آتشی به وسعت ایالت رود آیلند تمام شهر طلاخیز گرینویل را در بر گرفته بود. آتشی دیگر با سوزاندن ۱۰هزار هکتار به چند کیلومتری دریاچه تاهو می‌رسید. جایی دیگر شعله‌های آتش رکورد ۴۰۰هزار هکتار را می‌زد و ۹۰۰ سازه ساختمانی را می‌سوزاند. در این وسعت بزرگ سوخته تاکنون یک آتش‌نشان جان خود را از دست داده است.

در دو سال گذشته آتش‌سوزی‌های گسترده و جنگلی در کالیفرنیا نسبت به هر دوره دیگری با شدت بزرگتری رخ داده‌اند. شعله‌های بزرگ، سراسر این ایالت را با سرعت و تناوب بیشتری پیمودند، شهرها را نابود کردند و صدها کیلومتر دورتر را دودآلود. داده‌های Cal Fire، سازمان آتش‌نشانی کالیفرنیا نشان می‌دهد که از سال ۲۰۲۰ تاکنون ۲۰ آتش‌سوزی بزرگ در این ایالت رخ داده. وقوع این آتش‌سوزی‌ها مقامات ایالتی و فدرال را مجبور کرده تا نیروهای مردمی و هر منبعی را با هر هزینه‌ای که شده به صف کنند.
روزنامه‌نگاران نیویورک تایمز در اواخر آگوست سال جاری داستان امدادگرانی را دنبال کردند که در مناطق جنگلی و دورافتاده شمال کالیفرنیا با آتش دیکسی مقابله می‌کردند. دیکسی که نزدیک به ۴۰۴هزار هکتار را در بر گرفته، دومین آتش‌سوزی بزرگ در تاریخ این ایالت است. تنها طی چند هفته، عملیات مهار آتش به شکل غیرمنتظره‌ای گسترده شد: هزاران امدادگر به همراه میلیون‌ها گالن آب و مواد شیمیایی مقاوم در برابر آتش اعزام شدند. به گفته رئیس آژانس آتش‌نشانی کالیفرنیا در طول سه ماه بیش از ۶۱۰ میلیون دلار برای کنترل شعله‌های دیکسی خرج شده که تا کنون پرهزینه‌ترین کمپین مهار آتش در تاریخ کالیفرنیاست.
آتش‌سوزی دیکسی نشان می‌دهد با بزرگتر شدن مقیاس آتش‌سوزی‌های جنگلی، تلاش بیشتری برای مهار آن باید صورت گیرد. اما بر اثر تغییرات اقلیمی و وقوع خشکسالی‌های شدید و همچنین کاهش بودجه دولت آمریکا، مهار آتش‌سوزی‌های جنگلی و شعله‌های بزرگی که به سرعت و با شدت بالایی گسترده می‌شوند به‌طور فزاینده‌ای پرهزینه شده است. این موضوع سوال‌هایی را درباره پایداری عملیات مهار آتش در طولانی مدت مطرح می‌کند.
جزئیات عملیات مهار
در اوج عملیات مهار آتش دیکسی، ۶ هزار و 579 نفر شبانه‌روز کار می‌کردند. مرکز فرماندهی بازار لاسن کانتی در ۱۶ اوت یک شبه به شهر کوچکی تبدیل شد؛ چندین کانکس برای انجام کارهای اداری، ایستگاه‌های مواد غذایی، جایگاه سوخت‌گیری، خدمات خشکشویی و چادرهای خواب برپا شدند و ۵۶۹ ماشین آتش‌نشانی و ۱۹۴ تانکر آب در پارکینگ آن جای گرفتند. هر روز ساعت ۷ صبح، صدها آتش‌نشان، رانندگان ماشین‌های سنگین و خلبان‌ها دور هم جلسه برگزار می‌کردند. روی پلیورهای عده‌ای نام آتش‌سوزی‌های پیشین همانند نشان افتخار نوشته شده بود: کریک فایر، کمپ فایر، لایتنینگ کامپلکس.
در پایگاه فرماندهی و در سوله‌هایی بزرگ، ماشین‌هایی نگهداری می‌شوند که به خط مقدم رفت و آمد دارند. در منطقه دیگری، داوطلبان سازمان حفاظت کالیفرنیا شلنگ‌های زرد ۳۰ متری استفاده شده را جمع می‌کنند. در کل برای مهار آتش دیکسی بیش از یک میلیون و 800 هزار متر شلنگ استفاده شد؛ برابر فاصله سن دیه‌گو تا ونکوور کانادا.
