کاندرین خاک، نخواهد که شب تار بود

۱۱ بهمن ۱۳۹۵، ۰:۱۸

«جشن سده» بسان جشن‌های نوروز، مهرگان و… جشنی ملی است و از آنِ هیچ قومی یا دینی نیست، بلکه از آنِ همه‌ایرانیان است، اما سده‌هاست که زرتشتیان به عنوان نگهبانانِ فرهنگ کهن ایران‌زمین، آن را به گونه‌ای باشکوه در دهم بهمن‌ماه برگزار می‌کنند.
«کوشک ورجاوند» تهران، سال گذشته نیز پذیرای بهدینان، استادان و پژوهشگران تاریخ و فرهنگ ایران و سایر ایرانیانی بود که به انگیزه برگزاری جشن سده در آنجا گرد آمده بودند. در باور بیشتر ایران‌شناسان، واژه سده همان ۱۰۰ است و به معنای این است که صد شب و روز تا آغاز نوروز در پیشِ روی ایرانیان است.
سده را کهن‌ترین جشن ایران ‌زمین و به سخنی کهن‌ترین جشن جهان می‌دانند. جشن سده به روایت نسخه‌هایی از شاهنامه فردوسی، یادگار هوشنگ، پاد‌شاه پیشدادی است. گویند هوشنگ‌شاه برای شکار با همراهان خویش به کوهستان رفت که نگاهش به مار سیاهِ بزرگی خورد، سنگی به سوی مار رها کرد، سنگ به مار نخورد و به سنگ دیگری خورد و جرقه‌ای از این برخورد پدید آمد که بوته خشکِ کنار سنگ از آن جرقه آتش گرفت و بدین‌سان آتش پدید آمد تا شهرنشینی شکل گیرد؛ چراکه بیش و پیش از همه چیز پیدایش هر صنعتی و گسترش هر مدنیتی به مدد آتش میسر است.

به اشتراک بگذارید:

پیشنهاد سردبیر

مطالب مرتبط

ساماندهی ۵۶۹ مدرسه کانکسی بالای ۱۰ دانش‌آموز در کشور

وضعیت نسبتا پایدار «تب دنگی» در کشور

نگرانی برای شهریور و مهر ماه

آیا می‌توان پنل‌های خورشیدی را در ساختمان‌های تاریخی نصب کرد؟

معاون میراث‌فرهنگی لرستان خبر داد

انجام مرمت پایه‌های پل تاریخی کلهر

پنبه «مَله» به عنوان تنها پنبهٔ رنگی ایران ۶ سال بعد از ثبت در فهرست میراث معنوی در تب و تاب جهانی شدن است

پنبهٔ سرخ در راه یونسکو

سریال حوادث مترو این‌بار به ایستگاه میدان ولیعصر رسید

زیرساخت‌ فرسوده

نامه جمعی از فعالان فرهنگی و اجتماعی آبادان به رئیس‌جمهور به منظور توقف فرایند خصوصی‌سازی و خطر امحای بافت تاریخی منازل سازمانی شرکت نفت در محلات بریم و بوارده