بهار پردردسر کتابخانۀ «بهار»

۱۸ فروردین ۱۴۰۳، ۱۶:۴۹

سال 84 بود که مردی از اهالی روستای «رمین» شهرستان چابهار به سرش زد که یک کتابخانه راه بیاندازد. «عبدالحکیم بهار» که خودش از کودکی و نوجوانی به کتابخوانی علاقه‌مند بوده به‌دلیل چالش‌های دسترسی به کتاب برای کودکان روزی تصمیم گرفت که چند صد جلد از کتاب‌هایش را برای کودکان کنار بگذارد. یکی از اتاق‌های خانه‌اش هم شد کتابخانه‌ای با نام «بهار». چند سال بعد کتابخانه از اتاق خانه‌اش کوچ کرد به کانکسی در زمینی که دهیاری در اختیارشان گذاشته بود؛ تا سال ۱۴۰۰که با کمک دهیاری و مردم ساختمانی برای کتابخانه ساخته شد. عبدالحکیم و دوستان و همکارانش حالا رویاهای بزرگتر در سر دارند. بچه‌ها را به فعالیت محیط زیستی و رسانه‌ای تشویق می‌کنند و تصمیم گرفته بودند که سراغ ایجاد بازی و سرگرمی برای بچه‌های روستا بروند که دردسرهایشان شروع شد. زمینی که مراحل آماده‌سازی و نقشه‌برداری را طی کرده بود اما پیش از طی مراحل قانونی واگذاری، از سوی برخی افرادی تصرف شده است.

شده است مروج کتابخوانی و هر از گاهی هم رسانه‌ها سراغش می‌آیند و تورهای گردشگری نیز به کتابخانه‌اش سر می‌زنند. اما کارمند وزارت بهداشت است و پیش از کار در وزارت بهداشت صیادی می‌کرده. حتی کتابخانه‌ای سیار برای مردمان این منطقه که شغلشان صیادی است راه‌اندازی کرده. رمین حالا شده است جزو روستاهای دوستدار کتاب ایران و دو سال است که به‌عنوان روستای دوستدار کتاب معرفی شده است. عبدالحکیم بهار به «پیام ما» می‌گوید که وقتی کارشان گسترش پیدا کرد بسیاری از ناشران و نویسندگان راغب شدند که جدیدترین آثار خود را در اختیار این بچه‌ها بگذارند و حتی خودشان در این منطقه حضور پیدا کنند و فعالیت آنان را ببینند. حالا رمین روستای پایلوت است و تقریبا صدها کتابخانه بزرگ و کوچک اطراف این روستا راه افتاده است.

صاحب ساختمان شدن بعد از هجده سال

عبدالحکیم می‌گوید که چند سال پس از رشد کتابخانه و زیاد شدن تعداد بچه‌های علاقه‌مند ناچار شدند که فضای بزرگتری برای آن در نظر بگیرند: «به کمک دهیار وقت قطعه زمینی در اختیار ما قرار داده شد تا فعالیت کتابخوانی را پیش ببریم. نهایتا کانکسی را به آنجا بردیم و زمین متعلق به کتابخانه شد. بعد از چند سالی که در کانکس بودیم با کمک دوستان، مردم روستا، بنیاد فرهنگی مجتهدی و منطقه آزاد ساختمان کتابخانه را در همان زمین ساختیم.»

مسئول کتابخانۀ بهار: نقشه‌برداری انجام شد و زمین آماده بود اما متوجه شدیم در پایین‌دست کتابخانه سنگ و بلوک ریخته‌اند و عده‌ای می‌خواهند صاحب آن شوند. حالا زمین بازی در خطر تصرف شدن قرار دارد

حالا هرکدام از این بچه‌ها هم کتابهایشان را به یکدیگر می‌دهند و برای کتابخوانی تلاش می‌کنند: «رمین حدود هشت هزار نفر جمعیت دارد که دو سه هزار نفر آن دانش‌آموز هستند و از اعضای باشگاهی هستند و خودشان چند باشگاه تشکیل داده‌اند که کتاب‌هایشان را به باشگاه‌های یکدیگر انتقال می‌دهند. من ماشینی دارم که از طریق این کتابخانه سیار روستاهای اطراف را هم پوشش می‌دهیم.»

زمین‌خورانی که دست روی زمین بازی بچه‌ها گذاشتند

عبدالحکیم می‌گوید که قصد دارند سراغ ایجاد بازی و سرگرمی برای بچه‌های بهار بروند و می‌خواستند زمین ساختمان را به زمینی بازی تبدیل کنند: «زمانی که ساختمان ساخته شد، می‌خواستیم دیوار حیاط را بسازیم. نقشه‌برداری انجام شد و زمین آماده بود اما متوجه شدیم در پایین‌دست کتابخانه سنگ و بلوک ریخته‌اند و عده‌ای می‌خواهند صاحب آن شوند. حالا زمین بازی در خطر تصرف شدن قرار دارد.»

او دربارۀ پیگیری‌های انجام شده توضیح می‌دهد: «از طرف دهیاری پیگیری کردیم اما تا الان اتفاقی نیفتاده است. به جز دهیاری از طریق ستاد ساماندهی حاشیه شهر هم پیگیری کردیم و گشت اراضی‌شان را در جریان قرار دادیم. ترس ما این است که این زمین بازی را تصرف کنند و درست ما خالی بماند.»

«شرمین نادری»، مروج کتاب، ماجرای تصرف زمین را این‌طور به «پیام ما» شرح می‌دهد: «این زمین یک گودال بزرگ داشت و داخل آن آشغال ریخته شده بود. این گودال را خالی کردیم تا یک زمین بسازیم. اما گروه‌هایی در این منطقه وجود دارد که زمین‌خواری می‌کنند و تا اثبات شود که زمین برای کیست ساختمان ساخته می‌شود. منتهی چون زمین را از دهیاری گرفته‌ایم، دهیاری نامه زده است اما رسمی نشده و منتظر نتیجه پیگیری دهیاری و سایر ارگان‌ها از جمله بنیاد مسکن هستیم.»

او می‌گوید که زمین‌خوران محلی هستند و به شکل گروهی در اطراف چابهار این کار را انجام می‌دهند: «حالا هم دست روی این زمین گذاشته‌اند.»

«نظرمحمد مارسینی»، دهیار منطقه دربارۀ پیگیری‌های انجام شده برای رفع تصرف به «پیام ما می‌گوید: «به بخشداری نامه‌زده‌ایم که بتوانیم حصارکشی کنیم. بخشداری هم به فرمانداری نامه زده است که زمین تحویل ستاد ساماندهی داده شود.»

به گفتۀ او، این فضای سبز زیر نظر دهیاری است: «اگر مشخص شود قسمت تصرف‌شده برای دهیاری است رفع تصرف انجام می‌شود و احتمالا رفع تصرف بعد از ماه رمضان صورت می‌گیرد. هماهنگی‌ها با بنیاد مسکن برای رفع تصرف انجام شده است و امیدواریم مشکل حل شود.»

کودکان روستای رمین با کتابخانۀ «بهار» انگیزه گرفته‌اند و همانطور که عبدالحکیم می‌گوید هرکدامشان شده‌اند مروج کتابخوانی. وجود یک زمین بازی می‌تواند روستای رمین را بهارتر کند و شوق آنان را برای دوستی با کتاب بیشتر.

به اشتراک بگذارید:

برچسب ها:

روستای رمین، کتابخانه، کتابخانه بهار