دانشجویان دانشگاه آکسفورد در گزارشی اعلام کردند که خلاف تعهدات این موسسه برای رسیدن به اهداف کربن خنثی تا سال ۲۰۳۵ ، دانشگاه آکسفورد از کمپانی‌های نفت، گاز و پتروشیمی ۱.۶ میلیون پوند بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ دریافت کرده است. این میزان کمک مالی علاوه بر ۱۱ میلیون پوندی است که دانشگاه آکسفورد از اهداکنندگان سوخت‌های فسیلی بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ دریافت کرده.

اطلاعات مربوط به مبالغ دریافتی اکتبر گذشته با درخواست کمپین دانشجویی عدالت اقلیم آکسفورد موسوم به OCJC، با استناد به قانون آزادی اطلاعات در اختیار آنها قرار گرفته است. گزارش این کمپین نشان می‌دهد که چهار کمپانی Eni، میتسوبیشی، بریتیش پترولیوم و شل مبالغی را به دانشگاه آکسفورد اهدا کرده و میزانی را هم بابت بودجه تحقیقات پرداخته‌اند. این مبالغ که بین ۱.۶ تا ۱.۷ میلیون پوند است از اول آگوست ۲۰۲۰ تا ۳۱ جولای ۲۰۲۱ به آکسفورد پرداخت شده‌اند. صنایع سنگین میتسوبیشی ۲۰۸هزار و ۷۰۰ پوند و شرکت شل ۵۸هزار و ۶۰۰ پوند بابت بودجه تحقیقات و سرمایه‌گذاری در دیگر بخش‌های آن اهدا کرده است.
بیشترین کمک‌ها از طرف شرکت نفتی ایتالیایی Eni بوده است. بیش از یک میلیون و ۳۰۰هزار پوند به مدرسه بازرگانی سعید پرداخت شده. شرکت Eni مبلغی معادل ۷۹۶هزار و ۵۰۰ پوند را اهدا کرده و ۵۷۱هزار پوند باقی‌مانده را بابت مرکز تحقیقاتی مستقل موسوم به «مرکز شهرت شرکت» پرداخت کرده است. این گزارش توضیح می‌دهد که با پرونده دیگری از «سبزشویی» روبه‌رو هستم. سبزشویی به این معناست که سازمانی سعی دارد مخاطبان را گول بزند و بگوید که محصولات و قوانین‌اش با محیط زیست سازگاری دارد. علاوه بر این ارقام، گروه پتروشیمی Ineos ۱۰۰ میلیون پوند بابت تاسیس موسسه جدیدی برای مطالعه روی مقاومت ضدمیکروبی اهدا کرده است.
این تحقیقات اشاره می‌کند که مشاغل و موسسه‌هایی که نام اهدا‌کنندگان سوخت‌های فسیلی را حمل می‌کنند همچنان روندی ادامه‌دار است؛ «بورسیه تحصیلی انی-آکسفورد آفریقا» و «بوریسه اکسان موبیل در علم سلامت جهانی» نمونه‌ای از آنهاست. در گزارش کمپین دانشجویان آکسفورد آمده که دو سوم بودجه موسسه تحقیقات انرژی در آکسفورد از صنایع سوخت فسیلی تامین می‌شود. فیلیپ هاچینسون، یکی از دانشجویان کمپین OCJC می‌گوید: «آکسفورد اغلب به ما می‌گوید که مبالغ اهدایی تاثیری بر تحقیقات ما ندارند. اما مدرسه بازرگانی سعید چگونه می‌تواند گفت‌وگو و پیشنهادی درباره قوانین اقلیم داشته باشد در حالی که از بزرگترین تولیدکنندگان سوخت‌های فسیلی پول دریافت می‌کند؟ لازم نیست هوش زیادی داشته باشید تا ببینید که اگر پول زیادی دریافت می‌کنید، آن هم سالیانه میلیون‌ها پوند، روی مشاوره‌ای که به مسئولان و رهبران می‌دهید تاثیر می‌گذارد.»
هاچینسون در ادامه می‌گوید: «این موضوع برای «مرکز شهرت شرکت» هم صدق می‌کند. اگر در تصمیم‌گیری‌هایی نقش دارید که مشخص می‌کنند چه چیزهایی برای شرکت‌ها قابل قبول است، این مبالغ اهدایی تعارض منافع بزرگی ایجاد می‌کنند و صداقت مدرسه بازرگانی سعید را در مشاروه‌های مربوط به مشکلات محیط زیستی زیر سوال می‌برند.»
بر اساس این گزارش، دانشگاه آکسفورد فاش کرده که بین سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ از بریتیش پترولیوم بین ۲۰هزار تا ۹۸هزار پوند دریافت کرده است. دانشگاه این اختیار را دارد تا رقم دقیق را منتشر نکند؛ معافیت قانونی که تحت قانون آزادی اطلاعات ۲۰۰۰ قرار دارد. آنها می‌گویند که فاش کردن رقم دقیق پولی که اهدا شده «به توانایی این موسسه برای دریافت بودجه تحقیقاتی در آینده از همین منبع آسیب می‌زند.»
