روزی که میلاد تهران متولد شد، رویای ساخت برج دوقلوی دیگری در نزدیکی آن در ذهن مدیران شهری پرورش یافت. سال ۸۷ که برج مخابراتی میلاد و نماد تهران مدرن ساخته شد، مقرر شد که یک جفت برج دو قلو هم در کنار آن ایجاد شود. گودبرداری‌ها در فضای ۳۰۰ هزار متر مربعی در همان زمان آغاز شد و اطراف سالن همایش‌های برج میلاد، به عنوان سکونتگاه دو آسمان‌خراش ۵۰ طبقه‌ای معین شد. کارشناسان وزارت راه و شهرسازی اما خیلی زود مقابل ساخت این برج‌های دوقلو ایستادند، توجیه مخالفان این بود که برج‌های دوقلو می‌تواند روی زیبایی ظاهری برج میلاد اثر منفی بگذارد و از طرف دیگر محوطه ۱۲۰ هکتاری برج میلاد، تاب و تحمل دو برج دیگر را ندارد. خیلی زود پروژه متوقف شد و از برج‌های دوقلویی که قرار بود روزی، کاربری گردشگری داشته باشند، یک گود چند هزار متر مربعی درست در جوار مرکز همایش‌های برج میلاد باقی ماند که کارشناسان می‌گویند برای ایمن‌سازی آن تنها ۶ ماه زمان است.

بوته‌های خودروی خار، اولین تصویری است که به چشم بازدیدکنندگان گودال می‌آید. رفتن به عمق زمین نشدنی است و هر تصویری که در ذهن بازدیدکنندگان ‍پردازش می‌شود، از پس بالکن‌های ساختمان مدیریت و اداری مجموعه برج میلاد است. شیشه‌های دو قسمت از بالکن مجموعه ترک برداشته‌اند و کارشناسان عمران و معماری این ترک‌ها را به گودال بزرگ نسبت می‌دهند که به امان خود رها شده است. گودالی که دو سال قبل، یکی از اعضای شورای ‍پنجم شهر تهران در توصیف آن گفته بود، جان هزاران نفر را تهدید می‌کند. مجید فراهانی گفته بود، این گود اثر مستقیمی بر ساختمان‌های مرکز همایش‌های برج میلاد و بیش از هزار نفر جمعیتی دارد که از کنسرت‌ها و همایش‌ها و سینماها بازدید می‌کنند. عمق گودی که این روزها به گود برج میلاد مشهور است بیش از ۴۰ متر است. مرز میان گودال و مجموعه برج میلاد را تا چشم کار می‌کند، ساختمان بلند و کوتاه احاطه کرده که سلامت هرکدامشان را همین گودال تهدید می‌کند. گودی که سال ۹۲ انجام هرگونه پروژه عمرانی در آن متوقف شد و به نظر می‌رسید که ماجرا به دعوای حقوقی میان شهرداری و مالک دیگر گود باز می‌گشت. علیرضا صیامی، معاون وقت سرمایه‌گذاری شرکت سرمایه‌گذاری شهر آن روزها به باشگاه خبرنگاران جوان گفته بود که شریک شهرداری در پروژه فاز ۲ برج میلاد بنیاد تعاون ناجاست و آنطور که پیگیری رسانه‌ها نشان می‌داد، میزان مشارکت بنیاد تعاون ناجا و شهرداری ۵۰- ۵۰ تعیین شده بود. از سال ۹۳ ماجرای گود، شکل دیگری به خود گرفت و پروژه بار دیگر متوقف شد. در دوره پنجم، شهرداری جلسات متعددی با بنیاد تعاون ناجا ترتیب داد و در خلال یکی از جلسات در سال ۹۸ بود که زهرا نژاد‌بهرام، عضو هیات رئیسه شورای پنجم به سایت خبرفوری گفته بود که براساس اطلاعات به دست آمده این گود تا ۵ سال آینده تضمین شده است. فروردین امسال بالاخره بعد از ده سال، گود برج میلاد تعیین تکلیف شد. البته تعیین تکلیفی حقوقی. رسانه شهرداری تهران آن، فروردین امسال در گفت‌وگویی به نقل از شکرالله بنار، مدیر عامل وقت سازمان سرمایه‌گذاری و مشارکت‌های مردمی شهرداری تهران نوشت که پروژه گود برج میلاد با بنیاد تعاون ناجا فسخ شده است: پروژه برج میلاد میلیارد چند بخش دارد که ۴۳ هزار متر زمین بخشی از آن است در اختیار بنیاد تعاون ناجا بود و پس از ۱۰ سال، فسخ و مقرر شد شهرداری ۳۸۰ میلیارد تومان به این نهاد خسارت پرداخت کند. این پروژه طرح اولیه‌ای از کمیسیون ماده پنج داشت؛ اما با پیشنهاد معاونت معماری و شهرسازی بازنگری در کل طرح‌های توسعه برج میلاد انجام شد. هم‌اکنون «بانک شهر» متقاضی خرید ۴۳ هزار متر پروژه میلاد است. اواسط اردیبهشت قیمت