آتش‌سوزی‌های بزرگ گسترده‌تر شده‌اند
دیکسی یکی از آتش‌سوزی‌های جنگلی است که سراسر غرب آمریکا را فرا گرفت و به ۵ ناحیه آسیب رساند. این آتش‌سوزی تهدیدی برای محله‌های اطراف بود و به اتمسفر زمین دود تزریق می‌کرد. کریستن آلیسون، آتش‌نشان باسابقه ۲۵ ساله که ایستگاهش ۱۰۰ کیلومتر آنطرف‌تر قرار دارد از درک مقیاس دیکسی عاجز بود. آلیسون می‌گوید: «۱۵ سال پیش، سوختن ۴۰هزار هکتار، بزرگترین آتش‌سوزی در پرونده کاری ما حساب می‌شد. حالا ۴۰۰هزار کیلومتر در آتش می‌سوزد.» او اضافه می‌کند: «در ضمن، ۵ آتش‌سوزی دیگر به وسعت ۴۰هزار کیلومتر هم‌اکنون شمال کالیفرنیا را می‌سوزاند. حتی اگر تمام منابع مورد‌نیاز را داشته باشیم باز هم نمی‌توانیم تمام این آتش‌سوزی‌ها را مهار کنیم.»
عملیات حفاری
برای مهار زبانه‌های آتش، در زمان اوج آتش‌سوزی دیکسی، با استفاده از ۱۹۸ بولدوزر، بیش از ۷۰۰ هکتار از زمین‌های اطراف حریق حفاری شد. بیشتر تلاش‌های طاقت‌فرسا هنگام مهار آتش‌سوزی، جلوگیری از وقوع آتش‌های جدید بود: تنها در یک روز ۸۹ امدادگر، اراضی جنگلی را کندند تا مانعی بر سر راه آتش ایجاد کنند. پیمانکاران این بولدوزرها که هزینه آنها روزی ۷هزار دلار به بالا است، زمین را پوشش گیاهی و درختان قابل اشتعال خالی می‌کنند.
در طول شب یک نگهبان، با شلنگ آتش‌نشانی، داخل گودال‌های حفاری‌شده می‌ایستد تا از جهش شعله‌ها به آن طرف گودال جلوگیری کند.
ترکیب باد شدید، زمین کوهستانی و شرایط آب و هوایی خشک سوخت آتش دیکسی را تامین می‌کند. دیکسی نشان داد که مقیاس آتش‌سوزی‌های جنگلی به طور چشمگیری افزایش یافته. بر اساس داده‌های مرکز ملی بین‌سازمانی آتش‌نشانی پیش از وقوع دیکسی ۷۲هزار فقره آتش‌سوزی در سال ۲۰۱۰، یک میلیون و 350 هزار هکتار از خاک آمریکا را در بر گرفت. اما در سال گذشته ۵۹هزار مورد آتش‌سوزی، وسعتی به اندازه ۴ میلیون هکتار را سوزاند.
خاموش کردن دیکسی گاهی اقدامی بیهوده به نظر می‌رسید؛ آتش معمولا از روی گودال‌های کنده شده جهش می‌کرد و تیمی به مدیریت سارا کولمر، رئیس تجهیزات آتش‌نشانی کالیفرنیا از سانتا کروز، تلاش می‌کردند تا آن را مهار کنند. کولمر که تیمی متشکل از ۳۰ بولدوزر را هدایت می‌کند می‌گوید: «ما تلاش می‌کردیم آتش را کنترل کنیم اما وزش مداوم باد باعث می‌شد خاکسترهای گرم جابه‌جا شوند و آتش‌سوزی جدیدی به راه بیفتد. شروع دوباره عملیات در هر روز کار سختی بود».
پیش‌گیرنده‌ها علیه زمین
مواد شیمیایی پیش‌گیرنده آتش مورد استفاده در این عملیات به اندازه ۳۱ استخر سایز المپیک است. عملیات هوایی، فرستادن هواپیما و بالگرد برای پاشیدن آب و مواد پیش‌گیرنده شعله، اغلب پرهزینه‌ترین بخش عملیات مهار آتش‌سوزی گسترده است.
