این روزها ویدیوی رقص مردان روستای دره‌تفی به مناسبت بازگشت لک‌لک‌های سفید به یکی از پربازدیدترین‌های فضای مجازی تبدیل شده است. اهالی این روستا که در اطراف دریاچه زریوار قرار دارد به شکرانه حضور دوباره لک‌لک‌ها، شادمانه می‌نوازند و می‌رقصند.اگر چه لک‌لک در مناطق جنوبی ایران از دیرباز نماد دوستی انسان و پرندگان بوده است اما با این حال دیدن این شادی هموطنانمان در شرایطی که در بخش‌های دیگری از کشور بیش از یک میلیون پرنده مهاجر توسط شکارچیان کشته می‌شوند باعث خوشحالی است. شادمانی برای بازگشت لک‌لک‌ها صرفاً به دلیل دیدار دوباره آنها نیست. هر کجا پرندگان مهاجر می‌آیند یعنی زیستگاه همچنان زنده است و هر کجا زیستگاه زنده و سالم باشد شرایط زیست بهتری برای همه زیستمندان و از جمله انسان فراهم است.

در زمانه خشک شدن تالاب‌ها و دریاچه‌ها، چه چیزی خوشحال‌کننده‌تر از زیستگاهی که آماده پذیرش پرندگان مهاجر باشد.
شادی، حیوان‌دوستی و رقص در کنار موسیقی سنتی، عناصر تشکیل‌دهنده این ویدیو هستند. عناصری که هر کدام از احتیاجات این روزهای ما برای تاب‌آوری و سلامت روان هستند.
ترویج حیوان‌دوستی یکی از بهترین راه‌ها برای ترویج رفتار همدلانه بین افراد یک جامعه است. مردمانی که حامی و دوستدار حیوانات هستند قطعاً همسایه‌ها و شهروندان بهتری خواهند بود، آنچنان که رفتار مجرمانه در جوامعی که حیوان‌ستیزی وجود دارد بیشتر مشاهده می‌شود، در مناطقی که شهروندان به حقوق حیوانات احترام می‌گذارند، رفتار بهتری با دیگر انسان‌ها دارند.
مراسمی که اینچنین در فضای مجازی مورد استقبال قرار گرفت بعید نیست در سال‌های آینده به جاذبه‌ای گردشگری تبدیل شود و هزاران گردشگر را به آنجا بکشاند تا همزیستی این مردمان و لک‌لک‌ها را مشاهده کنند. امید که شاهد اجرای مراسمی از این دست در دیگر نقاط کشور باشیم و شادی احترام‌آمیز در کنار حیوانات جای خود را به جنگ، کشتار و ستیز با حیوانات بدهد.