مشخص می‌شود همراه با یک هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان پروانه، اعیان این پروژه به «بانک شهر» فروخته می‌شود و مدیران این بانک اعلام کرده‌اند که قرار است تامین مالی از طریق بورس انجام شود. هنوز سرنوشت سرمایه‌گذاری روی فاز دوم پروژه میلاد مشخص نیست اما آنطور که مهدی علی‍پور، معاون فنی عمرانی برج میلاد می‌گوید، احتمالا فروش اراضی منتفی است: این گود سال ۹۲ شروع شد و قرارداد آن به صورت مشارکت مدنی بوده است و 49 ونیم درصد عایده شهرداری تهران بود و 50 و نیم درصد عایده‌ای بنیاد تعاون ناجا. براساس تغییرات زیاد طرح و باتوجه به دستور خارج شدن نهادهای نظامی از بخش‌های دولتی و سرمایه‌گذاری، منجر به این شد که قرارداد به صورت کامل اقاله شود. اکنون گود و زمین متعلق به شهرداری تهران است و براساس مصوبه شورای عالی معماری شهرسازی که درباره اراضی برج میلاد و ساخت‌و‌ساز‌های آن اظهار نظر کرده است، اکنون شهرداری تهران وارد یک سرمایه‌گذاری می‌شود. به نظر می‌رسد که با توجه به ماهیت طرح فروش اراضی منتفی است و این به عنوان درآمدهای پایدار شهر همواره در اختیار شهرداری تهران خواهد بود.
گود اکنون خطرآفرین است
جای خالی برج‌های دو قلو رو خاک گرفته است، گسلی که در شمال این گودال حدود ۱۰ سال پیش شناسایی شد هم نگرانی مدیران شهری برای سلامت این مجموعه را بیشتر کرده است. مهدی عباسی، رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران درباره آخرین اقدامی که باید برای حفاظت از این گود انجام داد، می‌گوید: گود معروف برج میلاد به لحاظ ایمنی در شرایط نامناسبی است، دوستان ما در برج پیشنهاداتی داشتند که بخشی از سازه اجرا شود و پایدارسازی با اجرای سازه شکل بگیرد و بعد هم اگر خواست پروژه به صورت اصلی اجرا شود به پروژه اصلی ملحق شود. مقرر شد معاون شهرسازی و معاون فنی عمرانی جلسه‌ای تشکیل دهند و تصمیماتشان را برای شورا بیاورند یکی از مسائل محوری و ضروری ایمنی و ساماندهی این پروژه است به صورتی که منابع هم اتلاف نشود.
پیش از این نیز عبدالرضا گلپایگانی، معاون وقت معماری و شهرسازی شهرداری تهران گفته بود در این گود بناهایی با رویکرد اقتصاد مبتنی با فرهنگ به عنوان مثال برای ایجاد کاخ جشنواره، محل برگزاری حراج تهران و حتی توریسم درمانی ساخته می‌شود تا این مجموعه به مرکز «دیپلماسی فرهنگی» پایتخت تبدیل شود. عباسی درباره این طرح نیز تاکید می‌کند: این موضوع مصوبه کمیسیون ماده ۵ دارد، ممکن است مصوبه نقاط ضعف داشته باشد و امیدواریم در طراحی اصلی این نقاط ضعف برطرف شود، کاربری این مجموعه نیز بخشی هتل و بخشی تجاری خواهد بود.
او درباره ایمن‌سازی برج میلاد می‌گوید: ایمن‌سازی برای این پروژه، امری فوری است، باید توسط شهرداری تهران به فوریت انجام شود اما اصل پروژه باید تبدیل به پروژه مشارکتی شود و سرمایه‌گذار باید پروژه را اجرا کند. گودها عمر مفید و مناسب دارند، آنطور که مشخص است از عمر استاندارد پایدار سازی گود برج میلاد گذشته است. آن چیزی که مهم است این است که عمر مفید است گود اکنون خطرآفرین است.
علیپور نیز درباره آخرین ضرب‌الاجل‌های ایمن‌سازی گود برج میلاد تاکید می‌کند: رفتار جداره گود پایش می‌شود، آخرین بررسی‌ها نشان می‌دهد که گود در دامنه رفتار مجاز قرار داشته است اما لب مرز است. براساس آخرین گزارشی که سازمان مشاور فنی مهندسی تهیه کرده است، گفته شده که اگر یک سری اقدامات انجام شود، تا شش ماه آینده تضمین وجود دارد که گود مشکلی برایش پیش نمی‌آید. کارهایی مانند احیای زهکش‌ها که آب‌ها به صورت هدایت شده بیرون بیاید، اقداماتی که در برنامه ما برای عملیاتی شدن پیش‌بینی شده است.