هاچینسون می‌گوید که این اقدام نقض ماده ۴۳ قانون آزادی اطلاعات است. او معتقد است که اعلام رقم دقیق به منافع تجاری شرکت بریتیش پترولیوم آسیب می‌رساند؛ آن هم زمانی که سال‌هاست از روابط گره‌خورده این شرکت با دانشگاه آکسفورد رونمایی شده است. هاچینسون می‌گوید که چرا افشای رقم دقیق همین الان به منافع تجاری آنها آسیب بزند؟
دانشگاه کمبریج در مقابل علاوه بر مبالغ اهدایی که از شرکت‌های سوخت‌های فسیلی دریافت می‌کند که صرف هزینه سالانه کمک هزینه‌های تحقیقاتی می‌شود، رقم دقیق سایر اهداکنندگان را نیز فاش می‌کند.
به گزارش گاردین سخنگوی دانشگاه آکسفورد می‌گوید که این دانشگاه استقلال تدریس و تحقیق را فارغ از ماهیت بودجه آن حفظ می‌کند. این سخنگو که نامش فاش نشده تاکید می‌کند آنهایی که پولی به دانشگاه اهدا می‌کنند هیچ تاثیری روی این ندارند که دانشگاهیان چگونه تحقیق می‌کنند یا به چه نتایجی می‌رسند. محققان نتایج تحقیقات خود را منتشر می‌کنند؛ چه به نفع چه در نقد صنایع یا دولت باشند.
این سخنگو در ادامه می‌گوید که تحقیقات دانشگاه آکسفورد درباره صنایع مختلف این امکان را می‌دهد تا دانشگاه از اطلاعات خود برای چالش‌های واقعی و نشان دادن نگرانی‌های جهانی استفاده می‌کند. بودجه این تحقیقات معمولا به‌طور مستقیم صرف مشکلات مربوط به اقلیم و انرژی‌های تجدیدپذیر می‌شود. او می‌گوید که بودجه‌های بشردوستانه‌ای که در این گزارش هایلایت شده صرف استخراج و اکتشاف تحقیقات و همچنین برای دسترسی بیشتر به آموزش، تامین بودجه بورسیه‌ها، مشاغل آکادمیک و هزینه‌ها شده است.
روزنامه گاردین چندی پیش گزارشی منتشر کرد که در آن تاکید می‌کرد فشارها بر موسسات مختلف برای حذف روابط با کمپانی‌های سوخت‌های فسیلی بیشتر شده است. چند ماه قبل، بیش از ۴۰ نفر از استادان دانشگاه و دانشمندان نامه سرگشاده‌ای را امضا کردند تا عدم همکاری خود با موزه علوم را به دلیل وابستگی به کمپانی‌های بزرگ نفتی اعلام کنند. در پی آن، چندین نفر از کارمندان موزه به خاطر رابطه با شرکت شل و امضای قرارداد جدید انرژی‌های تجدیدپذیر با کمپانی Adani Green استعفا داده‌اند. کمپانی آدانی سهام بزرگی در صنایع زغال‌سنگ دارد.
جنیفر رنکین در گزارش دیگری در گارین می‌نویسد که گروهی از سازمان‌های مردم‌نهاد اعلام کردند که تولیدکنندگان سوخت‌های فسیلی پس از امضای توافقنامه پاریس با مقامات تصمیم‌گیر بروکسل دیدار کرده‌اند.NGOها معتقدند که با شرکت‌های نفت و گاز باید همانند صنایع تنباکو برخورد شود. آنها معتقدند همانطوری که با صنایع تنباکو رفتار شده و کنار گذاشته شدند با شرکت‌های نفت و گاز هم همین اقدام باید صورت بگیرد.
از سال ۲۰۱۵، ۶ شرکت بزرگ نفت و گاز شامل بریتیش پترولیوم و Equinor نروژ علاوه بر مسئولان تجارت سوخت‌های فسیلی ۵۶۸ جلسه با مقامات ارشد کمیسیون اروپا برگزار کرده‌اند. کمیسیون اروپا مسئول تنظیم قانون انرژی و اقلیم در اتحادیه اروپاست. تحقیقات نشان می‌دهد ۷۰ وزیر پیشن دولتی و دیگر مقامات مسئول برای شرکت‌های نفت و گاز کار می‌کنند. سازمان‌های مردم‌نهاد معتقدند که مسئولان اتحادیه اروپا باید جلسات خود با مدیران و لابی‌گران سوخت‌های فسیلی را متوقف کنند و برای این کار از مثال تلاش جهانی برای مقابله با سیگار کشیدن استفاده کنند.