زندگی یوگو لوپرت شهروند فرانسوی مقیم ایران
آنهایی که با ما زندگی می‌کنند

سرویس سفر پیام ما- عبارت فرانسه شما را یاد چه چیزی می اندازد؟ برج ایفل یا پاریس یا نویسندگانی همچون ژول ورن و ویکتور هوگو ؟ شاید دانشمندانی همچون ماری کوری و لویی پاستور شاید هم یاد ناپلئون بناپارت بیوفتید که تا امریکای شمالی را به تسخیر خود در آورد.
می گویند زبان فرانسه زبان ساز و آواز است. بسیاری از سران و رجال سیاسی کشورهای مختلف دنیا فارغ التحصیل دانشگاه های فرانسه بوده و هستند.
اصلا عبارت فرانسوی که که به گوش عده‌ای می‌رسد، خیلی ها گرسنه شان می شود و یاد غذا و سس و دسرهای فرانسوی می‌افتند. عده ای هم معتقدند سینمای ایران و بسیاری از کشورها از سینمای فرانسه الگو میگیرد. بر اساس لغت‌نامه دهخدا بیش از هزار کلمه فرانسوی در زندگی روزمره ما وارد شده است. از شوفاژ و موکت و مانتو که بگذریم، فرانسه کشور عطر و مد دنیاست که در کنار آن اولین انتخاب توریستی جهان برای گردشگران است. این‌ها را گفتیم که مقدمه‌ای برای معرفی دوست فرانسوی جدید ایرانیان باشد که البته ایشان هیچ ربطی به موارد بالا ندارد. “ناتانائیل موریس پیر لوپرت” معروف به “یوگو” یک مسافر فرانسوی است که بیش از یک سال است ساکن ایران شده است. چند و چون ماجرا را از خود وی پرسیدیم .
او می‌گوید: بعد از سه سال سفر بی توقف در کشورهای آسیایی به ایران رسیدم. قرار بود مثل هند، چین، بنگلادش، تایلند، میانمار و مغولستان بعد از دیدن ایران از آن هم گذر کنم. چهار ماه در طول و عرض ایران سفر کرده و در نهایت تصمیم به رفتن گرفتم اما دوری از ایران خاطراتش را کمرنگ تر نکرد. تصمیم خودم را گرفتم و دوباره به ایران برگشتم، آموختن زبان فارسی را شروع کردم و میل دارم در کنار مردم ایران زندگی کنم.
یوگو از خانواده بزرگ لوپرت ها است که در آن نویسندگان و دیپلمات ها و محققان بسیاری پرورش یافته و به جامعه جهانی معرفی شده اند. مثل پدر بزرگ او «فرناند لوپرت « سفیر و نویسنده شهیر فرانسوی در افریقا که از پایه گذاران موج نو در شمال آفریقا بود و نیز عموی وی « ژاک لوپرت « سفیر دائم فرانسه در شورای امنیت ملی و نماینده فرانسه در کمیساریای عالی حقوق بشر در سازمان ملل متحد و پر افتخار ترین دیپلمات معاصر فرانسه با ده‌ها عنوان جهانی در موضوع ایجاد صلح پایدار جهانی می باشد. «آنتوان «پدر یوگو مورخ و استادیار دانشگاه، « ایزابل» مادرش کتابدار شهر»مارسی» است.
او می‌گوید: ترکیب این دو فرد کافی بود تا دوران کودکی من در اقیانوسی از کتاب ها و نوشته ها سپری شود. اعتیاد به خواندن با او تا دانشگاه آمد و او به طور همزمان در سه رشته ریاضی، شیمی و فیزیک ، موفق به اخذ مدرک کارشناسی شده و سپس برای ادامه تحصیل به دانشگاه «Savoy» فرانسه رفت. به طور همزمان با تحصیل در رشته‌ی مهندسی انرژی های قابل بازیافت، وی در پروژه های ملی قطار سریع و سیرفرانسه و پس از آن درپروژه‌های دیگری در انگلستان و اسپانیا همکاری کرد. نتیجه این همکاری ثبت دو نو آوری، در جهت بهینه سازی مصرف برق بود. او سپس به همراه دوستانش سازمان کوچکی با عنوان: « Travel with a mission» (سفری با یک ماموریت) تاسیس کرد و خودش اولین عضو فعال آن سازمان شد . امروز این سازمان در بیش از ۱۰۶ کشور جهان فعالیت بشر دوستانه و عام المنفعه انجام میدهد.
تا اینکه سفر خود را ازفرانسه به سوی شرق دور شروع کرد، او در طول سفرش بیش از یک میلیون کیلومتر را بدون استفاده از هواپیما و تاکسی واقامت در هتل در طول سه سال طی کرد . هدف او بیشترین ارتباط و رویایی با مردم محلی کشورها بود . در این سفربیش از ۹۰۰ سخنرانی و کارگروه در مدارس کشورهای مختلف داشت و بدین وسیله کودکان سرزمین‌های مختلف را با انتقال نقاشی‌های‌شان به یکدیگر متصل کرد. او در کشورهای بنگلادش ، هند ، چین ، مالزی ، مغولستان، میانمار و قرقیزستان فعالیت های عام المنفعه مختلفی همچون : همکاری در خانه مادر ترزا هند، همکاری در پروژه جنگل‌کاری Saddana هند، همکاری در بنیاد کودکان بی سرپرست Taramana کامبوج ، همکاری در پروژه زبان آموزی مالزی و دریافت مدال معلم افتخاری و.. شرکت کرده است.
مهربانی ها و رفتار گرم و نظام منسجم خانواده‌ها و احترام بین افراد و دقیقا در کنار آن استفاده از تکنولوژی و به روز بودن جوانان طعم زندگی شرقی و غربی را در هم می آمیزد و معجون جدیدی می‌سازد.
زندگی در ایران :
از او میخواهم رو در بایستی را کنار گذاشته و از نقاط ضعف فرهنگ ایرانی بگوید. او می‌خندد وبه شوخی می‌گوید فکر کردم این فقط گزارش است نگفته بودی کتاب می‌نویسی .
یوگو معتقد است «هیچ کشوری بهشت موعود نیست . کشورهای غربی به قوت رسانه از قاب تلوزیون زیبا وآرام و مشعشع دیده می شوند . اما چطور ممکن است بگوییم با وجود اینکه هیچ مشکلی در اروپا وجود ندارد همچنان رکورد دار افسردگی و آمار خودکشی هستیم ؟»
از دیدگاه یوگو، جامعه‌ی ایران بسیار بیشتر از ترکیه و آذربایجان ، اوراسیایی است. یعنی ترکیبی از سنت های آسیا و خاورمیانه و در کنار آن مدرنیته غرب است.
وی معتقد است: شکل خانه های ایرانی این ترکیب را فریاد میزند، در گوشه ای سرویس بهداشتی سنتی و در سوی دیگر سرویس فرنگی ، با آشپزخانه ای مدرن اما غذاهای سنتی . این ترکیب در تفکرات و رفتار های روزانه و حتی استفاده از کلمات در گفتگوی روزانه هم کاملا قابل مشاهده است.
از چیزهایی که باعث شد او ایران را برای زندگی انتخاب کند می پرسم؟ و او می‌گوید: مانند زندگی روی خط اروپا و آسیاست. مهربانی‌ها و رفتارگرم و نظام منسجم خانواده‌ها و احترام بین افراد و دقیقا موازی با این مسائل استفاده از تکنولوژی و به روز بودن جوانان طعم زندگی شرقی و غربی را در هم می آمیزد و معجون جدیدی می‌سازد.
اینجا خاطرات شیرین بیشماری از رفتارهای به‌یاد ماندنی مردم دارم که هر روز رو به فزونی هستند. در اروپا سالی یک‌بار هم این موارد پیش نمی‌آید . خیلی ها به من میگویند چون تو خارجی هستی مردم به تو توجه می کنند، اما واقعیت این است که خارجی بودن به اندازه مسافر بودن اهمیت ندارد. مردم ایران برای مسافر و غریبه اهمیت ویژه ای قائل هستند. بارها پیش آمده که با دوستان ایرانی به شهر دیگری سفر کرده ایم و آنها به چشم خود درهای باز فرهنگ ایرانی را دیده اند که قبلا فقط وصف آن را شنیده بودند.
زبان فارسی :
او درباره علاقه اش به آموختن زبان فارسی میگوید : من در شهر «مارسی» که بندری در جنوب فرانسه است بزرگ شده ام .آنجا مسلمانان زیادی در بندرگاه می بینید که معمولا در قهوه خانه ها و مغازه ها خط نقاشی های عربی دارند. از آن زمان من هم دوست داشتم اینطور بنویسم، اما وقتی تلاش کردم عربی یاد بگیرم آن را بسیار پیچیده یافتم . در اثنای سفر بود که من کشوری را کشف کردم که هم الفبای عربی داشت وهم آموختن آن زبان آسان بود . بهتر از این نمیشد. برای من چسباندن حروف و ساختن کلمه جدید مثل بازی است و از این خط نقاشی ها لذت می برم . در کنار آن معانی بسیار عمیقی در برخی از کلمات پیدا کردم. مثلا در مورد عبارت
« همسایه» یا «هم سایه « به من گفتند یعنی در سایه هم بودن یا در یک سایه زندگی کردن . بیابان گرم و سوزانی را تصور کردم که دو نفر در زیر سایه تخته سنگی خود را از گرما رهانیده اند. برای اینکه هر دو نفر بتوانند از سایه برخوردار بشوند باید با سازش و تفاهم بایکدیگر کنار بیایند. همسایگی یک فرهنگ عمیق در ایران دارد در صورتی که در فرهنگ اروپایی چیزی به نام تحمل همسایه معنی ندارد . علاوه بر این ها هزاران قصه و حکایت فارسی همه فرهنگ خاورمیانه رو به شیوه ای زیبا به تصویر می‌کشد .
یوگو در باره مشکلات آموزش زبان فارسی میگوید : انتقاد کردن همیشه آسان است، من دوست دارم خودم را قسمتی از فرهنگ ایرانی بدانم بنابر این انتقادی ندارم، فقط دوست داشتم دانشگاه هایی را که برای آموزش فارسی برای خارجیان در نظر گرفته اند اینقدر گران نبود. اگر دوره سه ماهه زبان فارسی هفت میلیون تومان نبود و اگر دریافت ویزا این همه سخت نبود ، به شما قول میدهم که بسیاری از مردم جهان که علاقمند به آموختن زبان شیرین فارسی و همنشینی با مردم ایران هستند ، ثبت نام می‌کردند. میزان کنجکاوی و تعداد سوالاتی که از طریق آنها پرسیده میشود بسیاربیشراز کشورهای دیگر است .همه این ها نوید یک آینده روشن اجتماعی را می‌دهد.
جامعه جوان ایرانی:
براساس تجربیات یوگو تحولات اجتماعی در قشر جوان کشور هر سال به قدری زیاد است که شواهد این پیشرفت قابل رویت است. او میگوید «در حال حاضر زبان فارسی در رتبه هجدهم بیشترین مقالات ترجمه شده «ویکی پدیا» خیلی بالاتر از ترکیه وکره جنوبی قرار دارد.این یعنی جوانان ایرانی بسیاری همت به خرج داده و منابع مختلف را داوطلبانه ترجمه می‌کنند.
از طرفی در طول اقامت خودم، بسیار پیش آمده که به صورت تصادفی با جوانانی آشنا شده ام که نه تنها سطح زبان انگلیسی بسیار خوبی داشتند بلکه در رشته تخصصی خودشان هم محقق خوبی بودند.همچنین میزان کنجکاوی و تعداد سوالاتی که از طریق آنها پرسیده میشود بسیاربیشراز کشورهای دیگر است .همه این ها نوید یک آینده روشن اجتماعی را میدهد. اما مطلب نگران کننده میل به مهاجرت قشر جوان است که امیدوارم مسئولان کشور راهکاری برای ایجاد انگیزه جوانان برای تغییر این تفکر در ایران بیابند.»
برنامه های یوگو در ایران :
از روزی که یوگو وارد ایران شده است علاوه بر یادگیری زبان فارسی، بسیار مشتاق به همکاری در امور عام المنفعه داشته است .از این رهگذر تا امروز :
– تلاش برای اتصال مراکز فرهنگی دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه مارسی فرانسه
– تلاش برای اتصال کتابخانه مرکزی بندر عباس و واحد خزانه دیجیتال کتابخانه مارسی فرانسه
– اتصال مرکز توانبخشی و بهزیستی» همدم «مشهد به سازمان همسان در شهر موناکوی فرانسه
– راه اندازی نمایندگی بین المللی سازمان TWAM در ایران
– نوشتن ده ها مقاله درباره فرهنگ ایرانیان و آداب و رسوم و انواع غذا ها ، به زبان فرانسوی و ارسال به مجلات معتبر فرانسوی
– راه اندازی آژانس بین المللی برای معرفی آثار فیلمسازان سینمای مستقل و تجربی در بولتن جهانی
– برپایی دو نمایشگاه در دانشگاه های مشهد و همدان برای ایجاد ارتباط بیشتر بین دانشجویان ایران و فرانس
غریبه ای که دوست شد
دنیایی که یوگو از آن صحبت میکند از قاب تلوزیون بسیار دور است، او سالهاست که با یک کوله پشتی از مرزهای سیاسی و جغرافیایی عبور میکند. از چادر زدن بر روی دیوار چین و همنشینی چندین ماهه با بادیه نشین های مغول و گم شدن در مناطق باتلاقی بنگلادش و اجرای بزرگترین کلاس بین المللی در عربستان َِ، تا تلاش برای اتصال دو شهر اهواز در ایران و کیکای در ژاپن َ، تنها بخشی از فعالیت های بی توقف او در سالیان گذشته بوده است. او امروز تصمیم خودش را گرفته تا در کنار مردم ایران بماند، در کشورهای توسعه یافته حضور مردمی از کشورهای دیگر( منظور پناهندگان نیستند)، موضوع عجیبی نیست، اما در کشور ما که مهمان نوازی بخشی از فرهنگ مردم ماست این اتفاق سالهاست که به دلایلی نیوفتاده است. امیدواریم با حمایت مسئولین و با افزایش خوشبینی نسبت به حضور جهانگردان خارجی شاهد شاهد شکوفایی صنعت گردشگری باشیم. در دنیای امروز خاموش بودن یک فرهنگ در بازار داغ رسانه ها هم معنی عدم وجود آن است.