مروری بر عملکرد اقتصادی دولت احمدی نژاد
دولت پرخطا

خود را خادم ملت نامید و به مردم وعده داد پول نفت را سر سفره هایشان می آورد. مدعی دفاع از حقوق مستضعفان و قشر ضعیف جامعه بود و همه دولت های پیش از خود را به اشرافی گری متهم می کرد. او اینگونه القا کرد که می خواهد حق ملت را از پول نفت بگیرد. ثروتی که به زعم او در اختیار گروهی خاص است و می خواست این ثروت عظیم را از دست این گروه خارج کند. با همین شعارها و صحبت ها رییس جمهور ایران شد. رییس جمهوری که قطعا نامش در تاریخ خواهد ماند. رییس جمهوری که وقتی دوره اش تمام شد، یکی از نشریات با تیتر «پایان پوپولیست» از این اتفاق یاد کرد. محمود احمدی نژاد، رییس دولت های نهم و دهم حالا دوباره فعال شده است. دوباره صدای پای پوپولیست می آید. با سفر به مناطق مختلف کشور و حضور در مراسم های سخنرانی، آن هم یک سال پیش از انتخابات ریاست جمهوری 96. احمدی نژاد دو سال پس از پایان ریاست جمهوری اش، به شهرهای کوچک می رود و شعارهایی مشابه همان شعارها می دهد. اما این شعارها دیگر نمی تواند اثر کند. اگرچه سه سال از پایان دولت وی می گذرد اما حجم ویرانی هایی که از دولت مهرورز! احمدی نژاد باقی مانده، تا سالیان سال از ذهن ملت پاک نخواهد شد. در زیر نگاهی انداخته ایم به برخی از اقدامات ویرانگر محمود احمدی نژاد.
رشد اقتصادی که منفی شد
محمود احمدی نژاد وقتی رییس جمهور شد که رشد اقتصادی کشور مثبت بود. در آخرین سال دولت اصلاحات نرخ رشد اقتصادی ۵,۷ درصد بود که اقتصاد ایران در دولت احمدی‌نژاد به رشد کم‌سابقه منفی آن هم به میزان منفی ۸/۶ در سال ۹۱ رسید. رکود تورمی از دولت دوم محمود احمدی‌نژاد کابوس اقتصاد ایران شده و تاکنون هم ادامه یافته است. اگرچه دولت روحانی سعی کرده تورم را مهار کند اما هنوز کشور را از رکود خارج نشده است.
چند برابر شدن قیمت خانه و زمین
قیمت زمین و مسکن در دولت احمدی نژاد رشد بی سابقه ای داشت. بنابر آمارهای ارائه شده، متوسط قیمت زمین مسکونی در پایتخت ایران، در دوره هشت ساله ریاست جمهوری احمدی نژاد از هر متر مربع 600 هزارتومان به شش میلیون تومان رسید. نرخ اجاره بها هم چندین برابر شد داشت و برخی آمارها از افزایش 600 درصدی نرخ اجاره بها حکایت داشتند. در شهرستان ها هم وضع چندان متفاوت از تهران نبود. در شهر کرمان هم تنها در سه سال پایانی دولت احمدی نژاد، نرخ اجاره بها نزدیک به 300 درصد رشد داشت.
خودروها پرواز کردند
اگر در پایان دولت اصلاحات هر ایرانی می توانست با شش میلیون و 800 هزارتومان صاحب یک پراید شود، در سال 92 و در پایان دولت احمدی نژاد هر ایرانی می بایست 20 میلیون تومان برای همان پراید، که بی کیفیت تر هم شده بود بپردازد. دیگر ماشین های ایرانی هم وضع مشابهی داشتند.
بنزین 9 برابر شد
دولت احمدی نژاد با اجرای طرح هدفمندی یارانه ها و کارت سوخت بنزین، قیمت سوخت را به طور قابل توجهی افزایش داد.
روزنامه شرق در این باره می نویسد: طرح تثبیت قیمت‌ها یکی از مصوبات جنجالی مجلس هفتم بود که براساس آن نمایندگان اصولگرای مجلس، دولت خاتمی‌ را از افزایش تدریجی قیمت برخی اقلام یارانه‌دار، همچون سوخت و کالاهای عمومی ‌منع می‌کردند. با اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها، فشار عدم افزایش تدریجی موجب شد به‌یکباره شاهد افزایش قیمت‌ها باشیم. بهای آب مصرفی خانگی از سال ۸۴ تا پایان سال ۹۱، 4.5 برابر شد. این افزایش قیمت در کالاهای دیگر از سال ۸۴ تا ۹۲ نظیر گاز در هر مترمکعب هفت‌برابر، برق به کیلووات ۹ برابر، گازوئیل ۲۳ برابر و بنزین ۹ برابر شد.
زیر سه میلیون درآمد، زیر خط فقر
در سال 84 اگر یک خانواده چهار نفره 346 هزارتومان درآمد داشت، زیر خط فقر محسوب نمی شد. در سال 92 اما هر نفر به تنهایی می بایست ۷۱۴‌هزارتومان درآمد داشته باشد تا فقیر محسوب نشود و این یعنی یک خانواده چهار نفره می بایست دو‌میلیون و ۸۵۶‌هزارتومان درآمد داشته باشد تا زیر خط فقر محسوب نشود.
رشد 35 درصدی شاخص فلاکت
در طول هشت سال ریاست جمهوری احمدی نژاد، شاخص فلاکت رشد 35 درصدی داشت. سال 84 شاخص فلاکت در ایران 22 درصد بود و در سال 92، 57 درصد شده بود. گفتنی است شاخص فلاکت از مجموع نرخ بیکاری و تورم محاسبه می شود و افزایش 35 درصدی آن یعنی بیکاری و تورم در بر مردم فشار زیادی وارد می کند.
تورمی که از 40 هم رد شد
از نظر تورم، دولت احمدی نژاد رکوردی از خود به جای گذاشت که دیگر دولت ها باید سال ها تلاش کنند تا بتوانند به آن رکورد برسند. روزنامه شرق در این باره می نویسد: بسیاری از کارشناسان معتقدند رکود تورمی امروز ماحصل عملکرد اقتصادی احمدی‌نژاد به‌ویژه در حوزه اجرای نادرست قانون هدفمندی یارانه‌هاست. افزایش یکباره قیمت‌ها و عدم حمایت از تولید سبب شد تولید نتواند در مقابل هجمه‌ها تاب بیاورد و یکباره به زمین بخورد.
تورم بالای ۴۰ درصد در این دوره به همراه کاهش قدرت خرید مردم با وجودی‌ که یارانه‌های نقدی، نقدینگی را به ۵۰۶ هزار میلیارد تومان رسانده بود.
ایجاد تنها 600 هزار شغل در طول هشت سال
بنابر آمارهای رسمی ارائه شده، در طول هشت سال ریاست جمهوری احمدی نژاد، تعداد شاغلان کشور تنها ۵۴۲ هزار و ۷۶۹ نفر افزایش یافت و به این ترتیب به‌طور میانگین سالانه حدود ۷۸ هزار نفر بر تعداد شاغلان افزوده شد. البته دولت دهم از ایجاد شغل برای هفت میلیون نفر صحبت می کرد و ادعا می کرد که نرخ بیکاری 11.5 درصد در سال 84 را به نرخ 10.4 درصد کاهش یافته است. این آمار البته با تغییری که دولت احمدی نژاد در تعریف بیکاری ایجاد کرده بود، مطابق بود. در تعریف سال ۸۳ کسی که در هفته حداقل دو روز کار کند، شاغل محسوب می‌شود ولی در تعریفی که دولت نهم بر اساس آن آمار ارائه می‌کرد، کسی که حداقل در هفته یک ساعت کار کرده باشد، شاغل محسوب می‌شود. از طرف دیگر دولت نهم دانشجویان را هم از فهرست بیکاران خارج کرد تا آمارهای بهتری ارائه کند.
گسترش فساد مالی
گسترش فسادهای گسترده مالی، رونق دلالی و فعالیت‌های مولد، زد‌وبندها و رانت‌جویی‌ها در دولت احمدی‌نژاد در نهایت سبب شد تا بر اساس اطلاعات مؤسسه شفافیت بین‌المللی، رتبه ایران از لحاظ شفافیت مالی از رتبه ۸۸ در سال ۲۰۰۵ (۸۳-۸۴) به رتبه ۱۴۴ در میان فاسدترین کشورهای جهان در سال ۲۰۱۳ (۹۱-۹۲) از میان ۱۷۷ کشور مورد بررسی برسد.
حفر 300 هزار حلقه چاه غیرمجاز در هشت سال
کشور در بحران کم آبی به سر می برد و برخی استان ها از جمله کرمان در خط قرمر بحران آب قرار دارند. یکی از مهم ترین دلیل های کم آبی هم، حفر چاه های غیرمجاز است. به گفته علی‌مراد اکبری، معاون وزیر جهاد کشاورزی در امور آب، خاک و صنایع از سال ۱۳۸۴ تا سال ۱۳۹۲ براساس اطلاعات و آمار از سازمان بازرسی کل کشور ۳۰۰ هزار حلقه چاه غیرمجاز در کشور احداث شد، در‌حالی‌که از ابتدای انقلاب تا سال ۱۳۸۴ تنها صد هزار حلقه چاه غیرمجاز احداث شده بود که سبب شد میلیارد‌ها مترمکعب آب از سفره‌های زیرزمینی برداشت غیرمجاز و برداشتی بیش از حد صورت بگیرد و خیانتی بزرگ که همان غارت منابع آبی است.
تحریم پشت تحریم
احمدی نژاد در سخنانی معروف، تحریم ها را کاغذ پاره دانسته بود. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، براساس پژوهش‌هایی که از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام انجام شده بود، در سال ۹۰ تحریم‌ها ۱۰۲‌میلیارد دلار به ایران خسارت وارد کرده است. سال ۹۱ به میزان ۱۶۰میلیارد دلار و سال ۹۲ نیز بین ۱۶۰ تا ۲۰۰‌میلیارد دلار خسارت تحریم‌ها بوده است.
دلار 5 برابر گران شد
بعد از به‌دست‌آوردن موفقیت تک‌نرخی‌کردن ارز، دولت احمدی‌نژاد به پشتوانه دلارهای نفتی، قیمت دلار را تثبیت کرد و مانع از افزایش قیمت آن شد. با اولین زمزمه تحریم، صرافان دوبی بر سر راه حواله دلاری و درهمی سنگ‌اندازی کردند و از آن روز بود که دلار روند صعودی به خود گرفت. تلاطم در بازار ارز موجب شد دلار از ۸۹۸ تومان در شهریور ۸۴ به نزدیک چهار هزار تومان در دولت احمدی‌نژاد برسد و نتیجه آن بگیر و ببندهای گسترده در بازار ارز بود که در این میان یک صراف خرده‌پا هم دستگیر شد. رحیمی، معاون اول رئیس‌جمهور در سخنانی عامل تمام تلاطم‌های ارزی را فردی به نام جمشید بسم‌الله معرفی کرد که هر صبح بر چهارپایه رفته و نرخ دلار را اعلام می‌کند. به محض انتشار این خبر، جمشید دستگیر و روانه زندان شد.
۴۸۰ هزار ‌میلیارد تومان طرح عمرانی نیمه‌تمام
در آخرین روزهای دولت دهم، رحیم ممبینی، معاون بودجه معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی، آماری از طرح‌های عمرانی نیمه‌تمام ارائه داد. طبق آمار ارائه‌شده از سوی وی تا آن روز، دو‌هزارو ۸۷۰ طرح عمرانی نیمه‌تمام بر روی دست دولت مانده بود که پس از محاسبات در دولت یازدهم، رقمی بالغ بر ۴۸۰هزار‌میلیارد تومان را برای دولت بعدی به یادگار گذاشته بود. این همه طرح نیمه‌تمام ماحصل سه دور سفر استانی رئیس‌جمهور در قالب بیش از ۱۰۰سفر به استان‌های مختلف و امضای فله‌ای پروژه‌ها برای جلب نظر مردم با این رفتارهای پوپولیستی بود که فقط بار مالی دولت را بیش‌ازپیش کرد.
* منابع: خبرگزاری خبرآنلاین، روزنامه شرق، خبرگزاری ایرنا، خبرگزاری ایسنا