نوجوانان در تابستان به حال خود رها می‌شوند
تفریح و اوقات فراغت جوانان و نوجوانان دغدغه همه خانواده ها و دولت هاست و در کشور ما هم روزی نیست که نهادهای مرتبط با جوانان شعار برنامه ریزی و ارائه راهکار برای پرکردن اوقات فراغت آنها را سر ندهند. با این وجود، این دغدغه مندی در حد سر دادن شعار و سخنرانی متوقف مانده و سال‌هاست که هیچ نهادی به صورت عملیاتی کاری برای اوقات فراغت جوانان این مرز و بوم انجام نداده است.
به گزارش روزنامه آرمان، یک مددکار اجتماعی و استاد دانشگاه با عنوان کردن اینکه تفریح و سرگرمی حق طبیعی افراد محسوب می شود از نادیده گرفته شدن این حق در اجتماع فعلی ما سخن می گوید. محمد زاهدی اصل معتقد است: بی توجهی دولت به برنامه ریزی برای اوقات فراغت، عامل اصلی گرایش جوانان به تفریحات کاذب است.
اهمیت اوقات فراغت
اگر جوانان و نوجوانان حقوقی داشته باشند یکی از حقوق اصلی آنها تفریح و سرگرمی است. اوقاتی از شبانه روز که به این فراغت اختصاص می‌یابد جزو نیاز‌های افراد است. دولت و خانواده ها هم در کنار این نیاز باید ابزار مناسب را برای فراغت جوانان مهیا کنند. بخش قابل توجهی از فرزندان ما که بین ۱۴-۱۳ سال قرار دارند تبدیل به دانش آموزانی می‌شوند که در مقاطع مختلف تحصیلی فعال بوده اند و حالا باید از تعطیلات تابستان استفاده کنند. کودکان و نوجوانان حق دارند که تفریح داشته باشند و از این تفریح برای فراغ بالی و تمدید انرژی استفاده کنند. برای سال تحصیلی جدید آمادگی پیدا کردنند در حالی که فصل تابستان و اوقات فراغت برای تمدید انرژی و روحیه جوانان بسیار مهم است و باید اوقاتی تحت عنوان اوقات فراغت وجود داشته باشد تا فرد بتواند در آن بدون دغدغه به باید‌ها و نباید‌ها به امور شخصی خود پرداخته و آزادانه به اوقات خود سر و سامان دهد. انسان موجودی چند بعدی است و نیازهای مختلفی دارد. در بعد روحانی، فکری و جسمانی همه انسان ها نیازهایی دارند که باید به آنها توجه شود. در مورد کودکان و نوجوانان وقتی از نیازها صحبت می شود آن را یک حق به حساب می‌آورند.
در حال حاضر در سراسر دنیا بخشی از دغدغه های والدین و افراد مختلف به تامین وسایل مختلف برای تفریح کودکان یا نوجوانان و جوانان اختصاص دارد، اما در کشور ما چه در درون خانواده و چه در نهادهای مرتبط با حقوق کودکان و جوانان مانند آموزش و پرورش و وزارت ورزش و جوانان هیچ عزم جدی برای برنامه ریزی و پرکردن اوقات فراغت جوانان دیده نمی شود. ما درهای مدرسه ها را در تابستان می بندیم و به جای آن درهای دیگری گشوده نمی شود. حتی در حالتی هم که کلاس های فوق برنامه برای دانش‌آموزان برگزار می شود همه افراد نمی توانند در آن شرکت کنند، زیرا این کلاس ها رایگان نیستند. همه مردم جامعه ما امکان تامین این هزینه ها را ندارند و به همین دلیل اکثر کودکان و نوجوانان ایرانی در فصل تابستان به حال خود رها می شوند.
تمایل جوانان به تفریحات کاذب
وقتی جوان و نوجوان در مدرسه و کلاس های فوق برنامه فصل تابستان به دلیل هزینه بالای این کلاس ها امکان شرکت ندارد یا در حالتی که باشگاه‌ها و اماکن ورزشی هم نمی توانند به دلیل همین هزینه های گزاف گزینه مناسبی برای پرکردن اوقات فراغت جوانان و نوجوانانی باشند که اکثریت آنها از طبقات متوسط یا ضعیف جامعه هستند و توان پرداخت این هزینه ها را ندارند، تمایل و رغبت برای پر کردن اوقات فراغت از راه های کاذب و نامشروع در جوانان شدت می گیرد. برای مثال قلیان کشیدن یا «دور دور» در خیابان چه با خودرو و حتی با پای پیاده برای خیلی از جوانان و نوجوانان ما به ویژه دختران جوان به تفریح اصلی تبدیل شده است. نمی توان این افراد را محکوم و متهم دانست که از اوقات خود به خوبی استفاده نمی کنند، زیرا دولت‌ها نتوانسته اند این امکان را برای جوانان فراهم کنند.