پیام ما؛ رسانه توسعه پایدار ایران | مصدومیت یک داوطلب در آتش‌سوزی جنگل‌ها

آتش‌سوزی در جنگل‌های گیلان و مازندران پس از چهار روز مهار شد

مصدومیت یک داوطلب در آتش‌سوزی جنگل‌ها





مصدومیت یک داوطلب در آتش‌سوزی جنگل‌ها

۸ آذر ۱۴۰۲، ۲۱:۴۵

|پیام‌ما| آتش جنگل‌های تنکابن صبح دیروز در حالی خاموش شد که یکی از همیارانی که برای خاموش کردن آتش به ارتفاعات «دوهزار» رفته بود، دچار ضربه مغزی شده و به اتاق عمل رفت. آتش روزهای اخیر در جنگل‌های مازندران و گیلان گسترده بود و گرمای بی‌سابقه هوا و باد گرم به آن دامن زد. هنوز دلیل دقیق آتش‌سوزی مشخص نیست و در برخی عرصه‌ها تخمینی از خسارت هم در میان نیست، اما همزمانی شعله‌ور شدن آتش در گیلان و مازندران نگرانی‌های بسیاری را به وجود آورد و در این میان ناهماهنگی‌ها و نبود آموزش برای مواجهه با چنین شرایطی را بیش از پیش به رخ کشید.

ساعت یازده شب روز دوشنبه، در اوج آتش‌سوزی جنگل‌های دو هزار، یکی از همیارانی که برای خاموش کردن آتش به منطقه رفته بود دچار آسیب شد. اتفاق در منطقه‌ای صخره‌ای رخ داد و او از ناحیه جمجمه آسیب دید. «کورش فلاحتکار»، کوهنورد و کنشگر محیط زیست در تنکابن که از روز نخست حادثه در منطقه بود این را به «پیام‌ما» می‌گوید و اضافه می‌کند که این فرد در اتاق عمل است. 

آتش گرفتن جنگل‌های هیرکانی در دو استان مازندران و گیلان همزمان آغاز شد. روز شنبه خبر آتش‌سوزی جنگل‌های دیلمان لاهیجان و رودبار آمد و یکشنبه هم خبر از سوختن جنگل‌ها در مازندران به گوش رسید. فلاحتکار می‌گوید در سال‌های اخیر آتش‌سوزی در این ابعاد در جنگل‌های منطقه سابقه نداشته و گرمای هوا و باد گرم به آن دامن زده است «آتش‌سوزی بسیار پراکنده بود. از نوشهر تا کجور و از سیاهکل تا رودبار. اینکه علت آتش‌سوزی چه بوده را نمی‌دانیم اما در منطقه ما از روستای «برسه» شروع شد و بعد به «جنگل‌های اسب‌شوران» رسید و در روستای «بالاس» بعد از بارش باران مهار شد.»
 

او می‌گوید نیروهای مردمی، انجمن‌های کوهنوردی و دوچرخه‌سواری و… همگی پای کار آمدند اما هیچ ساماندهی و نظمی وجود نداشت و همین هم کار را در برخی موارد سخت می‌کرد «ما حالا باید از حضور همه تشکر کنیم اما نکته اینجاست که چرا ستاد حوادث غیرمترقبه در فرمانداری به درستی عمل نمی‌کند. چرا فقط یک اتاق دارند و در مواقع بحران یادشان می‌آید که چه شده؟ من در کشورهای مختلف آموزش دیده‌ام و آنها نیروهای مختلف و آموزش دیده به صورت شبانه روزی دارند و برای اتفاقاتی از این دست برنامه‌ریزی و مانور انجام گرفته.»

فلاحتکار از پیشنهاد چند سال قبل به منابع طبیعی یاد می‌کند، زمانی که از منابع طبیعی خواستند تا اجازه فعالیت تشکل‌هایی را بدهد که به صورت سازمان‌یافته مشغول در حوزه آموزش و اطفای حریق باشند «ما در این حریق مشکل کمبود نیرو نداشتیم بلکه مشکل فرماندهی و ساماندهی بود. بالگردها دیر آمدند و در هر رفت و برگشت میزان زیادی از آبی که از دریا برمی‌داشتند را تا به محل آتش بیاورند از دست می‌دادند. این موارد مشکل عدیده ما بود.»
 

از حدود ساعت ۱۴ بعد از ظهر روز پنجشنبه ۳ آذر ۱۴۰۲، بخشی از جنگل‌های دوهزار در بالادست روستای «بالاسکوه» شهرستان تنکابن دچار حریق شد و با وجود این که تا روز جمعه بخش عمده این آتش‌سوزی‌ها مهار شد، اما وزش باد گرم مجدداً باعث شعله‌ور شدن حریق شد.

آنطور که ایرنا نوشته، این آتش‌سوزی در ارتفاع یک‌هزار و ۷۰۰ متری از سطح دریا در منطقه‌ای سخت‌گذر و صخره‌ای رخ داد و تا عصر روز گذشته هم آمار صحیح و واقعی از سطح آتش‌سوزی و خسارت به عرصه از سوی مسئولان منابع طبیعی گزارش نشد. 

برابر گزارش‌ها، در مهار این آتش افزون بر چندین عملیات پرواز دو فروند بالگرد، دست‌کم ۴۰۰ نفر هم اعم از نیروهای یگان حفاظت، بسیج، سپاه، دهیاران، شوراها، هلال احمر و محیط زیست، افراد کوهنورد و طبیعت‌گرد با بهره‌گیری از همهٔ امکانات اطفای حریق همکاری داشته و پای کار آمدند. «مهرداد خزایی»، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران – نوشهر در این‌باره گفت: «این آتش بامداد سه‌شنبه مهار شد. اگرچه بارندگی‌ها هم کمک کرد اما نباید از زحمات شبانه‌روزی گروه‌های اعزامی و پیگیری مسئولان چشم پوشی کرد. از سویی، همزمان با مهار کامل آتش، بارندگی و برف در ارتفاعات بالادست جنگلی گزارش شده ولی با این حال پنج گروه اعم از نیروهای یگان حفاظت، بسیج و سپاه و افراد طبیعت‌گرد همچنان در این عرصه حضور دارند تا پس از اطمینان کامل از خاموش بودن جنگل منطقه را ترک کنند.»
 

او در ادامه آمار منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه کانال‌های تلگرامی در مورد سطح آتش سطح جنگل‌های این منطقه را غیرواقعی و براساس حدس و گمان دانست و گفت: «به زودی با استفاده از سیستم ماهواره‌ای و زمینی آمار دقیق و جامع از میزان سطح آتش‌سوزی جنگل‌ها، تعداد درختان سوخته شده و نیز خسارتی که به خاک این حادثه وارد شده در اختیار رسانه‌ها قرار خواهد.» با این حال روز گذشته «حسینعلی محمدی»، مدیرکل مدیریت بحران استانداری مازندران سطح آتش‌سوزی در عرصه‌های جنگلی غرب استان را ۹ هکتار، به صورت لکه‌ای اعلام کرد.

در گیلان مصدوم نداشتیم

آتش از ابتدای هفته به جان جنگل‌های گیلان هم افتاد و «محمدرضا حق‌بین»، سرپرست مدیریت بحران استانداری گیلان در روزهای گذشته خبر از آتش‌سوزی در جنگل‌های شش شهرستان استان داد. به گفته او برخی از مناطق جنگلی و ارتفاعی شهرستان‌های رودبار، شفت، سیاهکل، آستارا، رضوانشهر و لنگرود دچار حریق شده است «چهار هکتار از اراضی جنگلی سی‌دشت رودبار درگیر حریق شده که بیش ۲۰ نفر از منابع طبیعی و همچنین بومیان منطقه به اطفای حریق پرداختند. در حدود چهار هکتار از منطقه لوامبر و لاپشت شفت درگیر حریق شده بود که با حضور میدانی عوامل یگان‌های حفاظتی و مردم مهار شد. همچنین چهار هکتار از منطقه جنگلی اسبراهان و بی‌شک سیاهکل درگیر در آتش شدند که برای اطفاء حریق در این منطقه تعداد ۱۵ نفر از نیروهای امدادی و منابع طبیعی اعزام شدند.» آتش در گیلان هم روز گذشته با شدت گرفتن بارش‌ها مهار شد.

«ماهان مهرو»، همیار محیط زیست که از سال ۹۴ در عملیاتی از این دست حاضر می‌شده، در آتش‌سوزی اخیر هم در سیاهکل و لاهیجان حاضر بوده. او می‌گوید تاکنون خبری از آسیب جانی در گیلان نشنیده اما در سال‌های گذشته هم در این فصل آتش‌سوزی در جنگل‌های استان بسیار گسترده بوده است «ما سال گذشته ۱۶ روز درگیر خاموش کردن آتش در تالاب امیرکلایه بودیم. امسال هم بسیاری از مناطق حفاظت شده مانند پارک ملی بوجاق، منطقه شکار ممنوع درفک، منطقه حفاظت شده سیاهرود رودبار و… درگیر بودند که باید گفت اغلب این آتش‌سوزی‌ها عمدی است.» او به سال ۹۴ اشاره می‌کند. زمانی که مشغول خاموش‌کردن آتش بودند و عده‌ای سوار بر موتور و بنزین بر دست منطقه دیگر را مقابل چشم آنها آتش زدند «برای برخی تفریح است و بعضی برای انتقام‌گیری این کار را می‌کنند و البته اصلی‌ترین دلیل، غصب زمین‌های منابع طبیعی است. اواخر آبان، آذر تا دی که سرما بیاید، ما باد گرم جنوبی داریم. برخی برای تمیز کردن زمین‌هایشان و از بین بردن علف‌های هرز دست به سوزاندن آنها می‌زنند، اما نه در محدوده‌ای کوچک. با بزرگ شدن ابعاد آتش، غصب زمین هم آسان می‌شود.»

یکی از گلایه‌های مهرو، بی‌توجهی جامعهٔ محلی و بی‌تفاوت بودنش نسبت به آتش است. او معتقد است تا زمانی که آتش به نزدیکی خانه افراد نرسد آنها دست به کار نمی‌شوند. جنگل برایشان مهم نیست و برای حفظش متعصب نیستند و این موارد در کنار کمبود دمنده و نیروی آموزش‌دیده، کار حفاظت و جلوگیری از آتش‌سوزی را سخت‌تر از قبل کرده است. 

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *