سایت خبری پیام ما آنلاین | من اگر برخیزم!

به بهانه لغو مجوز تله‌کابین کرمانشاه

من اگر برخیزم!





۱۹ تیر ۱۴۰۰، ۲۱:۴۵

«من اگر برخیزم/ تو اگر برخیزی/ همه برمی‌خیزند»
مصداق این شعر «حمید مصدق» شدند، مردمی که در سال ۱۳۹۸ با چشم خود دیدند، هیولای آهنی تله‌کابین دارد به جان تاق‌بستان، هویت تاریخی شهرشان می‌افتد؛ هیولایی که بی‌شک در راه توسعه‌ کوه را، دشت‌های کاهو را، گونه‌های گیاهی و جانوری را هم نابود می‌کرد. ۲۰ پیش برای نخستین بار تخم لق ساخت تله‌کابین در شهرداری کرمانشاه شکست. ۲۰ سالی که هیچ‌ مسئولی جرات مطرح کردن اجرای چنین پروژه بی‌قاعده و قانونی را نداشت. دو سال پیش اما شهرداری کرمانشاه همراه با پیمان‌کار پروپاقرص و پشتیبانی گروه‌هایی قدرتمند اما پنهان، هم‌پیمان شدند و پای کار آمدند.

بدون آن‌که مجوزهای لازم را از وزارت‌خانه میراث‌فرهنگی، سازمان محیط ‌زیست و حتی استانداری کرمانشاه بگیرند. آن‌ها کار را در زمین‌هایی که تملک آن جرم است؛ شروع کردند.
اما خبر نداشتند که چشم‌های مردم شهر بیدار است و وقتی ‌دیدند، چگونه پایه‌های آهنی در دل کوه فرو می‌رود؛ نخستین اعتراضات در مخالفت با ساخت تله‌کابین شکل گرفت. دوست‌داران میراث‌فرهنگی به نمایندگی از مردم، طرح‌ را بررسی‌ کردند و با کارشناسان وارد صحبت شدند. بررسی‌ها خبر از وقوع خطر می‌داد. پس اعتراض رسمی خود را در رسانه‌ها بیان کردند؛ روشن‌تر از آفتاب ظهر تابستان بود که حریم تاق‌بستان با اجرا شدن این طرح می‌شکست و وقتی حریم یک بنای تاریخی می‌شکند، در وهله اول هویت آن خدشه‌دار شده و در وهله دوم جهانی‌شدن این اثر با مشکل رو‌به‌رو می‌شود.
در روزهای اول مدیران میراث‌فرهنگی سکوت کردند. چندین مدیر پایگاه تاق‌بستان استعفا دادند یا کنار گذاشته شدند. مدیر میراث‌فرهنگی کرمانشاه به شدت تحت فشار بود. رسانه‌های ملی وارد میدان شدند. تاق‌بستان یک اثر ملی بود؛ یکی از مهمترین نقش‌برجسته‌ها و کتیبه‌های دوران ساسانی. پس مردم بیش‌تری از سراسر ایران به جمع معترضان پیوستند.
«محمدحسن‌طالبیان»، معاون میراث‌فرنگی وزارت‌خانه میراث‌فرهنگی کشور دید که در برابر این موج اعتراضات نمی‌شود، سکوت کرد؛ چندین جلسه و نشست گذاشت اما همه بی‌نتیجه. نامه‌ها مدام در رفت‌و‌آمد میان اداره‌ها بودند. پرونده هر روز پیچیده‌تر می‌شد. توپ به زمین پژوهشگاه میراث‌فرهنگی افتاد. شهرداری در این میان بی‌کار ننشسته بود؛ نه تنها ساخت تله‌کابین را آغاز کرده بودند، بلکه مدام فیلم‌های آغاز پروژه آن را پخش و آن را خواست مردم و باعث اشتغال‌زایی معرفی می‌کرد. آن‌ها می‌گفتند که عده‌ای مخالف پیشرفت کرمانشاه هستند.
اما این‌حرف‌ها صف مردمی را نشکست. کم‌کم پای محیط‌ زیستی‌ها هم به میان کشیده شد. نقشه‌ها، اسناد و مدارک بیش‌تری به دست مردم رسید که ثابت می‌کرد؛ تله‌کابین آفت زیست‌بوم منطقه است. محدود افرادی در شورای شهر کرمانشاه فریاد وا اسفا بلند کردند. شهرداری اما به کار خود ادامه می‌داد، بدون مجوز. مقاومت، فقط مقاومت مردم می‌توانست جلوی این روند را بگیرد. برای نخستین بار در بهمن و اسفند سال گذشته انجمن‌های مردم نهاد حلقه انسانی تشکیل دادند. پرونده مدام دست به دست می‌شد و پشت درهای بسته بررسی. با این‌حال امکان نادیده گرفتن تقاضاهای مردمی وجود نداشت. دیروز ۱۹ تیرماه ۱۴۰۰، رئیس سازمان سرمایه‌گذاری و مشارکت‌های مردمی شهرداری از لغو قرارداد پروژه تله‌کابین کرمانشاه به‌دلیل تخلفات حقوقی پیمانکار خبر داد و البته تاکید کرد: «لغو قرارداد به معنای اتمام پروژه نیست.» اگر چه او سرورواره‌ای برای مطالبه مردمی کرمانشاه نگرفت اما ما درباره این سرور می‌نویسیم. می‌نویسیم که مردم ایران بیدارند تا از هویت ‌ملی و محیط ‌زیست‌‌شان دفاع کنند.

به اشتراک بگذارید:





مطالب مرتبط

نظر کاربران

نظری برای این پست ثبت نشده است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *