جنایات علیه بشریت و جنایات جنگی گروه داعش در عراق و سوریه
ظهور جنایات علیه بشریت دارای سابقه بوده و به قبل از دادگاه نورمبرگ بر می گردد. کنوانسیونهای 1899و 1907 لاهه در مقدمه خود به «حقوق انسانی » اشاره می کنند ولی توصیفی از آن ارائه نمی دهند با این حال مفهوم جنایات علیه بشریت بیشتر در تعالیم اندیشمندان و نظرات حقوقدانان بین المللی جای داشته و تنها در محاکمات بعد از جنگ جهانی دوم است که افرادی به اتهام جنایات علیه بشریت محاکمه و مجازات می شوند و از این زمان به بعد عملاً این نوع از جنایات به عنوان اعمالی مسئولیت آور و قابل مجازات در صحنۀ بین‌المللی معرفی و شناخته می شوند.
اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی در ماده 7 خود در مورد جنایات علیه بشریت و احصاء ‌موارد آن این طور تصریح می ‌نماید:
1ـ «منظور از جنایات علیه بشریت که در این اساسنامه آمده است هر یک از اعمال مشروحه ذیل است هنگامی که در چارچوب یک حمله گسترده یا سازمان یافته بر ضد یک جمعیت غیر نظامی و با علم به آن حمله ارتکاب می‌گردد و شامل:
الف) قتل
ب) ریشه کن کردن (قلع و قمع)
ج) به بردگی گرفتن
د) تبعید یا کوچ اجباری یک جمعیت
هـ) حبس کردن یا ایجاد محرومیت شدید از آزادی جسمانی که برخلاف قواعد اساسی حقوق بین الملل انجام می‌شود.
و) شکنجه
ز) تجاوز جنسی، برده گیری جنسی، فحشای اجباری،‌ حاملگی اجباری، عقیم کردن اجباری، یا هر شکل دیگر خشونت جنسی همردیف با آنها
ح) تعقیب و آزار مداوم هر گروه یا مجموعۀ مشخص به علل سیاسی،‌ نژادی، ملی،‌ قومی، فرهنگی، مذهبی، جنسیتی یا علل دیگر که به موجب حقوق بین الملل غیر مجاز شناخته شده است.
ط) ناپدید کردن اجباری اشخاص
ی) جنایت تبعیض نژادی (آپارتاید)
ک) اعمال غیر انسانی مشابه دیگر که عامداً به قصد ایجاد درد و رنج عظیم یا صدمۀ شدید به جسم یا به سلامت روحی و جسمی صورت پذیرد.»
گروه داعش (دولت اسلامی) یکی از گروههای تروریستی فعال در عراق و سوریه است که فعالیت نظامی خود را از سال 2014 میلادی از سوریه آغاز کرد و بخش هایی از سوریه از جمله استان رقه را تصرف کرد. این گروه سپس به عراق حمله کرد و مناطقی از جمله استان انبار، موصل و تکریت را در عراق به تصرف و کنترل خود درآورد. داعش پس از تصرف موصل بیانیه‌ی تشکیل خلافت اسلامی با رهبری ابوبکر بغدادی را صادر کرد و در مدت کوتاهی به دلیل خشونت ها و مجازاتهای سنگین شهرت جهانی پیدا کرد.
این گروه در عراق و سوریه جنایتهای متعددی از جمله قتل های فجیع، خرید و فروش زنان و کودکان، تجاوز جنسی، قتل عام اقلیت های کرد ایزدی، مسیحی، ترکمن و شیعیان به بردگی گرفتن آنها، تخریب آثار باستانی و اماکن مقدس و …
مرتکب شده است.
جنایات علیه بشریت عبارت است از : «نقض عمده و فاحش هر تعهد بین المللی که برای حفظ وجود انسان وتضمین حق ملتها در تعیین آزادانۀ سرنوشت آنان و تضمین حفظ محیط زیست اهمیت اساسی دارد» (جزء ب بند 3 مادۀ 19 طرح مواد راجع به مسئوولیت بین المللی کشورها، مورخ 1996).
در طرح مذکور، از این جنایات به عنوان نمونه هایی از جنایات علیه بشریت نام برده شده است: برده داری، کشتار جمعی یا نسل کشی (ژنوسید) تبعیض نژادی (آپارتاید)، استقرار یا حفظ جابرانۀ سلطۀ استعماری، آلودگی گستردۀ هوا و دریا (مادۀ 19).
در اساسنامۀ دیوان کیفری بین المللی، رسیدگی به جنایات علیه بشریت را در صلاحیت دیوان دانسته است، اما هیچ تعریفی از جنایات علیه بشریت ارائه نکرده وتنها به ذکر مصادیق آن بسنده کرده است.
به موجب مادۀ 7 آن اساسنامه، منظور از جنایات علیه بشریت، هر یک از اعمال مشروحۀ زیر است، به هنگامی که در چارچوب یک حملۀ گسترده و سازمان یافته علیه یک جمعیت غیرنظامی و با علم به آن حمله روی می‌دهد: قتل، ریشه کن کردن انسان، به بردگی گرفتن، تبعید یا کوچ اجباری یک جمعیت، حبس کردن یا ایجاد محرومیت شدید از آزادی جسمانی که برخلاف قواعد اساسی حقوق بین الملل انجام می شود، شکنجه، تجاوز جنسی و جسمانی که برخلاف قواعد اساسی حقوق بین الملل انجام می شود، شکنجه، تجاوز جنسی ، تعقیب و آزار مداوم هر گروه یا مجموعۀ مشخص به علل سیاسی، نژادی، ملی و قومی، فرهنگی، مذهبی ، جنسیت یا علل دیگر که در سراسر جهان به موجب حقوق بین الملل غیرمجاز شناخته شده است، ناپدید شدن اجباری اشخاص ، جنایات تبعیض نژادی و بالاخره اعمال غیرانسانی مشابه دیگری که عامداً به قصد ایجاد رنج عظیم یا صدمۀ شدید به جسم یا به سلامت روحی و جسمی صورت پذیرد.
قید عبارت «به هنگامی که در چارچوب یک حملۀ گسترده و سازمان یافته علیه یک جمعیت غیرنظامی و با علم به آن حمله»، دامنۀ شمول جنایات علیه بشریت را محدود کرده است.
در مورد جنایت کشتار جمعی یا نسل کشی (ژنوسید)، به رغم آن که این نوع جنایت به طور کلی در زمرۀ جنایات علیه بشریت است، اما اساسنامۀ دیوان، مادۀ خاصی را به آن اختصاص داده است.
طبق مادۀ 6 اساسنامۀ مذکور، منظور از کشتار جمعی یا نسل کشی، هر یک از اعمال مشروحۀ ذیل است که به قصد نابود کردن تمام یا قسمتی از یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی، از حیث همین عناوین ارتکاب می یابد: قتل اعضای یک گروه، ایراد صدمۀ شدید به سلامت جسمی یا روحی اعضای یک گروه، قرار دادن عمدی یک گروه در معرض وضعیتهای زندگی نامناسبی که منتهی به زوال قوای جسمی کلی یا جزئی آن بشود، اقداماتی که به منظور جلوگیری از توالد و تناسل یک گروه صورت گیرد، و انتقال اجباری کودکان یک گروه به گرود دیگر.
بنابراین، در مجموع می توان جنایات علیه بشریت را بدون قید حصر به شرح زیر برشمرد:
بردگی انسان، کشتار جمعی یا نسل کشی دزدی دریایی در دریای آزاد، هواپیما ربایی و اختلال در امنیت هوایی تروریسم تبعیض نژادی قاچاق مواد مخدر و داروهای روان گردان، جرایم ارتکابی علیه افراد مورد حمایت بین المللی، از جمله مأموران دیپلماتیک ، شکنجه و آلودگی گسترۀ محیط زیست هوا و دریا.
جنایات جنگی
جنایات جنگی عبارت است از: نقض فاحش قواعد و مقررات حقوق جنگ یا حقوق مخاصمات مسلحانه، شامل عهدنامه های 1949 ژنو (عهدنامه های چهارگانۀ ژنو) و پروتکلهای الحاقی شماره های 1 و 2 مورخ 1977 و سایر قواعد و عرفهای مسلم حقوق بین الملل حاکم بر مخاصمات مسلحانۀ بین المللی و غیر بین المللی.
جنایات جنگی بدون قید حصر عبارتند از: جنایات ارتکابی علیه افراد غیرنظامی، جنایات ارتکابی علیه مجروحان و اسیران جنگی، غارت اموال عمومی یا خصوصی در زمان جنگ، حمله ، بمباران و تخریب شهرها و روستاها و به طور کلی ، اهداف غیرنظامی دشمن که فاقد ضرورت نظامی می باشد. جنایات ارتکابی در سرزمینهای اشغالی، کشتن و مجروح نمودن نظامیانی که سلاح خود را بر زمین گذاشته یا وسیله ای برای دفاع از خود ندارند و تسلیم شده اند، خیانت جنگی و استفاده از سلاحهای ممنوعه .
مفاد اساسنامۀ دیوان کیفری بین المللی کمابیش و با پرداخت به جزئیات بیشتر، در بردارندۀ نکات مذکور است (مادۀ 8)
بررسی تمامی جنایات گروه داعش(دولت اسلامی) در این مقال نمی گنجد. ناگزیر نمونه هایی از مصادیق جنایات علیه بشریت و جنایات جنگی طبق مفاهیم اساسنامه دیوان کیفری بین المللی در اعمال گروه داعش بررسی می گردد .
به موجب مادۀ 7 اساسنامه دیوان کیفری بین الملل منظور از جنایات علیه بشریت هر یک از اعمال مشروحۀ زیر است به هنگامی که در چارچوب یک حملۀ گسترده و سازمان یافته علیه یک جمعیت غیرنظامی و با علم به ان حمله روی دهد:
1ـ قتل
قتل در اساسنامۀ دیوان کیفری بین المللی نیز فقط نام برده شده و تعریفی از آن ارائه نشده است و حتی در پیشنهاداتی که قبل از تصویب اساسنامه دیوان مورد بحث بود تعریفی از این جنایت ارائه نشده است. شاید مهمترین دلیل، روشن و آشکار بودن آن باشد.
گروه داعش بنا بر مدارک و مستندات مختلف که شامل منابع خبری معتبر، تصاویر، کلیپ های ویدیویی از قتل افراد مختلف که رسماً توسط خود داعش بر روی اینترنت قرار می گیرد مرتکب قتل های متعددی گردیده است
از جمله قتل عام 670 زندانی شیعه در موصل، کشتن افراد در ملاعام با شیوه هایی از جمله تیرباران کردن، گردن زدن، سربریدن، به صلیب کشیدن، مثله کردن، زنده سوزاندن، و انتشار عکس ها و فیلم های این جنایات در اینترنت از جمله انتشار فیلم ای گردن زدن خبرنگار آمریکایی جیمز فولی و سربریدن پیترکسینگ، امدادگر آمریکایی، سربریدن 21 کارگر مسیحی قبطی مصری که در لیبی ربوده شده بودند، همچنین آمار سربریدن بیش از هفت هزار شیعه که توسط سازمان ملل منتشر شده است و نمونه های متعدد قتل های وحشتناک که با مراجعه به اخبار و نشریات و رسانه های مختلف قابل دسترسی است.
2ـ قلع و قمع (ریشه کن نمودن)
ریشه کن کردن جنایتی است که علیه یک گروه از افراد صورت می‌گیرد و نوعی از بین بردن جمعی است که شامل تحمیل وضعیت خاصی از زندگی است از جمله محروم کردن از غذا و دارو که به منظور منهدم کردن بخشی از یک جمعیت غیرنظامی برنامه ریزی شود. این جنایت بسیار نزدیک به جنایت نسل کشی است اما با توجه به صدر ماده 7 که تصریح می کند عمل ارتکابی بایستی به شکل گسترده یا سازمان یافته باشد. بنابراین اگر جنایت «ریشه کن کردن» در مقیاس وسیع باشد در زمرۀ جنایات علیه بشریت جای دارد و در غیر این صورت مشمول بند ج ماده 6 اساسنامه یعنی در قالب جنایت نسل کشی جای می‌گیرد.
جنایات داعش علیه کردهای ایزدی و محاصره آنها در کوهستان سنجار که در واقع محروم کردن آنها از آب، غذا، دارو و امکانات زندگی می باشد که به روایت اخبار منابع موثق سبب از بین رفتن عدۀ زیادی از آنها گردیده است از جمله به گزارش سازمان ملل بیش از هزار کودک که به دلیل کمبود غذا و دارو و قرار گرفتن زیر نور آفتاب جان سپرده‌اند. همچنین محاصرۀ شهر ترکمان نشین آمرلی به مدت دو ماه توسط داعش که در این مدت مردم شهر به آب و غذا دسترسی نداشتند و برق شهر هم قطع بود. و سایر جنایات این چنینی مشمول ریشه کن کردن می گردد.
3ـ شکنجه
شکنجه یعنی «تحمیل عمدی درد یا رنج شدید جسمی یا روحی بر شخصی که تحت کنترل متهم به شکنجه است.
در کنوانسیون‌های 1899 و 1907 لاهه و ماده 3 مشترک کنوانسیونهای 1949 ژنو و پروتکل های 1977، اعمال شکنجه منع گردید و در غیر موارد جنگی نیز میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، اعلامیۀ جهانی حقوق بشر و سایر کنوانسیونها و معاهدات منطقه‌ای نیز به همین ترتیب شکنجه را منع کرده‌اند. بنابراین منع شکنجه امروزه از قواعد اساسی و مهم حقوق بشر دوستانه بین‌المللی است.
گروه داعش با تعریف فوق مرتکب مصادیق بی شماری از این جنایت گردیده است: رنج روحی قبل از قتل افرادی که توسط داعش سربریده می شوند که شامل فیلم گرفتن، مصاحبه های دیکته شده و قتل افراد در ملأعام و … شامل شکنجه روحی می‌گردد. شکنجه های جسمی در اکثر اعمال گروه داعش که در فصل های قبل به مواردی از آن اشاره گردیده است کاملاً مشهود و بدیهی است.
4ـ آزار و اذیت
آزار و اذیت، ارتکاب اعمالی است که موجب ورود صدمات جسمانی و روانی و ضررهای اجتماعی و اقتصادی به اشخاص می‌شود.
منظور از آزار و اذیتی که در مادۀ 7 به عنوان جنایت علیه بشریت آمده است شامل: آزار، اذیت و تعقیب هر گروه یا مجموعۀ مشخصی به علل سیاسی،‌ نژادی، ملی، قومی، فرهنگی، مذهبی،‌ جنسیت یا علل دیگر است. که این اعمال بر خلاف اصول و قواعد حقوق بین‌الملل بشر دوستانه می‌باشد.
دستگیری، تعقیب، مصادره اموال، اقلیت های ایزدی و مسیحی و همچنین شیعیان در عراق و سوریه از جمله مسیحیان موصل که خانه های آنها با «ن» به معنای ناصری علامتگذاری و خانه های شیعیان با حرف «ر» به معنای رافضی علامتگذاری و مصادره گردیدند همچنین، دستگیری، تعقیب و … کردهای ایزدی کوهستان سنجار در کردستان عراق از مصادیق آزار و اذیت ماده 7 اساسنامه دیوان کیفری بین المللی می باشد.
جنایات بر ضد آزادی های افراد
1ـ به بردگی گرفتن
«منع بردگی نسبت به دیگر جنایات بین المللی از سابقه طولانی‌تری برخوردار است، یعنی به قبل از کنوانسیونهای 1899 و 1907 لاهه بر می گردد. به بردگی گرفتن یعنی اعمال اختیارات مربوط به حق مالکیت بر انسان و او را مورد استثمار قرار دادن، می‌باشد.
اساسنامۀ دیوان کیفری بین المللی به بردگی گرفتن را این طور تعریف می‌نماید «اعمال اختیارات مربوط به حق مالکیت بر انسان که مشتمل است بر اعمالی که از قبیل خرید و فروش انسان به ویژه زنان و کودکان».
گروه داعش در موارد متعدد زنان و کودکان اقلیت های ایزدی، مسیحی و ترکمن را در عراق و سوریه ربوده و آنها را به عنوان برده و کنیز فروخته است. از جمله در منطقۀ القدس در موصل بازاری برای فروش زنان و دختران توسط داعش ایجاد شده است که در این بازار روی زنان و دختران اسیر بر چسب قیمت زده شده و خریداران اقدام به چانه زدن دربارۀ قیمت ها و خرید آنها می کنند.
به گزارش سازمان ملل حملۀ داعش به یک روستای ایزدی نشین در منطقۀ سنجار و ربودن زنان و دختران این روستا و انتقال آنها به زندان بادوش موصل و همچنین فرستادن گروهی متشکل از 150 زن و دختر که بیشترشان ایزدی یا مسیحی بودند به سوریه تا به عنوان هدیه در اختیار تروریست ها قرار گرفته یا به عنوان بردۀ جنسی فروخته شوند. از مصادیق جنایت مذکور است برخی از زنان که موفق به فرار از دست اعضای داعش شده اند. به رسانه ها گفتند: قیمت فروش دختران به اعضای داعش حداقل 25 دلار و حداکثر 150 دلار است.
2ـ حبس کردن
حبس کردن یعنی ایجاد محرومیت شدید از آزادی جسمانی که برخلاف قواعد اساسی حقوق بین‌الملل می‌باشد. در این زمینه ماده 9 اعلامیه‌ جهانی حقوق بشر چنین تصریح می نماید:
«احدی را نمی‌تون خود سرانه توقیف یا حبس کرد.»
این مورد نیز در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی تعریف نشده است.
بعد از محاصره موصل توسط گروه داعش، این گروه از زندانهای این شهر از جمله زندان با دوش برای نگهداری زنان و دختران اسیر و سایر زندانیان استفاده می کند.
3ـ تعرضات جنسی
تعرضات و خشونت های جنسی پدیده‌ای است که به طور عمده در پی بروز بحران در یوگسلاوی سابق با شدت زیادتری نسبت به گذشته ظاهر شدند و توجه جامعه جهانی را به خود جلب نمودند. در کنفرانس رم موارد دیگری نیز مد نظر قرار گفت به طوری که علاوه بر تجاوز جنسی، بردگی جنسی، فاحشگی اجباری،‌ حاملگی اجباری،‌ عقیم کردن اجباری و هر شکل دیگر خشونت جنسی نیز لحاظ شد در مورد حاملگی اجباری بحث هایی پیش آمد که سرانجام حاملگی اجباری به عنوان جرم علیه بشریت مورد پذیرش قرار گرفت مشروط بر این که تأثیری بر مقرارت داخلی دولتها در مورد سقط جنین نداشته باشد
گروه داعش در موارد متعددی مرتکب تعرضات جنسی علیه زنان، دختران و کودکان گردیده است از جمله تجاوز به زنان و دختران ربوده شده ایزدی، مسیحی ، ترکمن و شیعه در زندانهای داعش که در همین مقاله به آنها اشاره گردیده است. ناظران حقوق بشر که با نجات یافتگان ایزدی از کوهستان سنجار مصاحبه کرده اند می گویند که برخی از آنها مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اند و برخی هم به همین علت خودکشی کرده اند.
4 – ناپدید کردن اجباری اشخاص
این جنایت که در پیش نویس اساسنامه دیوان کیفری بین المللی هم مطرح شده بود با اندکی تغییر در متن نهایی اساسنامۀ دیوان کیفری بین المللی مورد قبول قرار گرفت. طبق اساسنامۀ دیوان، «ناپدید کردن اجباری اشخاص یعنی بازداشت یا حبس یا ربودن اشخاص توسط یک دولت یا یک سازمان سیاسی یا با اجازه یا حمایت یا رضایت آنها و سپس امتناع آنها از پذیرش محرومیت این اشخاص از آزادی و یا امتناع از دادن اطلاعات از سرنوشت یا محل وجود آنان به قصد محروم نمودن آنها از حمایت قانون برای مدت طولانی می‌باشد.
در این مورد می توان به مصادیق متعددی را در اعمال گروه داعش اشاره کرد از جمله ربودن زنان و دختران و زندانی کردن آنها در مکانهای نامعلوم، مثل ربودن و حبس زنان و دختران اقلیت های ایزدی، مسیحی، ترکمن و شیعه و … همچنین ربودن خبرنگاران، روزنامه نگاران، امدادگران بین المللی در عراق و سوریه از جمله جیمزفولی خبرنگار آمریکایی، خبرنگاران ژاپنی پیتر کسینگ امدادگر آمریکایی برای مدت طولانی و بدون مشخص نمودن مکان حبس و رعایت حقوق قانونی افراد مذکور .
5ـ نسل کشی
طبق مادۀ 6 اساسنامۀ مذکور، منظور از کشتار جمعی یا نسل کشی، هر یک از اعمال مشروحۀ ذیل است که به قصد نابود کردن تمام یا قسمتی از یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی، از حیث همین عناوین ارتکاب می یابد: قتل اعضای یک گروه، ایراد صدمۀ شدید به سلامت جسمی یا روحی اعضای یک گروه، قرار دادن عمدی یک گروه در معرض وضعیتهای زندگی نامناسبی که منتهی به زوال قوای جسمی کلی یا جزئی آن بشود، اقداماتی که به منظور جلوگیری از توالد و تناسل یک گروه صورت گیرد، و انتقال اجباری کودکان یک گروه به گرود دیگر.
با توجه به تعریف فوق گروه داعش در مورد اقلیتهای مذهبی کردهای ایزدی، مسیحیان، ترکمن ها و گروههای شیعه با قتل و قرار دادن آنها در معرض زندگی نامناسب (حبس و بازداشت و شکنجه و محاصره کوهستان سنجار به منظور جلوگیری از دستیابی کردهای ایزدی به آب ، غذا، دارو و امکانات اولیه زندگی) و ازدواج های اجباری و تجاوزات جنسی با فروش زنان اسیر و جلوگیری از توالد و تناسل طبیعی آنها مرتکب جنایت نسل کشی گردیده است. همچنین به گزارش سازمان ملل بیش از 500 هزار کودک به دلیل اقدامات تروریسی این گروه از خانوادۀ خود دور شده و بیش از 1000 کودک به دلیل کمبود غذا و دارو و قرا رگرفتن زیر نور آفتاب جان سپرده اند، جدا کردن کودکان کم سن و سال از خانواده هایشان و آموزش دیدگاههای تکفیری داعش و اصول شبه نظامی گری و استفاد از اسلحه به آنها و همچنین سرقت اعضای بدن آنها که در گزارش سازمان ملل و سازمانهای حقوق بشری آمده است از مصادیق نسل کشی (انتقال اجباری کودکان یک گروه به گروه دیگر) می باشد. همچنین بمب گذاری ورودی شهرهای اشغالی و عملیات انتحاری توسط گروه داعش از مصادیق مختلف جنایات علیه بشریت می باشد.
مصادیق جنایات جنگی در اعمال گروه داعش
مصادیق این جنا یات نظیر جنایات علیه بشریت در اعمال گروه داعش متعددند که به ناچار به ذکر نمونه هایی از آنها اکتفا می‌گردد
1ـ جنایات جنگی علیه افراد غیرنظامی
تقریباً اکثر مصادیق جنایات علیه بشریت در اعمال گروه داعش که در این مقاله بررسی گردید، علیه غیرنظامیان صورت گرفته است و شامل جنایات جنگی نیز می گردند از جمله قتل خبرنگاران، روزنامه نگاران، امدادگران، شهروندان قتل و تجاوز به زنان و کودکان (ایزدی، مسیحی،ترکمن، شیعه و … )
2ـ جنایات ارتکابی علیه مجروحان و اسیران جنگی
در این مورد مصادیق متعددی در اعمال گروه داعش می توان یافت از جمله زنده سوزاندن خلبان اردنی و پخش فیلم این جنایت در فضای مجازی که در واقع اسیر جنگی محسوب می گردید.
3ـ غارت اموال عمومی یا خصوصی در زمان جنگ
مصادره و غارت اموال و منازل اقلیت های مسیحی، ایزدی، ترکمن و شیعیان از جمله در شهر موصل شامل غارت اموال خصوصی و هم چنین غارت اموال عمومی با ارزش و منحصر به فرد تاریخی فرهنگی موزه ها و اماکن تاریخی در نقاط مختلف عراق و سوریه از جمله موزۀ موصل نمونه ای از جنایات جنگی می باشد.
4ـ تخریب شهرها و روستاهای اشغالی، کشتن نظامیانی که سلاح خود را بر زمین گذاشته یا وسیله ای برای دفاع از خود ندارند شامل جنایات جنگی می گردد که مصادیق آن را اعمال گروه داعش فراوانند از جمله جنایت داعش در پایگاه هوایی اسپایکر در عراق که طی آن حدود 1700 نفر از دانشجویان شیعۀ این دانشگاه راکه غیرمسلح بودند اعدام کرد. و همچنین سربریدن 15 سرباز سوری بی دفاع و انتشار ویدیوی آن در اینترنت و …
گروه تروریستی داعش (دولت اسلامی) جنایات متعددی را در مناطق تحت اشتغال خود در عراق و سوریه مرتکب شده است.
از جمله: قتل نظامیان و غیرنظامیان با شیوه های فجیع مثل سربریدن ، زنده سوزاندن، زنده به گور کردن، به بردگی گرفتن زنان و فروش دختران، شکنجه، تجاوز جنسی، حبس کردن، نسل کشی (کردهای ایزدی، مسیحیان و ترکمن ها) غارت اموال عمومی، تخریب شهرها، روستاها و اماکن مذهبی و تاریخی و … بنابراین گروه مذکور به موجب مواد 6 و 7 اساسنامه ی دیوان کیفری بین المللی مرتکب جنایات علیه بشریت و ماده 8 اساسنامه دیوان کیفری بین المللی و همچنین عهدنامه های 1949 ژنو (عهدنامه های چهارگانه ژنو) و پروتکل های الحاقی شماره های 1 و 2 مورخ 1977 مرتکب جنایات جنگی گردیده است. و ضرورت دارد جامعه بین المللی و دولت عراق اقدامات و ضمانت اجراهای لازم را جهت محاکمه و مجازات سران این گروه تروریستی در دیوان کیفری بین المللی یا دادگاهی اختصاصی فراهم آورند.