فرهنگ سرمایه‌پذیری
رها کرمانی
کرمان استانی است که علی رغم داشتن خاک و تاریخی غنی که نتوانسته در طول تاریخ آن چنان که شایسته نام، تاریخ و موقعیت خود است، پیشرفت نماید.
کرمان را به دلیل معادن غنی مس، آهن و… در ایران می شناسند. به وجودی که تنها ده درصد کل خاک کشور متعلق به جغرافیای استان است. لیکن 25 درصد باغات کشاورزی کشور در استان کرمان است.
آثار تاریخی و باستانی کرمان نسبت به بسیاری از استان های کشور سر به آسمان می ساید.
اما هنوز استانی است که دیگران آن را در جرگه مناطق محروم و کمتر توسعه یافته می شناسند! خود کرمانی ها اغلب سرمایه ها خود را یا در بانک ها می گذارند و یا در سایه استان های دیگر سرمایه گذاری می کنند. چون معتقدند که هنوز زیر ساخت لازم از یک طرف و فرهنگ سرمایه پذیری از طرف دیگر در کرمان نهادینه نشده است. سایر استان ها مانند اصفهان، قزوین، تبریز جهت جذب هر گونه فرصت سرمایه گذاری گوی سبقت را از دیگران می ربایند و به اصطلاح جلوی پای سرمایه گذاران فرش قرمز پهن می کنند.
فرهنگ عمومی که مجموع فرهنگ شهروندان و دولتمردان آن استان هاست چنان در این راستا هماهنگ و همسو پیشرفت کرده که نه تنها هر گونه همکاری های لازم را با فرد یا گروه سرمایه گذاری می کنند، بلکه با دادن امتیازهای ویژه و امکانات خاص او را جهت حضور در استان خود تشویق و ترغیب می‌‌نمایند.
به عنوان مثال مسئولان استان اصفهان در این بزنگاه تاریخی که دربهای ایران بر روی سرمایه گذاران خارجی باز شده، با چشمانی باز، هر شخص یا هیأت مؤثر ، حال سیاسی و یا اقتصادی را پس از تهران، به اصفهان دعوت می کنند تا با پذیرایی مناسب و شناساندن استعدادهای پیدا و پنهان سرمایه گذاری آنان را به حضور مؤثر در اصفهان تشویق نمایند. تنوع میهمانان تا به آنجاست که از خانم کاترین اشتون نیز نگذشتند تا از نفوذ و اعتبار سیاسی- اقتصادی وی نیز بهره بجویند.
در فرهنگ معین، کلمه«فرهنگ» مجموع این کلمات است 1- علم و دانش 2- تربیت و ادب 3- عقل و خرد 4- تدبیر و چاره
یکی از بارزترین دلایل توسعه استانی مثل اصفهان فرهنگ بالای سرمایه گذاری آن استان است. فرهنگی که در تار و پود تک تک شهروندان رخنه کرده و سرانجام در عملکرد دولتمردان و افراد تاثیرگذار این استان حلول کرده است.
آنان با علم به اینکه تنها راه توسعه و آبادانی، سرمایه گذاری است با تربیت نسلی که آداب و ادب برخورد با سرمایه گذار را بداند با عقل و خرد به دنبال هر گونه فرصت می کردند و در نهایت با تدبیر و چاره اندیشی سرمایه گذار را مجاب به ورود و حضور مؤثر در اقتصاد اصفهان می نمایند.
حال ما کرمانی ها کلاه مان را قاضی کنیم. واقعاً چه قدر سطح فرهنگ سرمایه پذیری خودمان را قابل قیاس با دیگران می دانیم؟
وقتی که پس از سالیان دراز با همت و پشتکار و رایزنی های معدود مسئولان پرتلاش و اقتصاددان چند سرمایه گذار مثل قرارگاه خاتم الانبیاء مؤسسه مالی و اعتباری عسکریه و… قانع شدند تا بخش کوچکی از توان مندی ها و سرمایه های خود را به شهر کرمان اختصاص دهند. ما چه قدر آمادگی بالا بردن سطح فرهنگ سرمایه گذاری مان را داشته ایم و قدر این فرصت را دانسته ایم؟
اول بایستی ما کرمانی ها دانش اقتصادی خود را بالاتر ببریم تا شرایط کنونی را درک کنیم و یکی از بهترین راهکارها برون رفت از رکود در بازارهایمان را جذب سرمایه ها و پتانسیل های موجود بدانیم.
دوم باید زبان سیاست برخورد با فرصت های ناب اقتصادی را آموزش ببینیم و با ادبیات سرمایه گذاران آشنا شویم.
سوم با چشمانی باز و آینده نگر و خرد جمعی به سمت شناسایی جذب موقعیت ها و اشخاص و گروه های مولد و توسعه گر پیش برویم.
و در نهایت با تدبیر و تلاش همگانی، سرمایه گذاران را تشویق و ترغیب به حضور در استان مان نماییم و هر گونه همکاری و همیاری را با آن ها داشته باشیم.
بدانیم کسانی که امکانات، پول و قیمت و توان بالا دارند بسیار، حساس و حسابگرند و با کوچکترین ناملایمتی و یا کارشکنی و سنگ اندزی چه از طرف شهروندان و چه دولتمردان دل آرزده و رنجیده می شوند و عطای حضور در دیار کریمان را به لقایش می بخشند. همانگونه که تاکنون چنین کرده اند. پس بایستی با تأمل و تحمل و با تدبیر و خرد با معدود سرمایه گذاران استان مان برخورد کنیم تا دیگر سرمایه گذاران نیز به سرمایه گذاری در استان کرمان ترغیب شوند.