به بهانه 29 فروردین، روز ارتش جمهوری اسلامی
خبرنگاران حماسه ساز
از روزی که ایرانی قلم را به خدمت اندیشه اش گرفت و نگارش آغاز کرد تا مردمش را به مسائل روز زمانه آگاه کند، سال هایی به درازای تاریخ ورود ایران به عصر پیشرفت می گذرد. از آن روز تاکنون نگارنده ای در رکاب تاریخ، هم زاد قلم شد، حروف و نقطه ها را در کنار هم ردیف کرد و با استفاده از چاپ سنگی، کاغذهای به هم پیوسته ای از گزارش رخدادهای اطراف به نام های کاغذ اخبار، وقایع اتفاقیه، اختر و… ساخت و آموزگاری افکار عمومی را عهده دار شد. اما در این میان از نگارندگان و قلم به دستانی که با نیت آموزگاری افکار عمومی، قلم فرسایی کردند و اندیشه هایشان را بر کاغذ سفید جاری کردند، نامی به میان نیامد و بیش از صد سال نگارنده ایرانی در لوای نام خبرنگار، در پیچ و خم حوادث، راوی انقلاب ها، جنگ ها و شر و نیک هایی که بر این مرز و بوم گذشته، کوشید و نوشت، بدون اینکه نامی از خود بر جای گذارد. تا اینکه در چند سال قبل یک روز در نیمه گرم تابستان (17 مرداد) میان تقویم ایرانی به نام «روز خبرنگار» خودنمایی کرد. در این روز نیز همچون دیگر روزهای مناسبتی، مقام خبرنگاری که در کشاکش بحران ها قلم بر زخم جامعه زده و آن را به نگارش درآورده، عزیز پنداشته و پیشه اش گرامی داشته می شود، روزی که بیانگر اقدام خشونت آمیز و خون ریزی طالبان به شهادت رساندن یکی از خبرنگاران دلیر و حرفه ای کشورمان، «محمود صارمی» است.
اگرچه حرف های یک خبرنگار به وسعت یک دنیاست و دغدغه های او بر کاغذ نمی گنجد. اما حرمت روز خبرنگار قفل زبان برخی از آنان را می گشاید. امروز خبرنگاران در معرض برخی نابسامانی ها و مشکلات قرار دارند، آماری که گاهی در سطح کشورهای مختلف از کشته شدن خبرنگاران منتشر می شود یا محدودیت هایی همچون ممانعت از کار خبرنگاران، بازداشت، دستگیری، توهین و تهدید از سوی صاحبان قدرت در کشورهای مختلف اعمال می شود و نشان می دهد که حرفه خبرنگاری یکی از حرفه های پردردسر و استرس زاست. اما خبرنگاران و گزارشگران نیز در کنار پذیرش برخی محدودیت ها باید جنبه های تخصصی و حرفه ای تنظیم خبر را رعایت کرده و فراموش نکنند که بیشترین تأثیر یک خبرنگار متعهد و متخصص در میزان صداقت وی در اطلاع رسانی صحیح به مردم است. خبرنگار باید در راستای شفاف سازی نقاط تاریک و مبهم جامعه و نشان دادن زیبایی های درون اجتماع عمل کند ونباید فقط نقاط منفی، عیب ها و پلشتی های جامعه را منعکس کرده و از کنار محاسن، زیبایی ها و نقاط مثبت به سادگی عبور کند. تحمل برخی هزینه ها، سختی ها، گرفتاری ها، مشکلات و محدودیت های تصنعی که در مسیر تلاش خبرنگاران صادق به وجود می آید، امری مقدس است و شهامت افرادی نظیر شهید محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی را می توان در همین راستا قلمداد کرد.
اما در اینجا باید یادی کنیم از خبرنگاران ارتش جمهوری اسلامی ایران که در دوران دفاع مقدس و پس از آن همواره دوشادوش برادران نظامی خود در صحنه های عملیاتی و رزمایش ها حضور داشته اند و با قلم و دوربین خود، به وظیفه خود در مقابله با دشمن و حراست از حریم مادی و معنوی ایران اسلامی عمل کرده اند. بسیاری از آن عزیزان در این مسیر جان خود را از دست داده و به درجه رفیع شهادت نائل شده اند که شهادت تعدادی از خبرنگاران ارتش، طی یک سانحه هوایی، در حالی که عازم ماموریت انجام پوشش خبری رزمایش عاشقان ولایت در منطقه چابهار بودند، از همه نمود بیشتری یافت.
شهیدان بزرگوار، امیر سرتیپ عباس واعظی، علی محمد بخشی، علیرضا ارسطوئیان، علی اصغر سلیمانی، محمدرضا سلیمانی، علیرضا خدادادی، حسین مشکین، امیر صفر، امید محمدیان، محمدباقر بابارشانی، محمدحسین مقصودی، قاسم محمدی، رضا سوری، ابوذر نورائی، مجتبی محدث، مهدی ابراهیمی، مهدی مهنانی، حسینعلی بابایی، احسان آرمان نصب، روح الله احمدوند، سید امیر صحرایی، حسین آزموده، مهدی صادقی، علی علیزاده، علیرضا حمامیان قمصری، شهدای خبرنگار ارتش در آن سانحه بودند که به روح پاک همه آنان درود می فرستیم.