانی نام داشته و تقریبا همان طرح‌های جنگلداری سابق ولی بدون برداشت چوب است و اجرای آن منوط به تامین اعتبار دولتی شده است. امید است دولت با تامین اعتبار مورد نیاز این طرح به بلاتکلیفی و سرگشتگی موجود در جریان مدیریت جنگل‌های شمال پایان داده و با این اقدام هم امکانی برای جذب دانش‌آموختگان علوم جنگل فراهم کرده هم جریان ذخیره دانایی و تجربه اداره جنگل‌ها را استمرار داده و برقرار کند؛ اما متاسفانه سابقه و تجربه نشان داده که تامین اعتبار دولتی به میزان کافی و به موقع در حد آرزو باقی مانده و این طرح‌های فنی – حفاظتی 5 ساله هم به بایگانی پیوسته تا سیاستی جدید و قانونی جدید از راه برسد.

به اشتراک بگذارید:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *