یک شوخی خطرناک
محیط زیست یا محیط ایست؟
۱۲ دی ۱۴۰۲، ۲۰:۳۸
مردم اردکان چند روزی است که به آلودگی هوای این شهر معترضند. آنها به شکلی مسالمتآمیز و مدنی اعتراضشان را بهگوش مسئولان رساندهاند. این نخستینبار نیست که اردکانیها به وضعیت آلودگی هوای شهرشان اعتراض دارند. سال ۱۴۰۰ هم ۲۲۱ نفر از طلاب و روحانیون اردکانی و میبدی در بیانیهای خواستار توقف صدور مجوز استقرار صنایع آلاینده در دشت یزد_اردکان شده بودند. «مهران فاطمی»، استاندار یزد در توییتی پاسخ داده بود: «رویکرد توسعهای استان بهویژه در دشت یزد-اردکان، عدم استقرار صنایع آلاینده است.»
این که رویکرد مدیریت ارشد این باشد که صنعت جدیدی در این منطقه شکل نگیرد امیدوارکننده است اما «اردکان» نمونهای قابل مطالعه از ذبح موازین علمی به پای سلایق شخصی و سیاسی مدیرانی است که در همهٔ دولتها صرفاً در اندیشهٔ خرید محبوبیت بودهاند. محبوبیتی زودگذر که با اسم رمز «اشتغالزایی» حاصل شده است. بنا گفتهٔ «نیره پورملایی»، مدیرکل سابق محیط زیست استان یزد، ۸۰ درصد صنایع این استان در دشت اردکان استقرار یافتهاند. همین آمار بهخوبی گویای این نکته است که آنچه بهعنوان موازین آمایش سرزمین میشناسیم در استقرار این صنایع نادیده گرفته شده و انبوهی از صنایع آلاینده در نزدیکی زندگی مردم شهرهای اردکان و میبد استقرار یافتهاند و حالا نتیجهٔ این بارگذاری بر کیفیت زندگی مردم اثری غیرقابل کتمان گذاشته است.
«اردکان» یکی از دهها شهر کشور است که گرفتار چنین سرنوشتی شده است. جایگزینکردن توسعهٔ نقطهای بهجای توسعهٔ منطقهای موجب شده تا بارگذاری بیشاز اندازهٔ صنایع، زندگی مردم برخی از شهرهای کشور را مختل کند. مسئولان میتوانند دوباره به نمونههای دیگری مانند اراک و شهرستانهای اطراف تهران و… نگاه کنند تا حساب کار بهتر دستشان بیاید. همین حالا مسئولان محیط زیست و استانداری کرمان بر سر استقرار صنایع جدید آلاینده در شهرستان زرند اختلاف نظر دارند. این اختلاف از تفاوت نظر سادهٔ دو مدیر فراتر است. بسیاری از مدیران کشور سازمان محیط زیست را مانع توسعه میدانند و به زبانی طنز در جلسات میگویند: «این محیط زیست نیست، محیط ایست» است. این مطایبه در میان برخی مسئولان دولتها (از هر جناح سیاسی) نشاندهندهٔ رویکرد آنها به توسعه است.
آنها پیشفرضشان این است که مجوز محیط زیست باید تحت هر شرایطی صادر شود. آلودگی هوای اراک و اردکان و زرند و… حاصل همین رویکرد است. فرونشست زمین و خالیشدن سفرههای آب زیرزمینی مصداق بارز همین توهم توسعه است. وقت آن رسیده که با درک ابعاد اجتماعی ابرچالش محیط زیست، رویکرد توسعه در کشور تغییر کند. کاش دولتمردان و نمایندگان مجلس در این دوره و دورههای آینده این ضرورت را درک کند و از خطرکردن بیشتر بپرهیزند.
برچسب ها:
پیشنهاد سردبیر
مطالب مرتبط
پنج کشته در تخریب یک قلعه تاریخی در اوکراین
برگزاری مراسم نکوداشت «اصغر دادبه»
نمایش شاهکارهایی از شاهنامه در ارمنستان
«مسعود اسکویی» درگذشت
بیش از نیم قرن فعالیت در تلویزیون و رادیو
در همایش مشترک تجاری ایران و طالبان چه گذشت؟
تجارت بدون حقابه
دربارهٔ «نصرالله شیرینآبادی»، نوازندهٔ ویولن که شامگاه دوشنبه درگذشت
«صبا»ی کوچک
مرکز پژوهشهای مجلس میگوید از دهه ۶۰ نسبت تولید کتابهای تألیفی حوزه کودک و نوجوان به ترجمهای کاهش یافته است
کتابهای تألیفی آب رفتند
پژوهشگاه سوانح طبیعی گزارشی از سیلاب فروردین در سیستانوبلوچستان منتشر کرد
بازسازی پس از سیل کافی نیست
تراز دریاچه ارومیه به حدود ۱۲۷۰ متر رسید
معرفی داوران بخش فیلمهای سینمایی جشنواره فیلم اقوام ایرانی
نظر کاربران
نظری برای این پست ثبت نشده است.
تبلیغات
وب گردی
- روغن صنعتی مایعی جادویی برای افزایش عمر مفید ماشین آلات
- ۱۰ ماده غذایی که به شما در سفر به سوی کاهش وزن کمک میکنند
- چاپ ترافارد؛ هر آنچه که باید درباره این نوع چاپ دستی بدانید
- اقدامات لازم برای اسباب کشی و جابجایی منزل
- بسته بندی مواد پودری با دستگاه ساشه: شغل پردرآمد این روزها
- طبع روغن زیتون در طب سنتی چیست؟ معرفی 4 خواص روغن زیتون
- خرید ساک دستی تبلیغاتی چه مزایایی برای هر برند دارد؟
- تعریف درست هوش مصنوعی (AI) چیست؟
- 10 ایده شغل دوم با سرمایه اولیه کم برای کارمندان
- مقایسه تعرفه پنلهای پیامکی و تبلیغاتی بیشتر
بیشترین نظر کاربران
معمای ریاست محیط زیست در کابینه رئیسی
بیشترین بازنشر
ستاندن حیات از غزه
پربازدیدها
1
به نام حیوانات به کام باغوحشداران
2
«بمو» را تکهتکه کردند
3
سوداگران گنج پل تاریخی ۳۰۰ ساله در بابل را تخریب کردند
4
محیطبانها با رد زنی چرخهای موتورسیکلت به شکارچیان رسیدند
5
کبوتر نماد مناسبی برای صلح است؟
دیدگاهتان را بنویسید