برخی نگران از بین رفتن این گونه نادر هستند، عده‌ای دیگر نیز همچنان امیدوارند که تا پایان ماه جاری او خود را به تالاب‌های مازندران برساند، زیرا هنوز سرزمین‌های سیبری چندان سرد نشده است.

کوروس ربیعی، رئیس اداره نظارت بر حیات وحش محیط زیست مازندران  گفت: «در حال حاضر ما هیچ اطلاعاتی از وضعیت برگشت تک درنای سیبری یعنی امید نداریم و این نیامدن دلیل بر مرگ امید نیست؛ زیرا ما امیدمان را از دست نمی‌دهیم و ممکن است تا لحظه دیگر هم میزبانش باشیم.»

کارشناسان هم می‌گویند که طول عمر درنا‌هایی که در اسارت نگهداری می‌شوند تا حدود ۷۰ سال تخمین زده شده است، اما گونه‌هایی که در طبیعت زندگی می‌کنند بین ۳۵ تا ۴۰ سال عمر می‌کنند و سن امید حدود ۲۶ سال تخمین زده شده است؛ به عبارتی بیش از نیمی از عمر او گذشته است.

این درنا سال‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۹۴ هم برای زمستان‌گذرانی به مازندران نیامد که باعث نگرانی دوستداران محیط زیست شده بود.

او سال گذشته برای شانزدهمین سال پس از مرگ جفتش «آرزو» برای زمستان‌گذرانی وارد مازندران شده بود. سازمان محیط زیست ایران به هدف افزایش جمعیت درنا‌هایی که به ایران مهاجرت می‌کنند، یک درنای ماده به نام «رویا» را به او معرفی کرد، اما او با امید به سیبری نرفت.

اکنون گفته شده که رویا در محفظه‌ای نگهداری می‌شود و مسئولان منتظر برگشت امید برای رهاسازی رویا هستند.

زیستگاه اصلی درنای امید، سیبری است و هر سال با طی کردن مسیری پنج هزار کیلومتری از روسیه، قزاقستان و آذربایجان به تالاب بین‌المللی فریدون‌کنار در مازندران مهاجرت می‌کند و حدود چهار ماه سرد از سال را با تغذیه در محدوده دامگاه‌های سنتی ازباران، سرخرود و فریدون‌کنار می‌گذراند.