در عملیات مهار دیکسی، هواپیماها نزدیک به ۲۱ میلیون گالن ترکیبات پیش‌گیرنده شعله استفاده کردند. هر گالن ۴دلار و ۶۲ سنت هزینه دارد. هزینه استفاده از هواپیماها هم در هفته‌های اولیه آتش‌سوزی، به بیش از یک میلیون دلار در روز می‌رسد. برخی از منتقدان بر این باورند که ترکیب آب و نمک فسفات که اغلب از آن به عنوان کود استفاده می‌شود، آسیب بیشتری به محیط زیست اطراف می‌رساند. جنگل‌داری آمریکا استفاده از این مواد را در نزدیکی راه‌های آبی ممنوع کرده تا از مرگ ماهی‌ها و جلبک‌ها جلوگیری شود. استفاده از روش هوایی آشکارترین شیوه مهار آتش است و می‌تواند مساحت بزرگی از زمین را به سرعت پوشش دهد. آب داخل ترکیب آبنباتی رنگی که از هواپیما روی زمین می‌ریزد تبخیر می‌شود و بقیه مواد آن به مدت طولانی باقی می‌ماند که در کاهش شدت آتش بسیار موثرند. پس از آن امدادگران روی زمین مشغول به‌کار می‌شوند. زمانی که دود غلیظ می‌شود، هواپیماها نمی‌توانند پرواز کنند و کادر پرواز باید از بالگردهای بزرگی استفاده کنند که پایین‌تر از سطح دود پرواز می‌کنند. اما این بالگردها حجم کمتری از آب یا مواد شیمیایی را حمل می‌کنند. زمانی که دود بسیار شدیدتر شود بالگردها هم اجازه پرواز ندارند.
به گفته مت استنفورد، مدیر عملیات هوایی، انتظار عموم مردم و مقامات سیاسی استفاده از روش مقابله هوایی برای مهار آتش است. او می‌گوید: «ما روی زمین با آتش مقابله می‌کنیم و به ما می‌گویند چرا پرواز نمی‌کنید؟»
در کل ۷۸ بالگرد و ۷۷ هواپیما برای مهار آتش دیکسی اعزام شدند. سازمان کنترل آتش و جنگل‌داری در زمانی که عملیات مهار آتش دیکسی رو به اتمام بود، منابع مورد استفاده را برای مهار آتش‌سوزی دیگری فرستاد. برخی از امدادگران از آتش‌پاش‌ها استفاده می‌کردند که پوشش خشک زمین را بسوزانند تا خوراک شعله‌های آتش نشوند و پس از آن به ماموریت دیگری برای خاموش کردن آتش کالدور اعزام شدند. آتش‌سوزی کالدور از کوه‌های سیرا نوادا به سرعت به سمت جنوب دریاچه تاهو،‌ یکی از اصلی‌ترین مقاصد گردشگری در کالیفرنیا حرکت می‌کرد.
بودجه اضطراری بدون محدودیت
کالیفرنیا برای مقابله با آتش‌سوزی‌های گسترده از بودجه اضطراری بدون هیچ‌گونه محدودیتی استفاده می‌کند. در دهه‌های اخیر، بودجه خدمات جنگل‌داری آمریکا برای مهار آتش از ۲۰ به ۵۰درصد افزایش پیدا کرده است. سازمان جنگل‌داری برای مهار آتش‌سوزی‌های گسترده ۲ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ دریافت کرده است. مقامات فدرال و ایالتی از هر منبع ممکنی برای مهار آتش‌سوزی‌های بزرگ استفاده می‌کنند.
در کالیفرنیا ۱۰هزار آتش‌نشان در خط مقدم خدمت می‌کنند تا جان مردم ایمن بماند. تام پورتر که مدیریت سازمان کنترل آتش و جنگل‌داری را برعهده دارد می‌گوید که حامی استراتژی‌‌های پیش‌گیری از وقوع آتش‌سوزی‌های گسترده است اما واقعیت این است که فصل آتش‌سوزی این اجازه را نمی‌دهد.
به گفته پورتر هر گونه تلاشی قطعا لازم است و زمانی که آتشی رخ می‌دهد هیچ گزینه‌ای به جز مقابله با آن وجود ندارد.
از جولای امسال کالیفرنیا هزار و صد میلیون دلار برای خاموشی آتش هزینه کرده است. هنوز هفته‌ها تا پایان این فصل آتش‌سوزی‌های جنگلی باقی مانده است.