سخنگوی شورای شهر تهران در شرایطی وضعیت ترنس‌ها را نیازمند ساماندهی دانسته و آنها را در زمرهٔ آسیب‌های اجتماعی برشمرده است که پژوهش‌های متعدد اجتماعی دانشگاهی نشان داده‌اند که آنچه این افراد از آن رنج می‌برند، نبود نظام حمایتی کارآمد است. نظامی که به آنها فرصت حضور در جامعه و پذیرش فرهنگی از سوی جامعه را نمی‌دهد. این افراد که تفاوتشان با غالب جامعه صرفاً تفاوت در هویت جنسیتی است، یعنی آنها هویت جنسیتی‌ای که خود را با آن می‌شناسند، در تضاد با هویت جنسیتی‌ای که جامعه به آن‌ها نسبت می‌دهد، می‌بینند. وضعیت هویتی که نه‌فقط در قوانین و شرع حاکم کشور جرم نیست بلکه مسیر‌های قضایی و قانونی برای تأیید هویت آنها فراهم شده است. به‌این‌ترتیب اینکه سخنگوی شورای شهر با علم به قوانین کشور و فقدان نظام حمایتی که از این افراد آسیب‌پذیر برای حضور مؤثر در جامعه حمایت کند، چشم‌پوشی می‌کند و انگشت اشارهٔ خود را به‌سوی افرادی می‌گیرد که خود قربانی شرایط اجتماعی هستند؛ درواقع، دادن آدرس غلط و خلاف ادعای عضو شورای شهر، دقیقاً پاک کردن صورت مسئله است. 

 داغ ننگ طرد اجتماعی 

نظام قضایی درحالی از تأیید هویت جنسیتی که افراد ترنس خود را با آن می‌شناسند، حمایت می‌کند که هنوز بخش زیادی از جامعه حقوق این افراد را به رسمیت نشناخته‌اند و آنها را باعث سرافکندگی می‌دانند. شاهد مثال این مدعا نحوهٔ بازنمایی همین نوع نگاه در سخنانی است که عضو شورای شهر تهران دربارهٔ این افراد به زبان آورده و گفته است: «لزومی ندارد در معبری که دانشگاهی است و خانواده‌ها تردد می‌کنند، این مسائل را پذیرش کنیم. حتماً باید فضایی برای حضور ترنس‌ها و دیگر افراد در نظر گرفته شود، اما نباید فضای آن در پرترددترین چهارراه کشور باشد.» سخنانی که جنسی از به حاشیه راندن هرچه بیشتر این گروه دارد. گروهی که همین حالا‌ هم با وجود هجمه‌های فرهنگی-اجتماعی کمتر تمایلی به بیان آشکار هویت خود -مگر در مواقع ضرور- دارند. 

 طرحی برای نقض آشکار حقوق شهروندی

در همین رابطه «محمدرضا پاکدامن»، کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسی و مدیر انجمن «سایبان زندگی سبز» حامی افراد ترنس، دربارهٔ رویکردی که شورای شهر تهران پیش گرفته به «پیام ما» می‌گوید: «از منظر حقوقی در اصل ۱۹ قانون اساسی به برابری و مساوی بودن همهٔ مردم‏ ایران‏ از هر قوم‏ و قبیله‏ که‏ باشند از حقوق‏ مساوی‏ برخوردارند و رنگ‏، نژاد، زبان‏ و «مانند اینها» سبب‏ امتیاز نخواهد بود و حقوق همهٔ افراد یکسان خواهد بود. به‌این‌ترتیب، هیچ نهادی حق ندارد ترنس بودن افراد را دستمایهٔ محدود کردن حقوق شهروندی و عمومی افراد قرار دهد و قطعاً این رویکرد که شورای شهر پیش گرفته است، هیچ توجیهی ندارد.» او در ادامه تأکید می‌کند: «براساس آیات قرآن و اصول اصلی قانون اساسی حفظ کرامت انسان‌ها فارغ از هر ویژگی انتسابی ارجحیت دارد و به صرف انسان بودن رنگ و نژاد زبان و «مانند اینها» سبب امتیاز نخواهد بود.»

 افراد ترنس نیازمند حمایت‌های اجتماعی

درحالی‌که نظام فقهی و حقوقی ایران با حضور افراد ترنس زاویه‌ای ندارد، اما اغلب این افراد در تحصیل، ازدواج و اشتغال و به‌طور‌کلی حضور و داشتن زیست روزمره در جامعه با مشکلاتی از جنس فرهنگی رو‌به‌رو هستند. اینکه بخشی از مردم با وجود افزایش میزان اطلاع‌رسانی دربارهٔ این افراد هنوز آنها را با سوءظن و قضاوت‌های منفی می‌نگرند، زیست اجتماعی این افراد را پرمخاطره کرده است تا حدی که بسیاری از این افراد با مشکلات زیادی برای سازگاری با جامعه دست‌وپنجه نرم می‌کنند و دست آخر هم به حاشیه رانده می‌شوند.