سایت خبری پیام ما آنلاین | آهنگران؛ نماد حق طلبی ایرانیان

آهنگران؛ نماد حق طلبی ایرانیان





۲۱ مرداد ۱۳۹۵، ۱:۲۰

آهنگران؛ نماد حق طلبی ایرانیان

کاوه آهنگر؛ شخصیتی اسطوره ای متعلق به ایران باستان است. قیامی مردمی علیه فرمانروایی به نام ضحاک (اژی‌دهاک) را پی می‌ریزد. نشان جنبش او درفش کاویانی، پیشبندِ چرمی‌اش است که بر سر نیزه‌ای می‌آویزد. شخصیتِ وی نزدِ ایرانیان همواره الهام گرِ دادخواهی و ظلم ستیزی بوده است.
کاوه یکی از خاندان‌های معروف پهلوانی دوره اساطیری ایران است.
برخی از ایران شناسان به این دلیل که نام کاوه در متن‌های اوستا و پهلوی نیامده است آن را به صورت شخصیت یافته صفتِ «کی» می دانند که بعدها لقب فرمانروایان سلسله کیانی می‌شود. ضحاک از پادشاهان اسطوره‌ای ایران است. در شاهنامه پسر مرداس و فرمانروای دشت نیزه وران است. او پس از کشتن پدرش مرداس بر تخت می‌نشیند. جمشید پادشاهِ ایران زمین -فرزندِ طهمورث- سرانجام به خاطر خودبینی و غرور، فرّه ایزدی را از دست می‌دهد. پس از آن، ایرانیان به سراغ ضحاک رفته و او را به شاهی می‌پذیرند. اما پسین ترها با بوسه ابلیس، بر دوش ضحاک دو مار می‌روید. ضحاک آن‌ها را نشانه ساحری خود دانسته و مردم را به هراس می‌اندازد. چون ۸۰۰ سال از پادشاهی وی گذشت، آن گوشت پاره‌ها درد گرفت و بی قرار شد. باز هم اهریمن در لباسِ پزشکی ماهر به او می‌گوید مغز مردان جوان علاج درد است و به دستور او هر روز دو جوان را می‌کشتند و مغز سر آن‌ها را روی زخم‌ها می‌گذاشتند. با این حال مردم از او به ستوه آمدند.
در این زمان در روستایی، مردی به نام کاوه زندگی می‌کرد که آهنگر بود و دو پسر داشت که هر دو به جوانی رسیده بودند و قارن و قباد نام داشتند. کارگزار ضحاک هر دوی آن‌ها را در یک روز دستگیر کرد و نزد ضحاک برد. ضحاک دستور به کشتن آن دو داد.
چون کاوه از دستور ضحاک آگاهی یافت به شهر آمد و بخروشید، کمک خواست و آن پوست را که آهنگران بر پیش می‌بندند بر سر چوبی مانند بیرقی کرد و فریاد کرد. از آن بیرق به نام درفش کاویانی یاد می‌شود. مردم چون از ضحاک به ستوه آمده بودند گرد کاوه جمع شدند و به کمک او شتافتند.
کاوه؛ فریدون را امیر سپاه کرد و خود سپهسالار شد. چون سپاهیان ضحاک و فریدون به هم رسیدند و جنگ شروع شد، سپاه ضحاک شکست خورد. ضحاک گرفتار فریدون شد و ایرانیان از شر او آسوده شدند.

به اشتراک بگذارید:

برچسب ها:





نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *